ในขณะที่เด็กๆ กำลังเรียนภาษาอังกฤษ，บทความนี้จะเกี่ยวกับวิธีที่จะปรับปรุงความสามารถในภาษาด้วยวิธีที่มีความสนุกสนาน และเราจะหารือวิธีที่มีประสิทธิภาพและอุดมสมบูรณ์โดยการร่วมกลุ่มบทสวน、เกมส์และกิจกรรมปฏิสัมพันธ์ ซึ่งจะช่วยให้เด็กๆ รับรู้ภาษาอังกฤษพื้นฐานในบรรยากาศที่ง่ายและอย่างสนุกสนาน
เริ่มต้นการเดินทาง
เด็กชายชื่อจอห์นและเพื่อนของเขาแอลเริ่มต้นการผจญภัยของพวกเขาที่ภูเขาสูงส่วนหนึ่งในเมืองของพวกเขา พวกเขาได้ติดตามแผนที่ที่พ่อของจอห์นเหมาะใจมาส่งมา ซึ่งมีรูปภาพของภูเขาและเส้นทางที่พวกเขาต้องเดินทางผ่าน
จอห์น: “แอล เริ่มไปแล้ว จริงๆ แล้วและเราต้องเดินทางไปที่ไหนบ้าง?”
แอล: “ดูและจับคู่หลักฐานเดี่ยวๆ นี้กับสถานที่ที่พวกเขาต้องไปได้จริง แล้วพิสูจน์ว่าเราถูกต้องหรือไม่?”
จอห์นและแอลเริ่มจับคู่ภาพกับเส้นทางในแผนที่ พวกเขาพบภาพของแม่น้ำที่ไหลลาดหลังภูเขา และหน้าที่เดินทางถึงสำนักงานนาฬิกาที่ด้านหน้าภูเขา
จอห์น: “เราต้องไปลงทะเลสายที่แม่น้ำนี้แล้วมาถึงสำนักงานนาฬิกา!”
แอล: “ใช่แล้ว! และเราต้องเดินทางผ่านลานกลางเพื่อไปถึงสำนักงานนาฬิกาอีกด้วย!”
พวกเขาเดินไปตามแผนที่และพบต้นไม้สวยงามข้างทาง หน้าต่างของบ้านที่มีตัวอักษรหนังสือเขียนขึ้นบนนั้น และแหล่งน้ำที่ทำให้พวกเขาเรียกตัวอากาศอาหารอย่างลึกซึ้งเช่นเดียวกับหลายต้นไม้ในสวนรอบๆ พวกเขายังได้พบต้นไม้ที่เรียกว่า “fruit tree” และ “vegetable lawn” ซึ่งมีหลักฐานที่ทำให้พวกเขาทราบว่าพวกมันต้องเดินผ่านที่นี้ต่อไปเพื่อไปถึงสำนักงานนาฬิกาอีกด้วย
จอห์น: “เราไปถึงสำนักงานนาฬิกาแล้ว!”
แอล: “แล้วจริงๆ แล้ว! สำนักงานนาฬิกา… “
พบกับเครื่องเล่นและเกม
เมื่อครูมาธิและบาร์รีเดินเข้าสู่สวนสาธารณะ พวกเขารู้สึกตะลึงกับหลากหลายลูกเล่นที่ตั้งอยู่ในทุกทางทางของสวน。 ครูมาธิจับลูกเล่นเล็กๆ และพูดว่า, “มองเห็นลูกเล่นนี้ไหม มันมีสีน่ารักมาก!” บาร์รีเห็นลูกเล่นเลื่อนที่มีสีสันเหมือนความฝันและกล่าว, “ฉันอยากขับลูกเล่นนี้!” พวกเขาก็หันหลังเห็นลูกเล่นสลายที่สูงและทันทีส่งลมหอบหลังพวกเขา。
“จะเล่นเกมแต่งานไหม?” บาร์รีเดินนำเกมนั้น และครูมาธิยอมตามและยิ้มยิ้ม พวกเขาเริ่มเล่นเกมแต่งานด้วยความรุ้งเร็วและความสนุกสนานของเด็กทั้งสอง และระหว่างเกมเกม พวกเขาก็พบหลายสิ่งแวดล้อมที่น่าสนใจอื่นๆ ด้วยกันด้วย
“มองเห็นนี่ไหม! มันคือหลุมลูกเล่น!” บาร์รีพบหลุมลูกเล่นที่เต็มไปด้วยลูกเล่นสีสัน และครูมาธิยอมตามว่าเขาอยากลงไปเล่นด้วย พวกเขาลงไปในหลุมและเล่นเกมตกลงไปด้วยตนเอง โดยมีความยินดีและตื่นเต้นตลอดเวลา
“เวลาออกอากาศแล้ว!” หลังจากเล่นเกมหลากหลายแล้ว ครูมาธิกล่าว และบาร์รียอมตามว่าเขาต้องการชมลูกเล่นที่ยังไม่ได้เล่นอีกด้วย พวกเขาเดินไปตามหลังลูกเล่นที่มีสีสันและมีเสียงดังด้วย และพวกเขาสนุกสนานกับการเล่นตลอดเวลา
จับคู่คำศัพท์กับภาพ
-
แสดงภาพ：แสดงภาพของอาหาร เช่น แอบเปิ้ง มันโก หรือคาแคว้ง。
-
พูดคำศัพท์：นำเหล่าเด็กไปพูดคำศัพท์ที่ตอบคล้ายกับภาพนี้ ตัวอย่างเช่น ถ้าภาพคือแอบเปิ้ง ก็จะพูดว่า “apple”。
-
ตรวจสอบคำศัพท์：จัดให้มีการ์ดหรือแท้งคำศัพท์ที่เขียนคำศัพท์นั้นวางข้างภาพ และเด็กต้องจัดการ์ดคำศัพท์ที่ถูกต้องกับภาพนั้น。
four. เกมส์ประกอบ：เล่นเกมส์เล็กๆ เช่น “Simon Says” ให้เด็กพูดคำศัพท์และจัดการ์ดภาพที่ถูกต้องข้างคำศัพท์ที่เขียน。
-
ฝึกซ้อมเพิ่มเติม：ฝึกซ้อมกระบวนการนี้ต่อไป โดยใช้ภาพอาหารและคำศัพท์ต่างกันในแต่ละครั้ง เพื่อให้เด็กฝึกซ้อมต่อไป。
-
รางวัล：ให้รางวัลเมื่อเด็กตอบคำศัพท์และภาพที่ถูกต้อง อาทิ ตะกร้าประกอบหรือของเล่นเล็กๆ เพื่อเพิ่มความกระตือรือร้นในการเรียนการสอนของเด็ก。
-
การฝึกซ้อมรีวิว：หลังจากเกมส์เสร็จ ให้เด็กปิดตา และเอาภาพอาหารออกมาโดยสุ่ม ให้เด็กพูดคำศัพท์ที่ตอบคล้ายกับภาพนั้น เพื่อควบคุมความทรงจำได้ดีขึ้น。
ผ่านการเล่นเกมส์แบบนี้ เด็กไม่เพียงได้เรียนคำศัพท์อังกฤษใหม่ แต่ยังสามารถเพิ่มความทรงจำทางภาพและการแสดงความสามารถในการพูดภาษาด้วย。
ล่องลูกเล่น
เด็กทั้งสอง, แมทที่ย์และแบร์รี่, พบกับเล่นงานที่สวยงามในสวนสาธารณะ พวกเขาตั้งตามเล่นงานและกำหนดหน้าที่แก่เล่นงาน: แมทที่ย์จะเป็น “เล่นงานที่ล่อง” และแบร์รี่จะเป็น “เล่นงานที่จับ” พวกเขาจะล่องเล่นงานไปด้วยความสุขสำนึกและความหลงใจในใจกันโดยแยกกันเล็กน้อยบางระยะทาง แล้วมาติดกันอีกครั้งเพื่อจับเล่นงานที่ล่องไป
“ฝากเล่นงานไปด้านหลังมดหน้า” แมทที่ย์ร้องด้วยเสียงที่สวยงาม และเล่นงานก็เริ่มเร่งเร็วไปข้างหลังแม่เพื่อหลอกแบร์รี่ แต่แบร์รี่ก็ไม่ทันที พวกเขาเล่นเกมต่อไปด้วยความสนุกสนานและความต่อต้านกันที่ไม่เป็นเรื่องลึกซึ้ง โดยแม้จะมีการแย่งชิงเล่นงาน แต่ก็ยังมีความสนิทสนมอยู่ด้วยกันตลอดเวลา
“เล่นงานที่ล่อง, เล่นงานที่จับ” แบร์รี่ร้องกันข้างกัน และเล่นงานก็เริ่มเร่งเร็วไปข้างหลังแม่อีกครั้ง โดยแมทที่ย์ก็ร้อง “ฝากเล่นงานไปด้านหลังมดหน้า” อีกครั้ง และเล่นงานก็เริ่มเร่งเร็วไปข้างหลังแม่อีกครั้ง แต่ครั้งนี้แบร์รี่ทันทีจับมือได้ และเห็นใจแมทที่ย์ที่ยังไม่ทันทีจับมือได้
“แบร์รี่เจ้า!” แมทที่ย์ยินดีกับการที่แบร์รี่จับมือได้ และพวกเขาตั้งตามเล่นงานไปกันอีกครั้งด้วยความสุขสำนึก โดยแม้จะมีการแย่งชิงเล่นงาน แต่ก็ยังมีความสนิทสนมอยู่ด้วยกันตลอดเวลา พวกเขา…
เล่นเกมหลากหลายในสวน
วันนี้ที่เป็นวันสง่าแม้ว่าแมทที่ย์และแบร์รี่จะมีแผนใหญ่ที่จะเดินทางไปที่สวนสาธารณะเพื่อล่องลูกเล่นและเล่นเกมต่างๆ พวกเขาจึงเริ่มด้วยการหาที่ที่จะล่องลูกเล่นครั้งแรก แมทที่ย์จะวางลูกเล่นลูกกลมและให้แบร์รี่ล่อง และแบร์รี่ก็ตอบด้วยคำว่า “throw” ก่อนที่จะล่องลูกเล่นไป
หลังจากนั้น พวกเขาจึงหันไปหาที่สวนที่เหมาะสมสำหรับเล่นเกม “tag” แบร์รี่ก็หลอกแมทที่ย์ด้วยการเรียก “conceal” และ “searching for” ก่อนที่จะหาฝ่ายที่จะล่องลูกเล่นต่อไป
พวกเขายังมีโอกาสเล่นเกมอื่นๆ ที่สวน เช่นเกม “swing” และ “slide” พวกเขาก็จะจับคู่คำศัพท์กับภาพของเลื่อนลูกเล่นและสลายลูกเล่น เช่น “swing” กับภาพของเลื่อนลูกเล่นและ “slide” กับภาพของสลายลูกเล่น
เมื่อเวลาเรียบร้อยแล้ว แมทที่ย์และแบร์รี่จึงตกลงว่าพวกเขาต้องกลับบ้านแล้ว พวกเขาจบการเดินทางด้วยความยินดีและการจับคู่คำศัพท์ที่ทำได้ดีดีของพวกเขา และกลับบ้านโดยมีความยินดีกับการเล่นและเรียนรู้ในสวนสาธารณะนี้
สิ้นสุดการเดินทาง
เมื่อเด็กทั้งสองล่องลูกเล่นเสร็จแล้ว พวกเขาก็หยุดลงเพื่อดูแลหน้าตาของลูกเล่นที่ลอยอยู่บนน้ำ และกล่าวกันว่า “เราได้ล่องลูกเล่นไปทางหลายทางแล้ว จึงเป็นเวลาต่อไปที่เราจะลองเล่นเกมต่างๆ ในสวนนี้” แมทที่ย์ยกด้านและกล่าว “เราจะเล่นเกม ‘tag’ ครับ แล้วจบ” แบร์รี่ก็ตะยายตา และรอดูแมทที่ย์ยกด้านเพื่อเริ่มเกม
หลังจากเล่นเกม “tag” แล้ว พวกเขาก็กลับมาที่สถานที่ที่เรียกว่า “treehouse” และจึงเล่นเกม “hide and are seeking” บนหลังไม้ แม้ว่าแบร์รี่จะหลบเลี้ยกันได้ดีแต่แมทที่ย์ยังเห็นเขาอย่างสง่างาม
เมื่อเวลาเรียบร้อยแล้ว พวกเขาก็ตกลงว่าเขาทั้งสองต้องกลับบ้านแล้ว แม้ว่าพวกเขายังมีความหลงเหลื่อมกับสวนสาธารณะแห่งนี้ แต่แม้กระทั่งแบร์รี่ก็รู้ว่าเขาต้องกลับบ้านแล้วก็ต้อง พวกเขาจึงกลับบ้านด้วยความยินดีและความรู้สึกว่าเขาทั้งสองได้มีวันเล่นและเรียนรู้มากมายในสวนสาธารณะนี้
พบต้นไม้
เด็กชื่อแมทที่ย์และเพื่อนของเขาแบร์รี่กำลังออกไปที่สวนสาธารณะ พวกเขาคิดถึงตนเองด้วยตาเปิดและต้องการพบกับสิ่งแวดล้อมต่างๆ ที่มีในสวนนี้ แมทที่ย์และแบร์รี่พบกับต้นไม้สีเขียวที่ยืนตัวอยู่บนพื้นสวน พวกเขาตะโกน “ต้นไม้” และรู้ว่าต้นไม้มีหลายสีและรูปร่างต่างๆ
เมื่อพวกเขาเดินไปข้างหน้า พวกเขาพบกับเลื่อนลูกเล่นที่ยอดสูง แบร์รี่กล่าว “เลื่อนลูกเล่น” และแมทที่ย์รู้ว่าเลื่อนลูกเล่นนี้เป็นที่ที่เด็กๆสนุกสนานกับการลอกเล่นได้ พวกเขายังพบสลายลูกเล่นที่เล็กและมีตัวอักษร “สลาย” บนด้านของเข็มไม้ แมทที่ย์ตะโกน “สลาย” และรู้ว่าเข็มไม้นี้เป็นที่ที่เด็กๆลงมาติดตามเลื่อนลูกเล่น
พวกเขาก็เล่นลูกเล่นต่อไป แบร์รี่จับลูกเล่นขึ้นมาและตะโกน “โอกาส” แล้วปล่อยลูกเล่นลงไปบนพื้น แมทที่ย์ตะโกน “รับ” และรับลูกเล่นไว้ พวกเขาล่องลูกเล่นกันอย่างสนุกสนาน แม้ว่าเขาทั้งสองจะมีอายุเล็ก แต่พวกเขาก็สามารถใช้ภาษาอังกฤษเพื่อกล่าวถึงการกระทำของพวกเขาได้ดี
หลังจากล่องลูกเล่นแล้ว พวกเขาก็เล่นเกมต่างๆ ในสวน เช่น “ซ่อนตัวหา” และ “ตากเล่น” พวกเขาใช้ภาษาอังกฤษเพื่อกล่าวถึงเกมนั้น แมทที่ย์ตะโกน “ซ่อนตัว” และแบร์รี่หลบตัวไป แล้วแมทที่ย์ตะโกน “หา” และเล็งหาแบร์รี่ พวกเขาเล่นเกมนั้นอย่างสนุกสนานจนกว่าจะต้องกลับบ้านแล้ว
พบเลื่อนลูกเล่น
วันนี้เด็กกับเพื่อนกำลังเดินทางไปที่สวนสาธารณะ พวกเขาพบกับหลายสิ่งที่น่าสนใจ หนึ่งในนั้นคือเลื่อนลูกเล่น! ลูกเล่นนี้ดูมีสีสันสวยงและเสริมด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษ แมทที่ย์และแบร์รี่ตั้งใจที่จะเรียกคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับเลื่อนลูกเล่นและเรียกคำศัพท์นั้นด้วยตัวเอง。
“มองเห็นนี้เป็นเลื่อนลูกเล่น,” แมทที่ย์กล่าว และเขาจะดูและเรียกคำศัพท์ “swing” จนแมทที่ย์รู้แล้วว่าเขาสามารถจับคู่คำศัพท์กับภาพได้แล้ว แบร์รี่ก็เรียกตามหลัง “swing” ด้วยตัวเองด้วย。
“Swing,” แบร์รี่กล่าว แล้วยืนขึ้นบนเลื่อนลูกเล่นและเริ่มเล่นกัน พวกเขาตั้งใจที่จะเรียกคำศัพท์อีกหลายอย่างเกี่ยวข้องกับเลื่อนลูกเล่นเช่น “seat” และ “rope” ที่อยู่บนลูกเล่นนี้ด้วย。
“Seat” แบร์รี่กล่าว แล้วดูแลลูกเล่นเพื่อหาตัวอักษร “seat” ที่อยู่บนลูกเล่น และเมื่อพวกเขาจับคู่คำศัพท์กับภาพได้ทั้งหมด พวกเขารู้ว่าพวกเขาทำงานดีแล้ว!
แบร์รี่แล้วตั้งใจที่จะหาคำศัพท์อีกหลายอย่างเกี่ยวข้องกับเลื่อนลูกเล่นเช่น “slide” และ “playground” ที่อยู่ในสวนสาธารณะนี้ด้วย พวกเขาเรียกคำศัพท์เหล่านี้ด้วยตัวเอง และเรียกตามหลังเพื่อความสนุกสนานของเล่นกันในสวนสาธารณะนี้!
พบสลายหลักเล่น
สนิทสุนทร์และเงาแดดวางลงในสวนสนุก เด็กๆ ก็ตื่นเต้นกับการค้นพบอุปกรณ์เล่นใหม่ – ทางลาดยาวๆ ที่มีสีที่เหมือนเงาเมฆ พวกเขาวิ่งไปยังทางลาดด้วยความยินดีและรักษาด้วยตาและภาพเหมือนที่มีความยินดี
“ดูว่าทางลาดนี้มีลายเงาเมฆ!” กลุ่มเด็กชายหนึ่งชี้ทางลาดบอก
“ใช่แล้ว ยังมีหมีและหนูเลย!” กลุ่มเด็กหญิงหนึ่งเสริม
เด็กๆ ลงทางลาดหนึ่งต่อหนึ่ง และหลุดลงมาด้วยเสียงร้องเสียงรวมกันที่แสนดี พวกเขาเล่นตามลำดับ และสนุกกับความสนุกที่เล่นลงมาจากสูง
ข้างทางลาดมีกางเกงเล็กๆ จำนวนเล็ก ๆ และเด็กๆ ก็เล่นตามลำดับที่นั่งบนกางเกงและเล่นและสนุกกับลมที่เหมือนเป็นเพียงแค่หมุนเล็กๆ
“ฉันอยากลงมาอีกครั้ง!” กลุ่มเด็กชายหนึ่งกระโดดขึ้นทางลาดและหลุดลงมา ด้วยตาที่มีความยินดีและสุขสำนึก
“มาถึงครองของฉันแล้ว!” กลุ่มเด็กหญิงหนึ่งก็เข้ามาเล่นทางลาด หลังจากที่หลุดลงมาเธอยินดีกับเพื่อนของเธอบอก “ฉันอยากลงมาอีกครั้ง!”
ในขณะที่เด็กๆ สนุกกับทางลาด พ่อแม่ของพวกเขายังรออยู่ข้างหลัง และยิ้มด้วยความยินดี พวกเขารู้ว่ากิจกรรมกลางแจ้งนี้ไม่เพียงแค่ช่วยให้เด็กๆ มีการกระโดดกระโดง แต่ยังช่วยให้พวกเขามีความสัมพันธ์กันดีขึ้นด้วย
ไม่นานหลังจากนั้น เด็กๆ ก็เริ่มเล่นเกมหลวงและซ่อนตัวตามกัน พวกเขาซ่อนตัวเบื้องหลังต้นไม้หรือในหมอกดอกไม้ และหาเพื่อนของตนหนึ่งต่อหนึ่ง ในขณะที่เรียกเสียงด้วยตาและร้องเสียงที่แสนดี ที่เต็มไปด้วยความบันเทิงและความยินดี
“ฉันพบเจอเธอแล้ว!” ลูกเล่นหนึ่งกล่าว
“เธอซ่อนดีมาก!” ลูกเล่นอีกลูกตอบกลับ
กิจกรรมนี้ทำให้เด็กๆ ใช้เวลาที่สวนสนุกอย่างมีความสุข พวกเขาไม่เพียงแค่เรียนรู้เรื่องการทำงานร่วมกันและการสื่อสาร แต่ยังสนุกกับความสุขของกิจกรรมกลางแจ้งด้วย
ขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มลดลง เด็กๆ ก็ออกจากสวนสนุกด้วยความวิกลใจและคาดหวังกับเวลาที่จะมาเล่นอีกครั้งในตอนต่อไป
พบ ลูกเล่นที่เป็นทรงกลม
ในบ่ายที่มีแสงแดงอย่างสวยงาม เด็กๆ ตื่นเต้นเข้ามาที่สวนสนุก พวกเขาได้พบกับที่เล่นสลไลยักษ์ใหญ่ที่มีสีสวยงามและดูมีดีดดันมากเลย
“ดูเหมือนว่าสลไลนี้มีสีแบบคาบิงกาล!” กลุ่มเด็กชายหนึ่งกล่าวกับความตื่นเต้น
“ฉันอยากเป็นคนแรกที่ลงสลไล!” ลูกสาวหนึ่งร่วมเสียง
“หยุดได้โปรด!” ลูกเด็กอีกคนเตือนพวกเขา
เด็กๆ ก็เล่นตามลำดับตามโครงการลงสลไล และมีเสียงยิ้มร้องกันเลย แต่ละเด็กยังสนุกกับสลไลที่ทำให้พวกเขามีความสุข และใบหน้าของพวกเขาอยู่ในแสงสวยงาม
ข้างที่สลไลมีกล่องโอกาสเล็ก และเด็กๆ ยืนเข้าไปลงโอกาสเล็กเดินเคลื่อนกันเล็กน้อย รับประทานความรู้สึกที่ลมสวยงามลลาย
“ฉันอยากโอกาสดันสูงขึ้น!” ลูกเด็กหนึ่งตะโกนดัง
“ระมัดระวังได้!” ลูกเด็กอีกคนเตือนเขา
เด็กๆ ก็เล่นตลอดวันที่สวนสนุก รับประทานความสุขจากธรรมชาติ พวกเขาไม่แค่มีความสนุกสนาน แต่ยังได้เรียนรู้เรื่องการเล่นอย่างปลอดภัยอย่างไม่ต้องมีเรียนไตรษฐี
พบเกม หวยยอดมงกุฎ
สวัสดีครับค่ะ ในสวนสาธารณะ เด็กๆ รู้สึกดีและอ่อนไหล แสงแดดระลอกออกมาอย่างมีบริสุทธิ์ พวกเขาเริ่มวิ่งว่ายตามกัน เสียงเสียงเรียนร้องเข้ากันเป็นที่เห็นได้ทั่วทั้งสวนสาธารณะ
จนกระทั่งพวกเขาพบกับสลาลองใหญ่หนึ่ง เด็กๆ ก็รีบหนีไปที่นั่น และรีบทดลองลงมาทันที เด็กชายทอมส์ยืนอยู่ที่ด้านบนของสลาลอง และจับแฝือเอาะอย่างมีความมั่นใจ หายใจลึกลงมาแล้วเขาก็ออกไปด้วยความกล้าหาญ สลาลองมีทางลาดอย่างหนาแน่น ทอมส์ลอยลงมาเหมือนนกเล็กที่มีความมั่นใจ เสียงเสียงร้องเสียงดีของเขาเปลี่ยนไปเป็นเสียงเสียงเรียนร้องที่มีกำลังใจ
ขณะนั้น เด็กหญิงลิลีก็เข้ามาเล่นด้วย พวกเธอยืนอยู่ที่ด้านบนของสลาลอง ลิลีดูลงมาได้แล้วตัวเธอก็เห็นใจกัน แม่ของลิลีก็กล่าวให้เธอ “กล้าขึ้นนะ ลิลี คุณทำได้” ลิลีก็เรียกด้วยกำลังใจ และลอยลงมาเหมือนทอมส์ เสียงเสียงร้องของเธอกับเสียงร้องของทอมส์เข้ากันเป็นเสียงเสียงดีที่สนุกสนาน
เด็กๆ หยุดพักบนหญ้าในกลุ่มสลาลอง พวกเขานำอาหารและน้ำจับมาและร่วมกันกินด้วยกัน ทอมส์และลิลีนำมาและแลกกันกินแบบสแมทซ์และน้ำส้ม พวกเขากินและพูดถึงเรื่องที่สนุกสนานที่เกิดขึ้นที่โรงเรียน และมีเสียงเสียงร้องตลอดเวลา
แสงแดดของช่วงบ่ายกลายเป็นแสงแดดที่ร้อนขึ้นมากยิ่งขึ้น เด็กๆ ก็ตัดสินใจที่จะไปตามหามุมมุมอื่นในสวนสาธารณะ พวกเขามาถึงที่ทำดินทราย ที่มีทรายที่มีรูปร่างที่หลากหลาย เด็กๆ ก็ตั้งใจที่จะทำทลาดินทราย เด็กชายเจสันเป็นคนทำผนังของทลาดินทราย และเด็กหญิงแอมี่เป็นคนทำหัวของทลาดินทราย พวกเขาทำงานร่วมกัน ไม่นานก็ทำเสร็จแล้วและทำเป็นทลาดินทรายที่ดีงาม
ในตอนนั้น นางประกายที่มีตะกร้ามือ ที่ตะกร้ามีสัตว์เล็กๆ มากมาย เธอเดินมาเยี่ยมพวกเด็ก และถาม “คุณรู้ชื่อสัตว์เหล่านี้ได้ไหม?” เด็กๆ ตอบต่างกัน นางประกายยิ้มและยอมรับ นางประกายนำมาตัวนกหนึ่ง แล้วถาม “นี่คืออะไร?” เด็กชายไมค์ตอบโอกญโอง “นี่คือนก!” นางประกายเอามาตัวหนู แล้วถาม “นี่คืออะไร?” เด็กหญิงซุฟีตอบ “นี่คือหนู!” นางประกายมีความดีใจมากจึงแจกของขวัญให้กับเด็กๆ
เด็กๆ ใช้เวลาสนุกสนานในสวนสาธารณะ จนกระทั่งดวงอาทิตย์เริ่มตก พวกเขาจึงลาออกจากสวนสาธารณะด้วยความเสียดาย พวกเขาจัดการกันว่าจะมาเล่นอีกวันหนึ่ง แล้วก็กลับบ้านและหวังความสนุกสนานของครั้งต่อไป
พบเกมหมุนรอบต้นไม้
ในบ่ายที่มีแสงอาทิตย์แจกแจงอย่างแหละแหล่ง เด็กๆ ก็ได้เล่นตลอดวันที่พวกเขามาที่สวนสนุก พวกเขาพบกับพื้นหญ้าที่มีสีเขียวอย่างมีชีวิต และมีดอกไม้สีต่าง ๆ มากมายที่รอบๆ ที่นั้น จากนั้นพวกเขาก็พบกับต้นไม้ใหญ่ที่ต้นมีโซ่ขึ้นซ่อมเป็นที่เล่นโซ่เดิน. เด็กๆ ก็กระชับไปเล่นโซ่เดิน และเสียงเสียงยิ้มยิ่งมีดังขึ้น
ขณะที่พวกเขาเล่นอย่างมากมาย ครูเด็กเดินเข้ามาด้วยบนมือนำใบแผนภาพที่มีสัตว์และอาหารแตกต่างกัน. ครูถามเด็กๆ ว่า “เด็กๆ ทุกคน คุณรู้ว่าสัตว์นี้ชอบกินอะไร?” เด็กๆ จึงขึ้นมาตอบโต้ บางคนกล่าวว่าปลา บางคนกล่าวว่าผลไม้ และบางคนกล่าวว่าผัก
ครูยิ้มและพูดว่า “ดีมาก ระวังได้ที่เราจะเล่นเกมส์หนึ่งนี้. ผมจะแสดงใบแผนภาพที่มีสัตว์หนึ่ง คุณจะต้องบอกผมว่ามันชอบกินอะไร” เด็กๆ จึงยอมรับ
ครูนำใบแผนภาพที่มีงูสายสายขึ้นมาแสดงและถาม “งูสายสายชอบกินอะไร?” เด็กๆ หนึ่งตอบทันที “งูสายสายชอบกินหญ้า!” ครูยืนยันว่าถูก จากนั้นครูก็นำใบแผนภาพที่มีหมาปลาขึ้นมาแสดงและถาม “หมาปลาชอบกินอะไร?” เด็กๆ อีกคนตอบ “หมาปลาชอบกินผลไม้!” ครูยืนยันอีกครั้ง และเด็กๆ ทุกคนรู้สึกดีเนื่องจากที่พวกเขาตอบตอบติด
เกมส์ยังคงดำเนินต่อไป ครูเลื่อนให้เด็กๆ ตอบคำถามเกี่ยวกับอาหารของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ อย่างเช่น ช้าง แมว และแรง โดยเด็กๆ ก็เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องอย่างกระตือรือร้น และตอบคำถามต่าง ๆ ได้ ในที่สุด ครูจัดทำรายงานการเล่นของเด็กๆ และชื่นชมพวกเขา
ผ่านเกมส์นี้ เด็กๆ ไม่เพียงแต่จะได้รู้ชื่อสัตว์และอาหารที่พวกเขาชอบกิน แต่ยังได้พัฒนาความสามารถในการแสดงทางภาษาและสมองที่มีความสามารถในการสังเกต และพวกเขาก็ได้ใช้ช่วงเวลาที่มีอากาศดีมากมายตลอดวันที่มีอากาศอันดี
ล่องลูกเล่น
ในสวนสาธารณะที่มีแสงแดงระลึกซับซ้อน，เด็กๆ กำลังวิ่งเร่งเร่ง และเสียงเสียงเรียนร้องกระจายออกมาในอากาศ。จากนั้นพวกเขาพบกับสลไอขนาดใหญ่หนึ่ง และเด็กๆ ก็รวมตัวกันเริ่มที่จะหลอดเข้าไปในสลไอนั้น ๆ ชายหนุ่มทอมและหญิงสาวลิลลี่ก็เข้าร่วมพวกเขาด้วย พวกเขาเรียงทีมกันรอจนถึงคราวของตนเองที่จะลงสลไอ
“ดูเหมือนว่านี่เป็นสลไอที่สูงมากเลย!” ทอมกล่าวกับความตื่นเต้น
“ใช่แล้ว ฉันยังไม่เคยลงสลไอที่สูงเช่นนี้มาก่อน!” ลิลลี่ยืนยัน
เมื่อถึงคราวของพวกเขา ทอมและลิลลี่ขึ้นสลไออย่างทั้งใจและรีบตกลงไป พวกเขารู้สึกลมลมหายใจ และหัวใจกระโดดเร็วขึ้น ขณะที่พวกเขาตกลงมาที่ด้านล่างพวกเขาก็ร้องเสียงเสียงรยาย
“ยังมาอีกครั้ง!” พวกเขาพูดและกันกัน
แล้วพวกเขาก็เล่นตลอดไปตามสลไอจนกระทั่งดวงอาทิตย์เริ่มตกและผู้เยือนในสวนสาธารณะเริ่มน้อยลง ในที่สุดพวกเขาก็มีความรู้สึกไม่พอพวกเขาก็ออกจากสลไอและเอาหามือกันกันไปบ้าน
เรียกคำศัพท์ “throw” ตรงไปตรงมาคือ “เรียกคำศัพท์ ‘throw'” อย่างน้อยที่สุดและไม่มีการใช้ภาษาจีนย่อแปลงในระหว่างการแปล
บรรยายในภาษาไทย:
เมื่อเวลาของกลางวัน เด็กๆ ก็มาถึงสวนสาธารณะ พร้อมกับท้องแดดที่แสนเปลี่ยนแปลงและเตรียมที่จะเริ่มต้นเวลาเล่นเกมส์ของพวกเขาตลอดช่วงเวลาที่ดีนี้。พวกเขาถือลูกบอลสีสันที่สวยงามไปและรีบรีบวิ่งไปยังพื้นที่โปรงกว้างๆ ที่นี่ ซึ่งมีหญ้าสีเขียวเมียวเมียว และเด็กๆ ตัดสินใจที่จะเริ่มเล่นเกม “ตะโกนเกมลูกบอล” ที่นี่
“พวกเราพร้อมแล้วไหม?” หนึ่งในเด็กถาม
“พวกเราพร้อมแล้ว!” เด็กๆ ทุกคนตอบด้วยเสียงร่วมกัน
เด็กๆ รวมตัวกันเป็นวงกลม และเริ่มเล่นเกมด้วยการทางลูกบอลไปยังเด็กคนหนึ่ง แต่ละครั้งที่ลูกบอลถูกโทษไปยังเด็กคนหนึ่ง พวกเขาก็จะตะโกนเสียง “throw” และรีบรับลูกบอลได้ทันที ลูกบอลบินตามทิศทางที่งดงาม และเด็กๆ แสดงความยินดีด้วยเสียงประกาศ “trap!” ต่อมาเด็กๆ ยังตะโกน “ให้เล่นอีกครั้ง!” และเกมก็ยังดำเนินต่อ
ในขณะที่เกมดำเนินอยู่ เด็กๆ ไม่เพียงแต่จะยังมีการฝึกกายภาพแต่ยังได้เรียนรู้วิธีการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อแสดงคำ “throw” และ “capture” ด้วยตนเอง พวกเขาเรียนรู้จากการลองและทำตามจนกว่าจะจับเจาะจง
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตกลงมา เสียงร่วมกันของเด็กๆ ก็เริ่มเป็นเสียงดังขึ้นมาเรื่อยๆ ตั้งแต่ที่เริ่มต้นแล้วพวกเขาก็เล่นเลี้ยงหนักและเรียนรู้จนเลื่อยทางเลี้ยงด้วยลูกบอล พวกเขาเรียนรู้ที่จะมาอยู่กันกับกันในช่วงเวลาที่ดีของบ่ายนี้ และเริ่มนอนรับเวลาและเรียนรู้จนหนักและแน่ใจตัวในช่วงเวลาที่ดีนี้
ขอให้ทำการตรวจสอบคำแปลให้แน่ใจว่าไม่มีจีนแผ่นดินในตอนนี้ คำแปลของคำว่า “catch” ในภาษาไทยคือ “จับ” หรือ “ตกเป็น” ขึ้นอยู่กับบริบทที่ใช้งานคำว่าดังกล่าว。
สวัสดีครับค่ะ ในสวนสาธารณะ วัยนิยมชายและวัยนิยมหญิงกำลังสนุกสนานกับช่วงเวลาออกไปด้วยแสงแดดที่เปิดใจอย่างมีความสุขสำหรับพวกเขา พวกเขากำลังเล่นเกม “ทิ้งและรับ” ที่น่าสนุกที่มาก ในขณะที่เสียงเสียงสร้างยิ้มและเสียงปลุกใจลอยรอบๆ
ครูกล่าวว่า “จะมีเกมเล่น ‘ทิ้งและรับ’ นี้ครับ” วัยนิยมทั้งหลายตอบกลับด้วยความตื่นเต้น ครูแต่งภาพบนกระดาษ ซึ่งเป็นภาพของวัยนิยมชายและวัยนิยมหญิงที่กำลังถือลูกบอล ครูชี้ภาพและกล่าวว่า “ตอนนี้เราจะใช้คำ ‘throw’ วัยนิยมชายจะทิ้งลูกบอลให้กับวัยนิยมหญิง” วัยนิยมตามคำสั่งของครู ทิ้งลูกบอลในทางที่เหมาะและกล่าวด้วยความรุ่งเรือง “Throw the ball to the girl!” ลูกบอลไล่เลื่อนในทางที่สวยงามและตกลงในมือของวัยนิยมหญิง
วัยนิยมหญิงกล่าวว่า “Now, I capture the ball!” และรับลูกบอลได้ทันที หลังจากนั้นเธอก็ทิ้งลูกบอลกลับมา วัยนิยมชายกระโดดขึ้นและรับลูกบอลได้ทันที แล้วทิ้งกลับมาให้กับวัยนิยมหญิง ลูกบอลมีการเล่นไปมาทางที่สวยงาม และเกมได้กำลังเริ่มขึ้นด้วยความสนุกสนาน
ครูเสนอความท้าทายต่อไปว่า “ตอนนี้เราจะใช้คำ ‘seize’ วัยนิยมหญิงจะรับลูกบอลที่วัยนิยมชายทิ้งมา” วัยนิยมหญิงยืนอยู่ที่จุดที่แน่นนอนและมองลูกบอลที่มาจากวัยนิยมชาย ลูกบอลไล่เลื่อนในทางที่สวยงามและตกลงในมือของวัยนิยมหญิง ตอนนั้นเธอกล่าวด้วยความดีใจ “catch the ball!” ลูกบอลตกลงในมือของเธออย่างสง่า
วัยนิยมเรียนรู้คำศัพท์ใหม่และเล่นเกมที่ช่วยให้พวกเขามีความสามารถในการประสานงานและเล่นที่สะดวก พวกเขาเล่นได้ดีขึ้นและเสียงเสียงยิ้มและเสียงปลุกใจที่ต่อเนื่องอยู่เรียบร้อย เกมที่เรียบง่ายนี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขาเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังทำให้พวกเขาเรียนรู้ด้วยความสุขและสนุกสนานกับกิจกรรมกลางแจ้งด้วยดี
ล่องลูกเล่นต่อ
สวัสดีครับ! ในสวนสนุก ลูกชายและลูกสาวหลายคนกำลังเล่นอย่างสนุกสนานกันในวันที่มีแสงแดดมากมาย。พวกเขาถือลูกลอยสีสันที่มีสีเหนือสวยงามและเริ่มที่จะโยนมันขึ้นไปสูงๆ ขณะที่ลูกลอยได้มันขึ้นไปในระดับที่สูงขึ้น เด็กๆ ก็ตะโกนเสียงร่วมกันว่า “throw!” พวกเขาจับตาดูลูกลอยเคลื่อนตัวในอากาศและจับมันได้เร็วๆ ทันที จากนั้นก็ตะโกนว่า “catch!” พวกเขาเล่นอย่างรวดเร็วและสำเร็จที่จะจับมันได้ทุกครั้งเมื่อลูกลอยถูกโยนขึ้นมาอีกครั้ง และตะโกนออกมาว่า “trap!” ในขณะที่เล่นเกมนี้ ลูกชายและลูกสาวได้รู้จักคำว่า “throw” และ “catch” อย่างดีแล้ว
เมื่อเกมลุล่วงขึ้น ลูกชายและลูกสาวก็เริ่มเข้าใจคำว่า “throw” และ “capture” มากขึ้นเรื่อยๆ และแม้ว่าลูกลอยจะถูกโยนขึ้นมาอีกครั้ง พวกเขาก็จับมันได้แน่นอนและตะโกนออกมาว่า “capture!” ในขณะที่เล่นเกมนี้ ลูกชายและลูกสาวไม่ได้รู้ตัวว่าเวลาได้ผ่านไปเพราะพวกเขากำลังสนุกกับเกมนี้มากเกินไป พวกเขาอยู่ในมหาสมุทรความสุขและสนุกสนานกันในช่วงบ่ายที่ดีนี้ ด้วยเกมที่เรียบง่ายๆ นี้ ลูกชายและลูกสาวไม่เฉพาะได้รู้จักคำว่าอังกฤษแต่ยังได้ร่วมกันมากขึ้นด้วยกันด้วย
สนุกสนานกับเครื่องเล่น
สง่าวันที่มีแสงแดดระลอก ลูกชายและลูกสาวหลายคนได้สนุกสนานกันในสวนสนุก。พวกเขาถือลูกบอลสีสันสวยงามมา และวิ่งเร่งเรียบร้อยบนหญ้า จนได้พบกับสลีดขนาดใหญ่หนึ่ง พวกเขาก็ตะลึงและรีบวิ่งเข้าไปเล่น。
“สลีด! สลีด!” ลูกเด็กเรียกดัง ไม่ทนที่จะปล่อยใจกับสนุกที่สลีดนี้ พวกเขาเรียงต่อเนื่องที่ด้านบนของสลีด แล้วลงมาบนทางเดิน มีเสียงเสียงไหล่ไหลออกมาตลอดเวลา。
“Wow! รีบมากเหล่าย!” ลูกเด็กตะลึงและร่วมด้วยความยินดี ใบหน้าของพวกเขาติดตามด้วยรอยยิ้ม พวกเขาเล่นเกมนี้เป็นครั้งหลาย แต่ทุกครั้งยังคงมีความหวังและความตื่นเต้น
“ตามลำดับต่อไปคือฉัน!” ลูกสาวหนึ่งบอกด้วยความรุ่งเรือง และบอกเข้าไปบนสลีด พวกเขาหล่นลงมา มีเสียงร้องเสียงไหล่ตะลึงโดยสนุกสนานทั่วสวนสนุก
“ฉันต้องการ!” ลูกสาวอีกคนต้องการที่จะปล้ำสลีดด้วย พวกเขาตามเหล่านั้นขึ้นสลีดด้วย แล้วลงมา มีเสียงร้องเสียงไหล่ของเธอเหนือของลูกสาวแรก
ลูกเด็กสนุกสนานกันที่ด้านหลังสลีด พวกเขายังพบอุปกรณ์เล่นอื่นๆ ที่สวนสนุก พวกเขาเล่นกันสนุกสนานจนเวลาตะอองตาลาย ก็ไม่ทนที่จะออกจากสวนสนุก การเดินทางสวนสนุกที่ดีนี้ทำให้พวกเขามีวันที่ทรงความทรงจำอย่างยิ่งกว่าที่คาดคิด
สิ้นสุดการล่องลูกเล่น
แสงแดงชายฝนใสสวยงามในวันนี้ บรรดาเด็กๆ กำลังเล่นตลอดหน้าในสวนสนุก พวกเขาเพิ่งจบการเล่นเกมสลาล์มที่น่าสนุก ตอนนี้กำลังพยายามฉีดลูกบอลมากันด้วยมือเล็กๆของตน เด็กชายหนุ่มนายมิงหนุ่มโห่ว่า “allow’s throw the ball!” (จะมาฉีดลูกบอลไหม) แล้วเขาก็ยกลูกบอลขึ้นไปและลูกบอลไล่ทางที่ท่วมใสสวยงามในอากาศ จากนั้นตกลงบนหญ้าที่ห่างไกลออกไป
“stuck!” หญิงเด็กหนุ่มหนึ่งตะโกนขึ้นจากพื้นและแย่งลูกบอลมาได้ หลังจากนั้นเธอยินดีกล่าวว่า “stuck!” (จับได้แล้ว) มีเสียงเพลิงยิ้มที่มากมายที่เปิดออกมา พวกเด็กๆเล่นกันลูกบอลเปลี่ยนกัน วิ่งเร่งตามกันและสนุกกับการเล่นที่ทำให้พวกเขามีความสุข
เมื่อแสงจากดวงอาทิตย์กำลังลดลง บรรดาเด็กๆก็ตายใจกับการเล่นเกมลูกบอลที่น่าสนุกนี้ พวกเขาก็ลาออกจากสวนสนุกโดยที่ยังคงไม่เจ็บแค้น และกำลังจะกลับบ้านเพื่อรับกินด้วยหนังสือแห่งความร่ำรวยที่พ่อแม่ทำมา การเล่นเกมที่เรียบง่ายๆนี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขามีการฝึกซ้อมร่างกาย แต่ยังเพิ่มความเป็นมิตรกันของพวกเขาด้วยอีกด้วย
เล่นเกม “ซ่อนตัวหาตัว”
แสงแดงอย่างระเวลล์ในวันเสาร์อย่างดี,เด็กๆ มีความยินดีและเพลิดเพลินเมื่อมาที่สวนสาธารณะเพื่อเริ่มเล่นเกมหายนะ “ตามหา” ทันที พวกเขารวมตัวกันเป็นวง โดยกล่าวกันกันว่าที่ที่จะซ่อนตัว และหลังจากนั้นก็เริ่มเล่นเกมที่น่าตื่นเต้นนี้
“หนึ่ง สอง สาม เริ่ม!” ด้วยเสียงอำาธิการ เด็กๆ หลายคนตั้งตัวหลังที่มุมต่างๆ ในสวน บางคนซ่อนตัวข้างต้นไม้ บางคนซ่อนตัวในดอกไม้ และบางคนซ่อนตัวใต้เก้าอี้คันดอน ทุกคนตั้งตัวอย่างเงียบๆ อย่างเอาใจใส่ที่จะไม่ถูกเห็นโดยคนอื่น
เด็กชาย Tom ตั้งใจที่ซ่อนตัวหลังตัวถังขยะใหญ่ แล้วปิดตาเข้าหน้า รอจนกว่าเกมจะเริ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม เขาได้ยินเสียงเท้าเดินและเสียงเพลิงของ Lily พื่อนเพื่อนของเขา: “แอ๊ะ โตม คุณซ่อนตัวที่นี่น่ะ!’
โตมจึงเปิดตาเห็น Lily ยืนไม่ไกลนัก กำลังยิ้มย่องต่อเขา “แอ๊ะ ลิลลี่ คุณได้มาถึงที่ซ่อนตัวของคุณเร็วเกินไป!’
Lily ยิ้มตอบ: “นั่นเหมือนไร ฉันเป็นนักเล่นแข่งในเกมหายนะ! ในครั้งต่อไป ฉันจะซ่อนตัว ทุกคนตั้งตัวอย่างดีด้วยนะ!”
หลังจากนั้น Lily ก็ซ่อนตัวไปที่ด้านข้างของสวนตามหลังเด็กๆ โดยเริ่มตามหาตัวกันในทางต่างๆ ของสวน โดยมีเสียงเสียงรอนเสียงและเสียงหมอกเมื่อกัน
หลังจากการหาตัวที่น่าตื่นเต้นที่ผ่านมา เด็กๆ หลายคนถูกหาตัว และท้ายที่สุดเหลือ Lily เพียงคนเดียว ซึ่งซ่อนตัวในมุมขนาดเล็กในสวน ดูเหมือนว่าเธอมีความยินดีมาก ๆ โตมและ Lily มายังเธอด้วย แล้ว Lily กล่าวดีดี: “การต่อไปนี้เป็นของฉัน คุณก็หาที่ซ่อนตัวต่อไปนะ”
โตมและ Lily ยิ้มและเห็นด้วยกัน แล้วก็กลับไปหาที่ซ่อนตัวต่อไปในสวน โดยเกมที่เรียบง่ายๆ นี้ทำให้พวกเขาเสริมเวลาในช่วงบ่ายที่น่าสนุกสนาน
เรียกคำศัพท์ “ซ่อน”
สงามแดดรุ่งเรือง บรรดาเด็กๆ มีความยินดีมายังสวนสนุกเพื่อเริ่มต้นการเล่นเกม “หลบซ่อน” ที่มีกฎง่ายๆ โดยมีเด็กหนึ่งที่ถูกเลือกเป็น “ผู้ซ่อน” และเด็กๆ คนอื่นๆ ต้องหาเขา. ผู้ซ่อนต้องหาที่หลบซ่อน และเด็กๆ คนอื่นๆ จะปิดตาและเริ่มหา. ผู้ซ่อนจะกล่าว “ซ่อนไว้!” แล้วหลบซ่อนอย่างรวดเร็วไปข้างหลังต้นไม้ใหญ่. เด็กๆ คนอื่นๆ จะปิดตาและเริ่มหาตายากตายาก. พวกเขาจะถาม “ที่ไหนเอย ซ่อนไว้?” และผู้ซ่อนจะตอบ “ฉันอยู่บนต้นไม้!”
เด็กๆ จะมองและหาผู้ซ่อนที่หลบซ่อนบนต้นไม้ และกลับมาตะโกน “หาแล้ว!” ผู้ซ่อนจึงกระโดดลงมาจากต้นไม้ และทุกคนก็ยิ้มกันอย่างดี.
มาถึงคราวที่เด็กๆ คนอื่นๆ ก็เลือกเป็นผู้ซ่อน. เขาตัดสินใจที่จะซ่อนตัวในหลังหนึ่งที่มีหลุมทรายหลายหลุม. เด็กๆ จะปิดตาอีกครั้งแล้วเริ่มหา.
“ที่ไหนเอย ซ่อนไว้?” หนึ่งในเด็กถาม.
“ฉันอยู่ใต้หลุมทราย!” ผู้ซ่อนตอบ.
เด็กๆ จะเดินเอาะลงมาอย่างเตรียมพร้อม และเลิกเจาะทราย จนกระทั่งพวกเขาหาแล้วผู้ซ่อน. ผู้ซ่อนจึงกระโดดออกมาจากหลุมทราย และทุกคนก็ยิ้มกันอีกครั้ง.
เกมส์นี้ดำเนินต่อไปจนมีเวลาหนึ่ง โดยเด็กๆ จะหาแล้วผู้ซ่อนทุกครั้งและมีความสนุกมาก. ผ่านเกมส์นี้ เด็กๆ ไม่เฉพาะได้ยินดีกายภาพ แต่ยังได้เรียนรู้ว่าจะทำงานร่วมกันและการสื่อสารด้วย. ในที่สุด เกมส์จะจบลง และเด็กๆ จะเลื่อนตัวลงมานั่งบนหญ้าและแบ่งปันความค้นพบและความสุขกัน.
คำศัพท์ “seek” ในภาษาไทยคือ “ตัวต่อตอบ” หรือ “หา” ตามตำแหน่งและบริบทที่ใช้งานคำศัพท์นั้น คาดว่าคุณต้องการคำศัพท์ที่แน่ชัดข้อเดียว ดังนั้นคำศัพท์ “seek” สามารถแปลเป็น “หา” หรือ “ตาม” อย่างเหมาะสมตามบริบทที่ใช้งานคำศัพท์นี้
เด็ก 1: “เฮ้ย, พี่เกิดไหน? ฉันคิดว่าเขาซ่อนอยู่ที่ไหน!”
เด็ก 2: “คุณกล่าว ‘ซ่อนหลังหา’ นักเหระ? ดังนั้นคุณควร ‘หา’ ตามเขา!”
เด็ก 1: “อ่อย จริง แล้ว! ‘หา’… ฉันต้อง ‘หา’ ตามเขา. ให้เราไปหาเขาได้!”
เด็ก 2: “ใช่นะ, ‘หา’ ตามเขา! พวกเราจะหาเขาได้ในไม่ช้า!”
เล่นเกม “tag”
เล่นเกม “Simon says”
tag ฉันขอให้คุณตรวจสอบให้แน่ใจว่า แปลไม่มีจำนวนจีนย่อ
บริเวณพื้นที่สวนในช่วงบ่ายแล้วที่มีแสงแดดระลึกซึ้ง เด็กๆ กำลังเล่นเกม “tag” อย่างตลกตลึกตลอดจนใจกลางกัน。เกมนี้ง่ายๆ โดยมีเด็กหนึ่งที่ถูกเลือกเป็น “it” และเด็กๆ อื่นๆ จะวิ่งตามทุกทางเพื่อหลบหลีก “it” ที่เรียก “tag” ทุกครั้งที่ถูกเด็กหนึ่งที่ถูกตามได้จะต้องวิ่งหนีเร็วที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงที่จะถูกตามอีกครั้ง
ในตอนเริ่มต้น เด็กๆ จะรวมตัวกันเป็นวงและแนะนำตัวเองกัน และเลือกเด็กหนึ่งเป็น “it” ในตอนแรก เด็กที่ถูกเลือกนี้จะต้องร้องคำสั่ง “tag” และเริ่มล่าเด็กๆ อื่นๆ ด้วยตนเอง และเด็กที่ถูกล่าได้จะต้องวิ่งหนีเร็วที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงที่จะถูกตามอีกครั้ง
เริ่มตั้งแต่เกมเริ่มขึ้น เด็กๆ ก็วิ่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ และเสียงเล่นตลอดไปด้วยเสียงไฟสนุกและเสียงแสดงความยินดี ในระหว่างการล่าเด็กๆ ต้องใช้ความละเอียดและความสังเกตซึ่งเพื่อไม่ให้เกิดการชนกันหรือตก
หลังจากที่เกมได้ลงเวลาเป็นเวลานาน ดูเหมือนว่าเด็กๆ ก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยและหน้าที่หนึ่งของเด็กที่ร้อง “tag” ทุกคนจึงหยุดลงและเด็กที่ถูกเลือกกลายเป็น “it” อีกครั้ง และเกมก็เริ่มขึ้นอีกครั้งด้วยความสนุกสนาน
ในระหว่างเกมนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแต่จะขยายเท้าและเรียนรู้เรื่องการร่วมมือ การแข่งขัน และการปฏิบัติตามกฎ แต่ยังได้ผ่านเวลาอย่างสนุกสนานด้วยการร้องเสียงและแสดงความยินดีของตนเองเช่นนี้ด้วย
สนุกสนานกับเกมต่างๆ
เสียงเสียงซับซ้อนของการเล่นเกม “tag” ที่น่าสนุกสนานของเด็กๆ ได้เริ่มขึ้นแล้ว แสงแดดรั่วผ่านกิ่งไม้ซับซ้อน สลัดตกลงบนใบหน้าเด็กๆ ทำให้เห็นรูปพรรณที่แสนอ่อนตายและน่ายินดี ในระหว่างเกมนี้ กฎง่ายๆ โดยเด็กหนึ่งจะเล่นเป็น “tagger” และเด็กๆ อื่นๆ จะหลบหลัง หลีกเลี่ยงไม่ให้ถูก “tagger” จับได้
“Tag, you are it!” “Tag, you are it!” เสียงเรียกของเกมนี้สวยงามมากที่เลวงต่อทางอากาศ เด็กๆ รีบวิ่งต่อเนื่องเหมือนแกะลูกที่วิ่งล่องลงต้นไม้ บางครั้งซ่อนตัวในหญ้าสีหรือหลังต้นไม้ ทุกครั้งที่ “tagger” ตะโกน “tag” ในครั้งนั้นเด็กที่ถูก “tagged” จะกลายเป็น “tagger” ต่อไป และเกมยังคงดำเนินต่อไป
ในระหว่างที่เกมดำเนินต่อไป เด็กๆ ก็เริ่มเหนื่อยลงมากขึ้น แต่รอยยิ้มของพวกเขายังคงแสนยิ้มยิ้ม ในระหว่างเกมนี้ พวกเขาไม่เพียงและได้เข้าสู่ร่างกายแต่ยังได้เพิ่มมีความเป็นเพื่อนกันด้วย ทุกครั้งที่เด็กถูก “tagged” พวกเขาก็จะเปิดใจกันและกัน แล้วก็กลับเข้าไปเล่นต่อไป
ในที่สุดทุกคนทั้งหมดก็กลายเป็น “tagger” และเกมได้ขึ้นสู่จุดสูงสุด เด็กๆ วิ่งต่อเนื่องบนหญ้า เสียงรอยยิ้มและเสียงเพลียงเสียงต่อเนื่อง แสงแดด หญ้า และรอยยิ้ม จบเป็นภาพที่ทรงพรรณและทรงหวานในช่วงเวลานี้
“Tag, you are it!” “Tag, you are it!” เกมได้สิ้นสุดลงในรอยยิ้มและเสียงเสียงของเด็กๆ ที่ทำให้เหลือรอยรำไว้ที่ทรงจดจำ
จบการเดินทาง
บริเวณอากาศแจ่มแจ้งเมื่อวันอาทิตย์ที่สวยงาม หมอยมีความตั้งใจที่จะพาเพื่อนๆของเขาไปสำรวจออกเบื้องนอกเมืองเพื่อครั้งหนึ่ง。พวกเขาได้เตรียมความพร้อมล่วงหน้าด้วยตะกร้าสะพายหลัง, อาหารและกล้องถ่ายภาพ และออกทางด้วยความดุดดานใจสูงสุด。
พวกเขามาถึงหน้าป่ากว้างขวาง ที่ต้นไม้ขนาดใหญ่บางต้น แสงแดดรั่วผ่านกิ่งไม้ ทำให้เกิดแสงลอยละลายลายบนพื้นดิน。หมอยและเพื่อนๆของเขาหาสิ่งมีชีวิตน่าสนใจในป่า พวกเขาเห็นร่างหงส์กระจายตัวบนกิ่งไม้ หนูหนามลากตัวบนต้นไม้ และยังค้นพบหนูสัตว์เล็กอย่างน่ารักที่กำลังกินหญ้าบนหมอกสีเขียวเย็น。
เมื่อดวงอาทิตย์เพิ่มขึ้นมากขึ้น พวกเขามาถึงพื้นที่เปิดโอกาสและดอกไม้บางต้นแข่งขันกันที่เผาไหม้ ส่งออกมากลิ่นสะดวกสบายสูงสุด。หมอยและเพื่อนๆของเขาเล่นเกมหลักประกันในพื้นที่นี้ พวกเขาซ่อนตัวในกลิ่งดอกไม้และหากันเจอ เสียงเสียงล้อเลียนและเสียงร้องเสียงรวมกันได้ปะทับอยู่ทั่วพื้นที่ดอกไม้。
ข้างหลังจากนั้น พวกเขามาถึงบริเวณห้วยน้ำสะอาด น้ำไหลง่ายๆ บนผิวน้ำมีเปลือกต้นไม้สีเหลืองๆล่งออกมาเล็กน้อย。หมอยและเพื่อนๆของเขาพักคราวนี้บนห้วยน้ำ บางคนนั่งบนบริเวณห้วยน้ำและสนุกกับลมเย็น บางคนเดินเท้าตามขอบห้วยน้ำและชมทัศนีย์ของทางข้างฝั่งห้วยน้ำ
เมื่อช่วงวันตกลง พวกเขาจะกลับบ้าน และรวมกันบอกกันเกี่ยวกับประสบการณ์ของวันนี้ ทุกคนรู้สึกยินดีและมีความพึงพอใจสูงสุด。การสำรวจออกเบื้องนอกนี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขาใกล้ชมธรรมชาติ แต่ยังเพิ่มความเรียบร้อยและมีความเห็นชอบกันด้วยกัน
หมอยบอกว่า “วันนี้เป็นวันที่ทางดีมาก พวกเราไม่เพียงแต่สนุกกับธรรมชาติที่งดงาม แต่ยังได้รับความสุขและเพื่อนๆที่รัก” เพื่อนๆของเขาก็ยอมรับด้วย และพวกเขาจะกันตกลงที่จะออกไปสำรวจอีกครั้งในอนาคต เพื่อไปค้นหาทัศนีย์ที่ดีขึ้นเรียกกันด้วย
จับคู่คำศัพท์ที่ทำได้ดี
three. ** “cover”**three. จับคำศัพท์ “conceal” ได้แล้ว
กลับบ้าน
บริเวณเทศกาลและพิธีกรรม วันอาทิตย์ที่มีแสงแดดระลอก หลายครั้ง ชายเด็กนายมิงมากับครอบครัวของเขาก็จบการเที่ยวสำหรับครั้งนี้ที่สนุกสนาน พวกเขาก็มีท่าทางด้านหน้าด้วยภาพรักใจที่เปิดเผยออกมา
“แม่ พ่อ วันนี้เราไปสนามสวนและเห็นมีสัตว์หลายอย่าง!” มิงรีบเดินเข้าบ้าน ร้องเรียนตัวตนด้วยความตื่นเต้น
“แน่นอนหรือไม่? คุณเห็นมีสัตว์อะไร?” แม่สนใจตั้งคำถาม
“เราเห็นมีช้าง แกะยาวคาย และช้างไฟ และยังมีนกหลายอย่าง!” มิงบรรยายกับความตื่นเต้น
“วาย ดูเหมือนว่ามันสนุกมาก!” พ่อเข้ามาเสริมการเลือกเล่น
“ยังมีเกมที่เราเล่นอีกด้วย ชื่อว่า ‘หาซ่อน’!” มิงบอกต่อ
“‘หาซ่อน’? นั่นคือเกมอะไร?” แม่เป็นที่สนใจ
“นั่นคือเกมที่หนึ่งคนซ่อนตัว และคนอื่นหา ใครหาได้แล้วก็ซ่อนตัวไปต่อ แล้วหาคนต่อไป” มิงชี้แจง
“ดูเหมือนว่ามันสนุกมาก!” พ่อยิ้มและบอก
“น่าจะสนุกอีกด้วย!” แม่บอก
“นั่นเอง ยังมีเกมอีกอีกเกม ชื่อว่า ‘คิดดูว่าผมคือสัตว์อะไร’” มิงกล่าวต่อ
“น่าจะสนุกมาก!” แม่บอก
“ใช่นั้น พวกเราเล่นมากที่สุด!” มิงบอกโดยเป็นเกียรติ
“นั่นน่าสนุกมาก อะไรที่คุณทำอีก?” พ่อถาม
“เรายังไปให้อาหารให้สัตว์เล็กๆ และยังถ่ายภาพด้วย” มิงร้องเรียนตื่นเต้น
“ดีมาก ที่คุณและครอบครัวสนุกไปได้” แม่ยิ้มและบอก
“เรายังจะไปสนามสวนสัตว์ด้วย” มิงพูดอย่างทันที
“ไปสนามสวนสัตว์? วันนี้เราไปสนามสวนแล้ว” พ่อถาม
“ใช่นั้น แต่ผมอยากไปสนามสวนสัตว์เพื่อเห็นสัตว์อื่น” มิงยืนยัน
“จึงไปได้ ถ้าคุณอยาก พ่อจะไปด้วย” พ่อยอมรับ
มิงตื่นเต้นด้วยความยินดี รู้ว่าคืนนี้ยังมีการประท้วงและกิจกรรมที่น่าสนุกกำลังรอดูด้วย
รับเงินเดือนเล็กๆ จากพ่อแม่ มันไม่มีปัญหา(รับเงินเดือนเล็กๆ จากพ่อแม่ มันไม่มีปัญหา) มันแปลว่า “Even getting a small monthly allowance from parents is okay; it’s not a problem.” แต่นี่เป็นการแปลที่มีสาระละเอียดเพิ่มเติมเพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้นบ้างครับ。
บิดาและมารดาของเด็กชายมีมีนมีความหวั่นหวานที่เตรียมพร้อมกับช่วงเวลา “หน้าที่มอบเงินรายเดือน” ของเขาทุกเดือนเด็ดขาดนี้。วันนี้เอง บิดาและมารดาได้เตรียมหน้าที่มอบเงินรายเดือนให้กับมีนมแล้ว ภายในหน้าที่มอบเงินมีของเล่นและอาหารที่มีนมชื่นชอบมากมาย มีนมตื่นขึ้นมาเปิดหน้าที่มอบเงินตะลุยตะลาด ภายในหน้าที่มอบเงินมีตุ๊กตาหมีที่น่ารักและกระดาษสำรับสีที่มีนมชื่นชอบ
“วาย มองเห็นไหนนี้ หมีตุ๊กตาที่ฉันชอบที่สุด!” มีนมตื่นขึ้นมากล่าว ตาของเขาแสดงออกถึงความดีใจอย่างหนึ่งในใจ
“และนี้เป็นกระดาษสำรับสีที่แม่กล่าวว่าเหมาะกับฉันมาก” บิดายิ้มและว่า “มีนมเห็นเด็กที่ดีนักที่สุด และตื่นขึ้นมาเปิดหน้าที่มอบเงินเข้ามาแล้ว”
มีนมจึงเร่งโยนตุ๊กตาหมีมาเขียนภาพบนด้านหลังของมัน ภาพเขียนของเขายังไม่มีความสำคัญมากนัก แต่ในแต่ละลายเขียนของเขาแสดงถึงความรักชีวิตและการรับรู้สีของเขา
“แม่ แม่มองหน้าภาพหมีที่ฉันเขียน” มีนมแสดงประมาณว่า
“ดีเลย มีนม ภาพของเท่านั้นที่เรียนรู้กันแล้ว” แม่ให้ความเชื่อมั่นบอก
มีนมเริ่มใช้ปากกาสีในกระดาษสำรับสีใหม่เขียนภาพโลกในใจของเขา ภาพของเขามีท้องฟ้าสีสัน ค๊วนเมฆ หญ้าเขียวและดอกไม้สีสันตาสน์ ทุกรายละเอียดที่สุดต่างจะมีความสนิทกับความทันทีและความคิดครอบงำของเด็ก
“มีนม ภาพสวนที่เท่านั้นที่เขียนมาดี” บิดายอมรับว่า
“ฉันยังต้องการวาดแม่น้ำ” มีนมบอกแล้ว ก็เริ่มเพิ่มรายละเอียดใหม่บนกระดาษเขียน
ในขณะที่มีนมอยู่ในช่วงวาดเขียนที่สุด แม่เดินเข้ามาบอกลง “มีนม วันนี้เขาประสบผลสำเร็จมาก นี่เราจะเล่นเกมหนึ่งกัน”
มีนมหันมาขึ้นมาถาม “แม่ เกมอะไรนี้เป็นแล้ว”
“นี่เป็นเกม ‘ของมาดู’ ฉันจะบอกให้เขาหน้าที่หนึ่ง ฉันจะเล่น ‘ของมาดู’” แม่ยิ้มและบอก
“ดีแล้ว หน้าที่ที่ฉันบอกคือ— ‘มันมีหัวง่าม สามารถบินได้ และนำเราไปดูโลก’” แม่เริ่มบอกหน้าที่
มีนมฟังอย่างสนใจ หลังจากนั้นหลังผมเข้าใจตามหลังทันที “แม่ ฉันรู้แล้ว มันคือเครื่องบิน!” มีนมติเตาขึ้นมาบอก
“ไม่ใช่ มีนม คุณเล่นเกมได้ดีมาก” แม่ชวนเกล่าว
เกมที่เล่นระหว่างนี้ไม่เพียงแค่ทำให้มีนมรู้สึกดีแต่ยังเรียนรู้คำศัพท์ใหม่และเพิ่มความสามารถในการแสดงเพื่อสื่อสาร
ขณะที่เวลาผ่านไป มีนมมีชีวิตมากขึ้นและมีบิดาและมารดาร่วมกันอยู่ด้วย เขาได้เรียนรู้คำศัพท์มากขึ้น รับรู้ประโยคมากขึ้น และกลายเป็นคนที่มีความเชื่อมั่นและมีความมั่นใจในตนเองมากขึ้นด้วย เขารู้ว่า หากเขาใช้ความง่ายใจ เขาจะสามารถทำความฝันของเขาให้เป็นจริง แบบที่ตุ๊กตาหมีนี้ได้บินเล่นในท้องฟ้ากว้างๆ
นอนกับความยินดี
- ****6.
รอการเดินทางครั้งต่อไป
เดินทางไปที่ใหม่
