บริเวณบริเวณแสงแดดที่มีมากในบ่าย มีแมวตัวหนึ่งที่ชื่อว่า มิมิ กำลังเลือกตัวที่สวนของบ้านอยู่。มิมิมีความสนใจอยู่กับโลกที่รอบตัว โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับสัตว์ที่สามารถพูดได้เช่นเดียวกับมนุษย์。วันหนึ่ง มิมิได้พบกับเหรองหนึ่งที่กำลังพูดภาษาอังกฤษ นี่เป็นการพบเห็นที่ไม่คาดคิดที่ทำให้มิมิมีความต้องการเรียนภาษาอังกฤษขึ้นมา。จึงเริ่มขึ้นเรื่องราวของนักสำรวจแมวที่เรียนภาษาอังกฤษที่เป็นสายตาการ์นี้ด้วยตนเอง。
ข้อเรียกเข้าช่วง: หมายแหวนเรียนภาษาอังกฤษภาคเดินทางคลาวดิน
เช้าวันที่มีแสงแดงอย่างแจกใจ แมวมีมี่ในหลังหลังป่างินพบกับหนูนักบินที่บาดเจ็บ มีมี่ตัดสินใจช่วยหนูนักบินดังนี้ “what is wrong with you, little hen?” หนูนักบินตอบว่า “I can’t fly because my wing is hurt.” มีมี่กล่าวว่า “don’t worry, i will help you.” มีมี่ได้ช่วยรอบตัวหนูนักบินและนำมันไปที่โรงพยาบาลสัตว์ใกล้เคียง
ที่โรงพยาบาล มีมี่สนทนากับแพทย์ด้วยภาษาอังกฤษว่า “The bird’s wing is hurt. are you able to assist it?” แพทย์ตอบว่า “Of route, i will deal with it.”
หลังจากหลายวัน หนูนักบินได้ซ่อมแซมขาหลังที่บาดเจ็บและสามารถบินได้อีกครั้ง มีมี่และหนูนักบินบินร่วมกันในหลังหลังป่างิน แล้วขาจากกันด้วยภาษาอังกฤษว่า “Bye-bye, little chicken. Fly high!”
การทำดีของมีมี่ทำให้หนูนักบินรู้สึกร้อยดีและเรียนรู้ว่าจะช่วยให้คนอื่นด้วยภาษาอังกฤษ จากนั้นมีมี่ก็กลายเป็นฮีโร่ของหลังหลังป่างิน และภาษาอังกฤษของมันก็ได้พัฒนาขึ้นอย่างมากแล้ว
การค้นพบแมวเล็ก
ในบ่ายที่มีแดดออกมาอย่างระลึกลึก แมวมีมิมิกำลังรับแสงอาทิตย์อย่างอิ่มใจในสวนหลังบ้าน. อย่างไรก็ตาม มันสังเกตเห็นว่ามีกล่องเก่าๆ หลายกล่องตั้งอยู่ในมุมหนึ่งของสวน. ความสนใจของมันดันให้มันเข้าชมกล่องเก่าดังกล่าวและเปิดกล่องอย่างระมัดระวัง. ภายในกล่องมีเครื่องเล่นทั้งหลาย และที่น่าติดตายที่สุดคือที่มีทะเลสาบเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยสัตว์น้ำที่น่ารัก เช่น หมวกทองคำเล็ก หมีเลี้ยงหน้าขาว และเหล่ากะกางเล่นตลอดวัน.
มีมิมิกระหน่ำเข้าไปในทะเลสาบและเริ่มสนิทสนมกับสัตว์น้ำเหล่านั้น. มันเล็กน้อยแตะต้นหมวกทองคำด้วยหางของมัน หมวกทองคำก็หลงลึกเข้าไปเล่นเลียน. มันก็ใช้หน้าอกเล็กของมันบนหมีเลี้ยงหน้าขาว และหมีเลี้ยงหน้าขาวก็เตือนตัวด้วยความตื่นตะลึงที่เตลิดเตลิด.
เมื่อมีมิมิเห็นกะกางเล็กอยู่ในหน้าของมัน มันกระโดดมายังหน้ามีมิมิและออกเสียง “กวกวก”. มีมิมิทำปฏิกิริยาตอบกลับด้วยความประหลาด และลอกเสียง “กวกวก” กะกางด้วย. กะกางดูเหมือนจะมีความดีดลึก เมื่อมันกระโดดมาอยู่ข้างมีมิมิและดูเหมือนกำลังบอก “สวัสดี แมว! ฉันกำลังเรียนภาษาอังกฤษด้วยนะ!”
มีมิมิและกะกางก็เริ่มสนิทสนมมากขึ้น มีมิมิบอกด้วยภาษาอังกฤษ “what’s your call?” กะกางตอบว่า “i am Froggy!” มีมิมิก็บอกต่อไป “How vintage are you?” กะกางตอบว่า “i am years vintage!”
และบ้างก็เช่นนั้น มีมิมิและกะกางก็เริ่มเรียนภาษาอังกฤษร่วมกันในทะเลสาบ. มีมิมิได้เรียนวิธีการบอกชื่อสัตว์น้ำด้วยภาษาอังกฤษ และกะกางได้เรียนวิธีการแสดงออกอารมณ์และความคิดของตนด้วยภาษาอังกฤษ. ทางการเรียนของพวกเขานั้นต้องการตลอดและมีเสียงเสียงเล่นตลอดเวลา และกลายเป็นสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มีสวนที่มี
:แมวที่มีคำถาม
ในบ่ายแล้วที่มีแดดออกมาอย่างระเวลง มิมินั่งอยู่ข้างหน้าหน้าต่าง และกำลังเรียนอ่านหนังสือภาษาอังกฤษกับใจใส่กับใจ มิมิพบว่าตัวอักษรและภาพในหนังสือมีความน่าสนใจมาก แต่มิมิไม่รู้ถึงความหมายของบางตัวอักษร
มิมิ: “ว่าเป็นตัวอักษรอะไรนี้? ฉันไม่รู้หมายของมัน”
มิมิเปิดหน้าอีกหนึ่งแล้วพบปลาเล็กหนึ่งที่มีข้อความ “fish” ข้างในรูป มิมิพยายามอ่านออกมา: “fish, fish, แปลว่าปลาหนุ่ม”
แต่มิมิต้องเผชิญกับความยากลำบากมากขึ้น. มิมิพบตัวอักษร “cat” แต่มิมิไม่ระลึกถึงการอ่านเสียงของมัน. มิมิรู้สึกเสียใจและไม่ทราบจะทำอะไร
มิมิ: “แมว, แมว, ตัวอักษรนี้เรียกว่าอ่านอย่างไร?”
ขณะที่มิมิยังรู้สึกประมาทนั้น มิมิมีเพื่อนสุนัขหลังวิ่งมาขึ้นมา และเห็นว่ามิมิเสียใจมาก มันตัดสินใจที่จะช่วยเหลือมิมิ
สุนัข: “มิมิ ไม่ต้องกังวล ฉันจะให้เรียนให้เธอ. ‘cat’ มีการอ่านเสียง ‘cat’, คุณสามารถพยายามทำนายเสียงของฉันได้”
มิมิตามแบบการอ่านเสียงของสุนัข และฝึกฝนออกมาเรื่อยๆ จนมิมิเริ่มรู้จักการอ่านเสียงของคำนี้
มิมิ: “cat, cat, ฉันอ่านได้แล้ว!”
สุนัข: “ดีมาก มิมิ! การเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ต้องการเวลาและความจงเจต ต่อไปทำต่อได้”
มิมิและสุนัขก็เรียนรวมกันต่อไป พวกเขาสนทนาและเล่นเกมโดยใช้ภาษาอังกฤษ มิมิได้พัฒนาภาษาอังกฤษของตนเองขึ้นอย่างไม่ทราบตัว. มิมิไม่เฉพาะเรียนเองแต่ยังช่วยเหลือสัตว์เล็กอื่นเรียนภาษาอังกฤษด้วย พวกเขาร่วมกันสนุกกับการเรียนภาษาอังกฤษในสวนและมีความสุขด้วยกันที่มาก
บทที่สาม: ความขอช่วยเหลือของแมวเล็ก
มี่ได้บนานาคำยากในหนังสือ มันไม่สามารถเข้าใจคำศัพท์บางคำได้ มันรู้สึกตกใจมากและไม่ทราบจะทำอะไรด้วย มิมี่ตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากหนุ่มสุนัขบ้านเพื่อที่จะแก้ปัญหานี้
มิมี่เดินไปที่บ้านหนุ่มสุนัข และเรียกเปิดประตูอย่างเงียบๆ หนุ่มสุนัขได้ยินเสียงและเปิดประตูเห็นมิมี่ แล้วบอก “มิมี่ อะไรที่ทำให้เธอหนุ่มนี้เสียใจมากเช่นนี้?”
มิมี่เสนอหนังสือให้หนุ่มสุนัข บอก “หนุ่มสุนัข ฉันกำลังเรียนภาษาอังกฤษ แต่ฉันตกอยู่กับปัญหาในการอ่านคำศัพท์บางคำ”
หนุ่มสุนัขรับหนังสือมา กลับหน้าที่มิมี่ชี้และมองอย่างแน่นอน มันใช้นิ้วบอกคำศัพท์และอ่านให้มิมี่ได้ยิน “คำศัพท์นี้คือ ‘cat’ อ่านว่า ‘cat’; คำศัพท์นี้คือ ‘dog’ อ่านว่า ‘dog’; คำศัพท์นี้คือ ‘cat’ อ่านว่า ‘cat’ ฯลฯ”
มิมี่ตามการอ่านของหนุ่มสุนัข ฝึกอ่านติดตาม จนได้รับความสำเร็จในการอ่านคำศัพท์ที่ถูกต้อง มันรู้สึกยินดีมากและขอบคุณหนุ่มสุนัขที่ช่วยเหลือ
หนุ่มสุนัขก็ให้คำกล่าวเพลิดเพลินมิมี่ว่า “มิมี่ การเรียนภาษาอังกฤษต้องการความเสมอยและความยืดหยัน หากเธอมีความยืดหยันที่จะเรียน คงจะสามารถเรียนเรียบร้อยได้”
ด้วยการเพลิดเพลินของหนุ่มสุนัข มิมี่กลายเป็นมีความมั่นใจมากขึ้น มันตัดสินใจที่จะเรียนคำศัพท์ใหม่ทุกวันจนได้สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ตายตายเรียบร้อย
จากนั้น มิมี่และหนุ่มสุนัขกลายเป็นเพื่อนๆ ที่ดีกัน พวกเขาเรียนร่วมกัน ก้าวหน้าร่วมกันด้วย
:แมวตอบคำถาม
สุนัขข้างบ้านได้ยินเสียงร้องของมีมิ้มมิ้มและรีบมาเข้ามา หลังจากที่เห็นว่ามีมิ้มมิ้มกำลังอ่านหนังสือ สุนัขจึงหยุดระหว่างทางและตั้งคำถาม “มีมิ้มมิ้ม นั่นเรียกอะไรนี้เลย? มันเรียกยังไงบ้าง?”
มีมิ้มมิ้มจับแผ่นหนังสือและบอก “ฉันกำลังเรียนภาษาอังกฤษ แต่ฉันไม่รู้ว่าคำนี้จะเรียกยังไง”
สุนัขยิ้มและบอก “นี่คือคำที่เรียกว่า ‘cat’ การพูดคำนี้คือ ‘cat’ แบบที่มีมิ้มมิ้มเอง”
มีมิ้มมิ้มฟังคำอธิบายของสุนัขและพยายามพูดตาม แต่ยังรู้สึกลำบากเล็กน้อย สุนัขมีความเป็นผู้ช่วยและให้ที่ดูหนังสือ ขณะที่พูดคำต่อ ๆ กัน “cat”, “cat”, “cat” โดยที่มีมิ้มมิ้มติดตาม
หลังจากการให้ความช่วยเหลืออย่างยิ่งมากจากสุนัข มีมิ้มมิ้มทำสำเร็จและกระตือรือร้นตะโกนว่า “ฉันเรียนแล้ว! ‘cat’ หมายถึงแมว!” สุนัขก็ยิ้มกันตอบกลับ และสนับสนุนให้มีมิ้มมิ้มเรียนต่อไป
ตั้งแต่วันนั้น เจ้ามีมิ้มมิ้มและสุนัขได้เรียนภาษาอังกฤษกัน และกลายเป็นตัวอย่างให้สุนัขแมวในบ้านนี้เรียนภาษาอังกฤษด้วย
ครึ่งหนึ่ง: ช่วยเหลือจากแมวลวง
,。“มองเห็นนี้เป็นหมายเล่น!” มิมิตะยัยตะยายเรียกด้วยความตื่นเต้น。
สุนัขเดี่ยวผ่านมาดู มันตอบด้วยภาษาอังกฤษ。“What a lovely butterfly! Do you know what colour it is?”
มิมิเสียผมเสียหน้า ไม่แน่ใจต่อการตอบกลับ。“I think it’s… yellow?”
สุนัขยิ้มและหน้าตายินยอม และหน้าตายินยอมต่อหมายเล่น。“yes, that is proper! it’s yellow. In English, we say ‘yellow’.”
มิมิลองพยายามพูดตามเสียงพยางค์ของสุนัขเดี่ยว。“Yellow… yellow…”
สุนัขเพรียงพรมมิมิด้วยความยินดี และแจ้งมิมิว่า“desirable job, มิมิ! you’re gaining knowledge of English!”
จากนั้น มิมิเห็นนกหนึ่งตัวร้องเพลงบนต้นไม้。“มองเห็นนี้เป็นนกที่ร้องเพลงบนต้นไม้!”
สุนัขหน้าตายินยอมชี้ไปยังนกบนต้นไม้。“it’s a songbird. It sings fantastically.”
มิมิพยายามแสดงการสังเกตการณ์ของตนด้วยภาษาอังกฤษ。“it is making a song… singing…”
สุนัขมองตายินยอม และนำมิมิเข้าไปในการพูดภาษาอังกฤษด้วยความเป็นชาติและความยินดีต่อมิมิว่า“making a song in English is ‘making a song.’ Can you say it with me?”
มิมิตามพยายามพูดตามเสียงพยางค์ของสุนัขเดี่ยวอีกครั้ง。“making a song… making a song…”
สุนัขยิ้มและชี้ว่า“best! you are getting the hang of it!”
และเช่นนั้น มิมิและสุนัขเดี่ยวก็พูดกันด้วยภาษาอังกฤษในสวน และเรียนรู้คำศัพท์และวิธีการแสดงความเห็นใหม่มากมาย มิมิรู้สึกมีความยินดีมาก เพราะมันรู้ว่าด้วยการเรียนภาษาอังกฤษ มันไม่เพียงแค่จะสามารถสื่อสารกับโลกได้ดียิ่ง แต่ยังสามารถขยายภาพรวมของตนเองด้วย
ขณะที่ปิดบทความ: การเติบโตของแมวเลี้ยง
เมื่อถึงตอนสุดท้ายของเรื่อง ระดับภาษาอังกฤษของมิมิได้เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ไม่เพียงแต่มันสามารถพูดภาษาอังกฤษได้สบายใจกับบรรดาเพื่อนบ้าน มันยังช่วยให้สัตว์เล็กๆ คนอื่นเรียนภาษาอังกฤษด้วยเช่นกัน ความกล้าและความยังยืนของมิมิได้เป็นแรงบันดาลใจให้กับสัตว์ทุกตัว ทุกตัวก็เริ่มสนใจเรียนภาษาใหม่
วันหนึ่ง มิมิได้พบกับนกเล็กที่หลงกังวลในสวน นกคนนี้ต้องการเรียนวิธีการหาอาหารในป่าแต่ต้องดิ้นดีกับความยากลำบาก มิมิไม่ทันที มันได้ให้การสอนใจกับนกเล็กว่าจะเรียนภาษาอังกฤษเพื่อบรรยายเอื้อด้วยต้นไม้ ดอกไม้ และสัตว์ประหลาด ด้วยการฝึกซ้อมและการซ้ำซ้อนต่อไปทันที นกเล็กก็สามารถพูดได้ตลอดเอง “tree” “flower” และ “insect”
เรื่องของมิมิที่เติบโตเป็นตัวยิ่งใหญ่ในใจของสัตว์ทุกตัว มันไม่เพียงได้เรียนภาษาอังกฤษ แต่ยังได้เรียนว่าจะใช้ภาษาช่วยให้คนอื่น มิมิได้กลายเป็นตัวยิ่งใหญ่ในสายตาสัตว์ทุกตัว ซึ่งกลายเป็นเรื่องที่สัตว์ทุกตัวเล่าอธิบายกันเรื่อยๆ
ทางนัยการเติบโตของมิมิทำให้สัตว์ทุกตัวตระหนักว่า แต่ใดก็ตามที่เราอยากท้าทาย สามารถเอาชนะความยากลำบากได้ มันยังเรียนให้เราว่า ภาษาเป็นเครื่องมือที่แข็งแกร่งที่สามารถข้ามขวางและเชื่อมโยงใจกันได้ ด้วยการนำของมิมิ ป่าทั้งหมดได้เติบโตด้วยความท้าทายที่มีความสนใจที่เรียนรู้ และสัตว์ทุกตัวทำงานด่วนเพื่อเรียนรู้ความรู้ใหม่ ร่วมกันสร้างสังคมที่สงบสุขและก้าวหน้ามากยิ่งขึ้น เรื่องของมิมิเป็นที่เรียกขานว่า ไม่ว่าใหญ่หรือเล็ก ทุกคนสามารถเป็นผู้เปลี่ยนแปลงโลกได้ด้วยความรู้และพลังของภาษา