การเดินทางเรียนภาษาอังกฤษในป่า และการค้นหาความรู้ทางธรรมชาติ

ในทางการค้นหาและความคิดค้นที่ได้ติดตามเรียงตามลำดับ พวกเราได้มาถึงสถานที่ที่ห้า – บ้านของพวกเราเอง หลังจากที่เดินทางผ่านการออกป่าและการออกประมงบนแม่น้ำ การเล่นเกมบนหมู่เขา และประมาณว่าลึกลงไปในหลุมดิน ผู้นำการเดินทางของเราก็ได้กลับมาถึงบ้านที่สร้างด้วยความรักและความสุขสำหรับทั้งหมดที่เขาได้ส่งมอบ ตอนนี้ พวกเขาจะแบ่งปันเรื่องราวต่าง ๆ ที่พวกเขาได้ประสบในเที่ยวเดินทาง และรู้สึกถึงความร้อนใจและการมีบ้านเรือนของพวกเขา ให้พวกเราเดินทางกับพวกเขาเข้าไปสู่สถานที่ที่เต็มไปด้วยความรักและความสุขสำหรับทั้งหมดนี้ของเรามิตรกันครับ

สัตว์เล็กๆ จะออกเดินทางรบกวนล่วงหน้า

ในป่าที่บรรยายด้วยต้นไม้ที่เจริญเย็นยังมีหนูป่าที่ฉลาดอาศัยอยู่。วันหนึ่ง ตอนที่แสงแดดรุ่งรวง หนูป่าตัดสินใจที่จะไปสำรวจลึกซึ้งในป่าต้นไม้。มันเดินตามทางเล็กและกระโดดเหนือแม่น้ำ ผ่านหญ้าป่าหนา จนมาถึงพื้นที่บริเวณที่เปิดเผยเล็กน้อยหนึ่ง。

บนพื้นที่นี้มีบ้านไม้เล็กหนึ่ง หน้าต่างของบ้านสว่างด้วยแสงแดดอบอุ่นของแดดชั่วโมงหลังเที่ยงวัน。หนูป่าอ่อนไหลไปชมและพบว่าประตูบ้านยังปิดไม่แน่น มันก็กลัวกล้าลงมือเล็ง และเปิดประตูเล็กอย่างอ่อนๆเข้าไปภายในบ้าน。

ภายในบ้านมีกลิ่นหอมของอาหารที่เยี่ยมของนานาชาติ นางประสาทวายรู้ว่ามีผู้หญิงบอกว่า “หนูป่าหล่อน นางประสาทวายสวายยินดีต้อนรับคุณหนูป่า มาเข้าได้เลย”

นางประสาทวายเอาหอมหรือหลักซองอาหารมาให้หนูป่า หนูป่ารับของด้วยความน้อยนิสัยและกล่าวว่า “นางประสาทวาย หนูป่ารู้ไหมที่ป่ามีดอกไม้สวยงามอยู่ที่หนึ่ง หนูป่าต้องการพานางไปชม”

นางประสาทวายตอบว่า “แน่นอนว่านั่นเป็นสิ่งที่ดี นางประสาทวายก็ต้องการไปเดินเดินทางในป่าเพื่อประมวลเพลิง” และนั่นเองที่หนูป่าและนางประสาทวายไปเดินทางผ่านป่ามาถึงดอกไม้สวยงาม

หนูป่าพานางประสาทวายเดินเดินทางในดอกไม้สวยงาม และยังได้พบหนูกระจายงานที่เปิดใจชมและชักชวนให้พากันไปสำรวจต่อไปทางลึกในป่า

และนั่นเองที่หนูป่า นางประสาทวาย และหนูกระจายงานสำเร็จในการสร้างความดีกันและได้สนุกกันตลอดหลายชั่วโมง

เมื่อแสงดวงอาทิตย์เริ่มตกลง พวกเขาก็กลับมาที่บ้านไม้เล็กๆและเตรียมตัวเพื่อรับประทานอาหารมื้อเย็น

เรื่องนี้เป็นที่ที่เราสามารถตระหนักได้ว่า การมีเพื่อนและการสำรวจประมวลเพลิงทำให้ชีวิตมีความงามและมีความสนุกสนานมากขึ้น

สถานที่แรก: การสำรวจในป่า

แน่นอนวันเช้าที่มีแดดอาลัยยวดงดัน สัตว์เลี้ยงลูกขวัญตั้งใจที่จะออกเดินทางเข้าป่าเพื่อเดินทางและสนุกสนานกันและกันเอง。 หนูนกบนต้นไม้ร้องเพลงด้วยความดีใจ ดูเหมือนว่ากำลังรอรับสัตว์เลี้ยงลูกขวัญที่จะมาสนุกกัน หนูเห็นอันและกระโดดตะละละหน้าตากันเพื่อหาอาหารที่รับประทาน

พวกเขาผ่านพุ่มไม้หนาแน่นและมาถึงพื้นที่หญ้ากว้างใหญ่ที่บานดอกสีสันแตกต่างกันอยู่และมีกลิ่นหอมละเอียด สัตว์เลี้ยงลูกขวัญหยุดลงชมวงที่งดงามนี้ บางตัวยังได้ขึ้นเล่นรำในกลุ่มดอกด้วย

ทันทีต่อมา พวกเขาได้ยินเสียงที่บางปลายบางด้าน ทุกคนจึงหันหลังมองตัวอื่น พบว่าหมาหรือพวกเขากำลังเข้าชมเข้ามาช้าๆจากทางหนึ่ง สัตว์เลี้ยงลูกขวัญทั้งหมดจึงหลบไปอยู่ด้านหลังต้นไม้ใหญ่เพื่อจับตาดูการกระทำของหมา

หลังจากตรวจสอบเห็นพึงพอใจ สัตว์เลี้ยงลูกขวัญก็พบว่าหมาไม่มีความรุนแรง มันมาหาอาหารเท่านั้น ดังนั้นพวกเขาก็ตัดสินใจที่จะนำเรียนวิชาด้านการรอดชีวิตจากหมา หมาเผยแพร่อย่างอดทนว่าจะตรวจสอบอาหารและหลบหลีกภัย

ในบริเวณลึกลงของป่า พวกเขาได้เผชิญกับหมีจางที่ฉลาด หมีจางนำพวกเขาผ่านแม่น้ำที่หมุนเขตโค้งไปสู่ป่าที่ลึกลับและสูงเกิน ในที่นี้ สัตว์เลี้ยงลูกขวัญก็พบกล้วยที่มีกลิ่นหอมและดูดูเหมือนจะหวานข้างใน หนูเห็นอันและไม่อาจหลีกเลี่ยงที่จะทายาทายกล้วยนั้น

หมีจางเตือนพวกเขาว่าเล็กน้อยก็อาจมีพิษ หลังจากหารือกัน สัตว์เลี้ยงลูกขวัญก็ตัดสินใจที่จะไม่แสดงพละกำลังที่จะทายาทายกล้วยนั้น และจะยังคงเดินทางต่อ

ในที่สุด สัตว์เลี้ยงลูกขวัญก็กลับบ้านโดยได้รับผลกำไรที่แสนมาก พวกเขาแบ่งปันประสบการณ์ของตนและได้เรียนรู้อีกมากมาย การเดินทางที่ป่านี้กลายเป็นความทรงจำที่ทุกคนรักไว้ตลอดกาล และทำให้พวกเขาทรงจำมากยิ่งเพิ่มความเพื่อนและกันของพวกเขามากยิ่งขึ้น

สถานที่ที่สอง:

ข้าวโพดอาบนางสวรรค์ ในเช้าวันที่มีแดดแล้งสวยงาม หนูเปียกและเพื่อนๆ หนุนตัวเสือสัตว์เลี้ยงลูกขาดตัดสินใจไปออกเดินทางค้นประกอบประลักษณ์。พวกเขามาถึงห้วยน้ำที่สวยงาม น้ำหลังสวยชัดเจนจนเห็นได้ชัดว่ามีปลาเลี้ยงลูกขาดไล่ลากลงน้ำได้ดีกังวลอยู่แล้ว หนูเปียกก็ตะโกนว่า “เราเลยเล่นน้ำที่นี่ได้นะ! เรายังจะยิงปลาได้ด้วยนะครับ”

หนุนตัวเสือสัตว์เลี้ยงลูกขาดยอมรับ พวกเขาเริ่มหาหินที่สามารถกระโดดลงน้ำได้บนฝั่งห้วย。หนูเปียกกระโดดลงน้ำ น้ำลุกขึ้นมาออกที่หนึ่ง มันแตะตั้งใจเล่นน้ำได้ดี หนุนตัวเสือสัตว์เลี้ยงลูกขาดก็ขโมยหินมาแจกให้น้ำลุกขึ้นมามากยิ่งขึ้น

ในทันทีนั้น หนูหนุ่มหนึ่งที่กำลังวิ่งเร็วมาจากทางห่างได้เห็นเด็กๆ ล่วงล่วงไปเล่นแล้วก็เข้ามาเล่นด้วยด้วย หนูหนุ่มวิ่งได้เร็วเข้าในน้ำ มันบีบปีนหลังให้น้ำลุกขึ้นมาแบบใหญ่ หนูเปียกและหนุนตัวเสือสัตว์เลี้ยงลูกขาดก็เริ่มเล่นเดี่ยวกับหนูหนุ่ม พวกเขาวิ่งเล่นกันเดี่ยวกัน มีเสียงเสียงสร้างยินดีและยิ้มร้องกันเรื่อยมาที่ชายห้วย

หลังจากเล่นเนื่องอยู่แล้ว พวกเขาก็นั่งอยู่บนหญ้าที่ชายห้วยและหนูเปียกเอากระดาษภาพของตัวเองออกมา จินตนาการภาพที่นี่ที่ดีมาก หนุนตัวเสือสัตว์เลี้ยงลูกขาดก็เก็บหินเอามาและเปิดโบราณสร้างขึ้นบ้านน้ำเล็ก พวกเขาเล่นและสนุกสนานกันที่ธรรมชาติที่ดีที่สุด

ขณะที่ดวงวานแตกลงมาก็เห็นว่าต้องกลับบ้านแล้ว หนูเปียกและหนุนตัวเสือสัตว์เลี้ยงลูกขาดจึงขอบคุณหนูหนุ่ม และมุ่งหน้ากลับบ้านด้วยกัน ทางข้างหน้าพวกเขาก็วิบากวิจายเกี่ยวกับการออกเดินทางครั้งนี้ ในใจความยินดีและความสุขใจสูงสุด

สถานที่ที่สาม: เกมส์บนที่หญ้า

ในทะเลสาบกว้างขวาง แสงแดดกระจายลงและลมเล็กน้อยเผ่นลง สัตว์เล็กๆ ฝึกฝำกันยอดเย็น。เด็กๆ ตามตามหนูเลี้ยงเดินข้ามฝายหญ้าที่แตกต่างกัน และชมดูในที่ปลิ้นหญ้าเมื่อมีเผาเมียวลอยลงในดอกไม้ พวกเขามาถึงพื้นที่หญ้ากว้างๆ ที่ตกตะโกนๆ ที่เต็มไปด้วยความน่าสนุกและน่าอัญเชิญ

เด็กๆ พบกับพื้นที่หญ้าที่มีดอกไม้สีสันต่าง ๆ กระจายอยู่ พวกเขาหยุดตายอย่างเงียบๆ และลอกดอกไม้ที่งามๆ มาปลงบนศีรษะ แต่งตัวเหมือนแม่แสวงแสงเล็กๆ

ทันทีที่ลมลอยผ่านไป มีเสียงร้องน้อยๆ ขึ้นจากฝายหญ้า เด็กๆ ความงามตามหลังเสียงดังนั้น พบกับหนุนหนูเลี้ยงอยู่บนเศษหญ้าสูง ร้องเพลงที่เลินเล่อย เด็กๆ ไม่อาจความงามได้ที่จะถอดมือออกมือโทรศัพท์เพื่อบันทึกช่วงที่แสนงามนี้

จากนั้น พวกเขามาถึงแม่น้ำเล็กๆ น้ำที่แจ่มชมพลุงในแสงแดง ปลาที่ในน้ำวิ่งมาวอย่างอยู่กี่คน เด็กๆ นั่งบนข้างแม่น้ำ มองเห็นอย่างเงียบๆ และสนุกสนานกับความงามของธรรมชาติ

ทางข้างหนึ่งของทะเลสาบ มีป่าที่เล็กๆ เด็กๆ เข้าไปในป่า พบกับต้นไม้แอบออกมาขนาดใหญ่ ต้นไม้นี้ติดตั้งแก้วแอบออกมาอยู่บนต้น มีสีแดงชมพูเปลวปราง มีสีหอมอย่างดี ๆ เด็กๆ กระโดดขึ้นมาบนเสาไม้ และเก็บแอบออกมากินอาหาร รู้สึกดีกับความงามของการเก็บผลรับผล

เล่นเล่นในทะเลสาบทำให้เด็กๆ มีเสียงร้องเสียงยิ้มตลอด พวกเขาใช้เวลาอย่างสนุกสนานที่นี่ เมื่อดวงอาทิตย์จะตก พวกเด็กๆ มั่นใจกันจากทะเลสาบที่งามนี้ และกลับบ้านกับความทรงจำที่อุดมสมบูรณ์

สถานที่ที่สี่: ลับของถ้ำ

ในป่าที่ท่วมเงียบๆ แสงแดดรั่วผ่านกิ่งไม้ ทำให้เกิดแสงเงาตั้งตรงบนพื้นดิน กลุ่มเพื่อนร่วมเดินทางไปยังสถานที่ที่สี่ของพวกเขา เพื่อสำรวจลับของหอมดินนี้。

เด็กๆ ใช้กำลังใจเดินไปตามทางแยกเล็กๆ โดยได้รับแรงดึงดูดจากความคิดแค้นที่เริ่มเป็นร่วมกันของพวกเขา จนเข้าไปในหอมดินที่กว้างขวาง ทางเข้าถูกปิดด้วยหินใหญ่หนึ่ง แต่เด็กๆ พบหินดินที่สามารถเคลื่อนย้ายได้และพวกเขาช่วยกันลบหินดินเพื่อเปิดทางเข้าสู่ช่องว่างเล็กๆ หนึ่ง

เด็กๆ เข้าไปในหอมดินโดยหลังผู้เข้าไม่เคยเห็นก่อน ฝายเงียบและหนาวชาติ แต่ในใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความอึกอัยากและความคิดว่าด้วยการสำรวจ เร็วๆ พวกเขาเข้าไปในห้องขนาดใหญ่ในหอมดิน ผนังหอมดินมีหอมน้ำปูแบบประตูม่านและหลังนั้นเหมือนองค์การที่รักษาหอมดิน

เด็กๆ ยืนต่อไปและพบแม่น้ำเล็กๆ น้ำที่เหมือนร้องด้วยแสงที่ตกลงมาจากหลังคาหอมดิน ทำให้เกิดบ่อนน้ำมากมาย พวกเขาตามแม่น้ำเดินไปตามทางน้ำ มาถึงหอมดินที่ลึกลงไปมากยิ่งขึ้น ที่เสียงดังขึ้นมายิ่งขึ้น และเหมือนว่ามีโลกอื่นๆ รออยู่ด้านหลัง

ทันทีที่เด็กๆ ยืนขึ้นมาเกิดเสียงเหวนใหญ่ในหอมดิน พวกเขาหวาดกลัวขึ้นเสียงและยืนขึ้นมาด้วยความเต็มใจ พวกเขายืนขึ้นมาถึงห้องซ่อนเก็บในหอมดิน ห้องนี้มีตารางหินใหญ่หนึ่งบนด้วยของขวัญที่น่าสนใจ

เด็กๆ ทำให้สนุกสนานกับการสำรวจของเขา หนึ่งในของขวัญที่มีทรงที่น่าสนใจเป็นหมวดหมู่ ของที่สามารถแตะได้และเมื่อพวกเขาแตะมัน เปิดเสียงดนตรีที่เรียบร้อยขึ้นมา เด็กๆ ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ที่จะเต้นตามด้วยดนตรีดังนั้น และรู้สึกการประทับใจจากการสำรวจหอมดิน

เด็กๆ กลับมาทางออกของหอมดินและแสงแดงที่มาอีกครั้งสวยงามสว่างขึ้นมาบนพวกเขา ด้วยความรู้สึกเจริญประสบการณ์และสุขสนานที่มากมาย พวกเขากลับมาจากหอมดินที่เต็มไปด้วยลับและประสบการณ์ที่น่าทึ่ง และกลับไปทางการท่องเที่ยวของพวกเขาต่อไป

ที่สถานที่ที่ห้า: กลับบ้าน

บรรดาสัตว์เลี้ยงลูกด้วยกันตอนแรกนั้นได้ประสบกับการเดินทางผ่านป่าที่ได้สนุกกับการสำรวจ、ตอนที่ได้สนุกกับการปล้ำที่แม่น้ำ、ตอนที่ได้เล่นตลอดแนบหญ้าสีเขียวเขียวสีน้ำเงินน้ำเงิน และตอนที่ได้เปิดเผยละเอียดลับของหลุมที่อาบาย ทางเราก็ได้มาถึงสถานที่ที่ห้าที่คือบ้านของเราแล้ว สัตว์เลี้ยงลูกต่างก็กระตุ้นใจที่จะกลับบ้านด้วยความหวังสำหรับบ้านของตน

บ้านนี้เป็นที่ที่มีความร้อนใจและสนิทสนม แสงอาทิตย์เข้าผ่านหน้าต่างและสลักสลับเหนือพื้นที่ ในห้องครอบครัว หน้าจอโทรทัศน์ได้เล่นภาพยนตร์ที่เด็กๆชอบ และในห้องสูตร แม่กำลังเตรียมเครื่องดื่มของบữaและเครื่องหนังสือหนึ่งมาก

เมื่อสัตว์เลี้ยงลูกเข้าประตู พวกเขาได้ยินเสียงเสียงดนตรีและเสียงดีดของเพื่อนๆในห้องสูตร พวกเขารีบหนี้เข้าไปที่ห้องสูตรและเห็นแม่กำลังประกอบเครื่องดื่มที่พวกเขาชอบที่สุดคือแครอทและเมล็ดบรน พวกเขารวมตัวกันอยู่ที่โต๊ะมีอาหารและรับประทานอาหารที่ระลึกถึงบ้าน

หลังจากเสร็จการรับประทานอาหาร สัตว์เลี้ยงลูกเริ่มที่จะรวมกันเก็บเครื่องที่ใช้กินอาหาร พวกเขาได้เรียกเสียง “Please” และ “thanks” ด้วยภาษาอังกฤษ และทำงานช่วยเหลือในการทำความสะอาด บ้านนี้ไม่เพียงแต่เป็นที่ที่ร้อนใจแต่เป็นที่ที่เรียนรู้และเติบโตด้วย

เมื่อสงกรานต์ตกลง สัตว์เลี้ยงลูกล้างตัวแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าสลับเป็นชุดนอนและเต็มใจที่จะนอนหลับ แม่ก็บอกเรื่องประชาธิปไตยเกี่ยวกับแมวที่กล้าหาญให้พวกเขาเข้าสู่ตอนหลับด้วยความงามและสวยงาม

ในครอบครัวที่มีความร้อนใจนี้ สัตว์เลี้ยงลูกไม่เพียงแต่ได้บริการชีวิตยอดเยี่ยมแต่ยังได้เรียนรู้ความรู้ที่ใหม่และเรียนรู้เกี่ยวกับการเอาใจใส่และความรับผิดต่อตนเอง ทุกอย่างนี้ที่เกิดขึ้นเมื่อพวกเขากลับบ้านของพวกเขา