ในการเดินทางอนุบาลที่เมืองแห่งวีรกายและความรู้ที่มีความสนุกสนานนี้ เราจะร่วมกันสำรวจความอัศจรรย์ของโลกอังกฤษ ผ่านการเล่นเกมส์ กิจกรรมและเรื่องสาวกันที่มีปฏิสัมพันธ์ เด็กๆจะได้เรียนรู้ศัพท์และการใช้ภาษาอังกฤษขั้นพื้นฐาน ขณะที่สนุกและมีความสนุกสนานในการตรวจพบและการสำรวจ เริ่มเดินทางออกสู่ระยะเวลาที่น่าสนุกและน่าเลือกเลย!
ประสบการณ์การประหลาดของสัตว์เลี้ยงลูกสาว
กลางเช้าที่มีแสงแดดระลึกซับซ้อน หนูอามี่ และเพื่อนของเธอหมีบาร์นี่ ได้ร่วมกันเดินทางไปยังป่าเพื่อการเดินทางระหว่างกาลอันทรงมหาศาล。พวกเขาได้ติดตั้งของอุปกรณ์ทั้งหมดในกระเป๋าที่พวกเขานำมา และเตรียมพร้อมที่จะสำรวจโลกนี้。
หนูอามี่และหมีบาร์นี่เดินผ่านเขตป่าที่บรรยายร้อยแรก แล้วพวกเขาได้ยินเสียงที่ประหลาดใจออกมา พวกเขาตามเสียงไปถึงแม่น้ำเล็กและเห็นแมวหนึ่งที่กำลังเล่นลูกฟิงก์ แมวดูเห็นพวกเขามาแล้ว จึงเชิญวางคำถาม “คุณคือใครนี้? ทำไมคุณมาที่ป่านี้?”
หนูอามี่ยิ้มและตอบว่า “เรามาเพื่อการเดินทางระหว่างกาลอันทรงมหาศาล เพื่อดูว่าป่ามีอะไรที่น่าสนใจในนั้น แมว คุณจะบอกเราว่าป่ามีสถานที่น่าสนใจอื่นๆ มากมายหรือไม่?”
แมวคิดแล้วตอบว่า “ป่ามีหลายสถานที่น่าสนใจ เช่น หุบหนุ่มผึ้งดอก หลังและสวนลับ คุณอยากไปที่ไหนก่อนหน้านี้?”
หนูอามี่และหมีบาร์นี่จับตามุมกันอย่างน่าดีแล้วตัดสินใจที่จะไปหุบหนุ่มผึ้งดอกก่อนไปก่อนที่จะมุ่งหน้าไปยังหุบหนุ่มผึ้งดอก พวกเขาตามแมวผ่านทางดอกไม้สวยงามมาถึงหุบหนุ่มผึ้งดอก ที่นั้นมีผึ้งดอกที่หลากหลายลูกเล่นต้นไม้ในระหว่างดอกไม้ หนูอามี่และหมีบาร์นี่ดูเห็นแล้วติดตายใจกับว่า “มันเป็นงานใหญ่นัก!!”
หลังจากนั้น พวกเขาก็มุ่งหน้าไปยังหลังแมงป่า แมวชี้ต้นไม้หนึ่งและบอกว่า “หนูนักบินอยู่บนต้นไม้นี้ คุณอยากพูดคุยกับพวกเขาไหม?”
หนูอามี่และหมีบาร์นี่มองขึ้นไปดู และยืนยันว่ามีหลังแมงป่าบนต้นไม้นั้น พวกเขาพยายามพูดกับหนูนักบินด้วยภาษาอังกฤษ “howdy, birds! How are you these days?”
หนูนักบินดูเหมือนจะเข้าใจ และเพลงร้องกลางอากาศอย่างยอดเยี่ยม หนูอามี่และหมีบาร์นี่ก็เรียกเสียงตามเสียงด้วย พวกเขารู้สึกถึงความงามของธรรมชาติ
พวกเขาก็มุ่งหน้าไปยังสวนลับ แมวบอกอย่างลับๆ ว่า “สวนนี้มีพืชพรรณที่มีค่ามากมาย คุณต้องระมัดระวังไม่ให้ทำลายพวกเขาไปเสีย”
หนูอามี่และหมีบาร์นี่เข้าไปในสวนลับโดยระมัดระวัง และเห็นพืชพรรณที่หลากหลายที่นั้น พวกเขาเรียนรู้ว่ามีพืชพรรณที่แตกต่างกันและรู้ชื่อของพวกเขา
การเดินทางระหว่างกาลอันทรงมหาศาลครั้งนี้ทำให้หนูอามี่และหมีบาร์นี่ได้รับผลประโยชน์มากมาย พวกเขาไม่เฉพาะจะเรียนรู้คำศัพท์ใหม่แต่ยังได้พบเพื่อนใหม่ด้วย พวกเขากลับบ้านด้วยความยินดีและความรู้ที่เพิ่มขึ้น และคาดหวังการเดินทางระหว่างกาลอันทรงมหาศาลครั้งต่อไป
เช้าวันในป่า
เช้าวันที่มีแสงแดดอย่างเมฆอมรรค์ ท้องแดนป่าเต็มไปด้วยอากาศสะอาดและสดชายพันธ์。หงส์นกเรียนเพลงตลอดวันบนต้นไม้ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนกเรียกติดตามเข้ามาจากอาคารของตนเอง หนูจันทร์กระโดดตลอดหมอก หนูหงส์เดินตลอดต้นไม้ และแมวหนึ่งตัวที่น่ารักกำลังเรียนร้อยอยู่ใต้ต้นไม้
จริงๆแล้ว มีลมลอยลอยเล็กน้อยมาเฝ้าล่วงล้ำ และได้มีไบร์ที่มีสีสันที่มีตัวมาหาหงส์นกที่กำลังเล่นอยู่ด้วย หงส์นกที่กำลังเล่นตอบว่า “สวัสดีครับ ไบร์ คุณมาจากที่ไหนนะ?”
ไบร์ตอบว่า “ฉันมาจากท้องที่แห่งดอกไม้ที่ห่างไกล ที่นั้นมีดอกไม้ทั้งหลายที่มีสีสันต่าง ๆ และงดงามมาก”
หงส์นกที่กำลังเล่นตอบว่า “น่ารักมากเลย ฉันอยากไปเห็นด้วย ไบร์คุณจะพาฉันไปได้ไหม?”
ไบร์ยิ้มและตอบว่า “ตามแนะ มาเดินทางกับฉันไป”
จึงทั้งหงส์นกและไบร์เริ่มต้นการเดินทางทางป่า พวกเขาผ่านหน้าป่าที่เขียวสี ข้ามแม่น้ำที่สะอาด และชมภาพวายแห่งป่าทั้งหลาย
อย่างไรก็ตาม มีเสียงเรียกดังดังที่ทำลายความสงบ หนูจันทร์หนึ่งตัววิ่งเข้ามาด้วยความหวาดกลัว หงส์นกและไบร์เกี่ยวว่า “อะไรเกิดขึ้นแล้ว หนูจันทร์?”
หนูจันทร์หายแรงและบอกว่า “ไม่ดีแล้ว เพื่อนของฉัน หนูหงส์ที่ตกลงในหลอดลวง!”
หงส์นกและไบร์ทันทีตัดสินใจช่วยหนูหงส์ พวกเขามาถึงหลอดลวงอย่างไร่สะดวก หงส์นกใช้เท้าของตนเองลากหลอดลวงและไบร์ใช้หน้าผากสร้างลมเล็กน้อยเพื่อสร้างกระแสที่ช่วยหนูหงส์ออกมาจากหลอดลวง
หนูหงส์ออกมามาก่อนที่เพื่อนของตนเอง มันบอกขอบคุณว่า “ขอบคุณครับ คุณร้ายแรง!’
หงส์นกและไบร์ยิ้มและตอบว่า “ไม่มีอะไรที่จะบอกขอบคุณ พวกเราเพื่อนกัน ช่วยเหลือกันเป็นสิ่งที่ควรทำ”
และเช้าวันนี้ในป่า สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนกได้พร้อมกันเลิศชาติและมีความสนุกสนานและเพื่อนกันด้วยความมีกันของกันและกันที่ดีมาก
บทที่สอง: พบกับพืชพันธุ์ที่มีความศรีมหาศาล
มันเริ่มต้นขึ้นกับแสงแดดของเช้าที่สวยงาม ป่าเริ่มชี้ชี้และตื่นตัว แสงแดงสว่างข้างลึกลงมาผ่านกิ่งไม้ สลับสลับลงบนพื้นที่ที่มีชีวิตและงามยิ่งๆ สัตว์เลี้ยงลูกสาวก็เริ่มขึ้นจากช่องโครงและช่องไม้ เพื่อเริ่มปฏิบัติการในวันของตน
เสือหนุ่มขาตะโกนวิ่งตลอดฝาย ออกไปสนใจอยู่ทั่วไป มันเจอกับหนึ่งตัวหมองเห็ดที่กำลังหาอาหารเช้า พวกมันชมาชมกันและแบ่งปันสิ่งที่พบในวันนี้
“，หมองเห็ด!” หมองเห็ดบอก
“，เสือหนุ่ม!” หมองเห็ดตอบกลับ
“ฉันพบแบบมะงะสดีดาวที่ยอดหลงตา อยากเข้าร่วมกับนั่นหรือไม่?” หมองเห็ดบอก
“ต้องการ!” หมองเห็ดบอกด้วยความยินดี
พวกมันเลือกที่จะนั่งอยู่ที่สถานที่สบายสนุกแล้วเริ่มที่จะทานอาหารเช้า ขณะที่กำลังทานอาหารและมีการสนทนา พวกมันกำลังพูดถึงสิ่งที่น่าสนใจในป่า
ไม่ไกลนัก นกไก่สีสันเยือกเข้ามาบนกิ่งไม้และร้องเพลงสวยงาม มันสังเกตเห็นการสนทนาของสัตว์เลี้ยงลูกสาวและบินลงมาเข้าร่วมกับพวกมัน
“สวัสดีครับ ทุกคน!” นกไก่บอก
“ฉันคือนักเปิดดนตรีป่าของเรา วันนี้ฉันมีเพลงเกี่ยวกับในฤดูใบไม้ผลิมาแบ่งปันกับทุกคน”
นกไก่เริ่มร้องเพลงของตน ทำให้เสียงเพลงลอยตัวในป่า ทำให้ทุกสิ่งมีชีวิตรู้สึกถึงหลังระคายแรงของฤดูใบไม้ผลิ
ขณะนั้น หนึ่งตัวหนึ่งกิ่งที่กำลังหาน้ำเข้ามาเพื่อเรียกว่า “ว่าเพลงนี้ที่น่ารักมาก!” หนึ่งกิ่งก็เข้าร่วมกับกลุ่มสัตว์เลี้ยงลูกสาวที่สนุกสนาน
“น่ารักมากเลย!” หนึ่งกิ่งบอก
สัตว์เลี้ยงลูกสาวทุกตัวเข้ารวมกันเป็นกลุ่มหนึ่งและสนุกสนานในเช้าแห่งนี้ พวกมันรู้ว่าไม่ว่าจะเป็นฤดูใด ป่าเป็นที่ที่มีศรีศักดิ์และความดีด่วนที่ทุกคนสามารถมองเห็นได้
คอดาที่สาม: การหาทรัพย์สมบัติที่ซ่อนตัว
ข้าวเม็ดทางเท้ารายอันดับแรกในช่วงเช้าแล้งสวยงาม，สัตว์เลี้ยงด้วยนมได้เริ่มต้นการทะเลสไปของพวกเขาขึ้นกับความคิดของพวกเขา พวกเขาได้รับรายงานว่าในใต้ป่ามีเงินทองซ่อนตัวที่ซึ่งมีอาหารหวานที่อร่อยและของเล่นที่น่าสนุก หรืองู้และหมีและหนูสัตว์นกต่างก็รวมตัวกันอย่างน่ายอดกลมกล่อม เพื่อหาเงินทองนี้
พวกเขาผ่านทางผักและดอกไม้สีสันหลากหลายที่ทางบนเลื้อยไป หรืองู้เห็นดอกไม้สีสันกลมกลม หมีตัวเศษค้นพบต้นไม้สูงใหญ่ หนูสัตว์นกก็เห็นใบไม้สีเม็กมาก พวกเขาได้มองมองภาพวาดและยังเดินต่อไปอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม พวกเขาเจอกับหินใหญ่หนึ่งที่บนมันมีแผนที่จารึกอยู่ แผนที่นี้แสดงถึงแม่น้ำเล็กหนึ่งและบ้านไม้เล็กอยู่ข้างแม่น้ำ หรืองู้และหมีและหนูสัตว์นกต่างก็ตัดสินใจตามแผนที่ดังกล่าว หนีไปตามแม่น้ำ
หลังจากเดินไปตามแม่น้ำเล็กเล็กนั้นไม่นาน พวกเขาได้มาถึงหน้าทางน้ำหลุดที่สวยงามมาก น้ำที่ตกลงมามีตัวเหนือแสงแดดตามตาลาเหมือนความความรู้สึกที่ชนะชายชนะแก้วของสัตว์นั้นที่หาเงินทอง พวกเขาก็ยังเดินต่อไปตามแม่น้ำ
เมื่อเดินไปถึงก็มาถึงบ้านไม้ที่ประตูยังเปิดอยู่อย่างอิ่มรวม หรืองู้และหมีและหนูสัตว์นกต่างก็เปิดประตูลงเอย พบว่าในในบ้านมีอาหารที่หวานและของเล่นหลากหลาย
กลางการสนุกสนานกับทรัพย์สินนี้ หนูหมายแก้วมาที่นาคารวาบนาคองมานะ ที่เห็นว่าสัตว์เลี้ยงด้วยนมกำลังสนุกสนานกับทรัพย์สินนี้ และหนุ่มชายดึงใจที่จะขโมยทั้งหมดมา หรืองู้และหมีและหนูสัตว์นกก็เห็นเหตุนี้และซ่อนตัวอยู่ในหลังบ้านไม้
หรืองู้และหมีและหนูสัตว์นกเธอลงแผนที่ง่ายตามหนวกเหนือหน้าต่างบ้านไม้โดยใช้ไม้ต้นเพื่อทำรูปของทรัพย์สินนี้ ที่ทำให้ตัวรักษาป่าเดินมาด้วยการเข้ามาเพื่อเอาหนูหมายแก้วกลับไป
หรืองู้และหมีและหนูสัตว์นกที่กลางที่นาคองมานะช่วยเหลือกันกับรักษาป่าและนำมาเอาหนูหมายแก้วกลับไป และขอรับเงินทองที่ทรัพย์สินของพวกเขาส่วนหนึ่งให้กับรักษาป่าเพื่อแสดงความขอบคุณ หลังจากนั้นพวกเขาก็แบ่งแบนทรัพย์สินที่เหลืออยู่และใช้ช่วงวันนั้นในการสนุกสนานด้วยกัน
การทะเลสนี้ทำให้พวกเขาเรียนรู้เกี่ยวกับความเอาใจใส่และกำลังสมานของพวกเขา และทำให้พวกเขาเข้าใจดีขึ้นกับการรักษามิตรภาพของตนตัวเองมากขึ้นอีกด้วย
รอบบทที่สี่: การประสบการณ์กับเพื่อนแห่งป่า
สง่างามในเช้าวันที่มีแดดออกเป็นเหมือนดวงใส่ใจ ชีวิตในป่าเริ่มที่จะปลิงกลับมาชี้ชี้นานา. สัตว์เลี้ยงลูกของทุกชนิดเริ่มจากเรือนของตนเองออกมา ตะโกนต่อรอบ นกประจำต้นไม้ร้องเพลงอย่างดี หนูส้มขับตัวตลอดต้นไม้เพื่อหาผลไม้ที่รับประทาน.
เหมือนนักล่าสัตว์เลี้ยงลูกที่มีชื่อว่าหลุยซี่ กำลังกินหญ้าอย่างสง่างามบนหญ้า อย่างไรก็ตาม เธอได้ยินเสียงกรานบางส่วน. เธอหมอกตาออกมา พบนกประจำต้นไม้ที่ติดในเชื้อเส้นมดตา. หลุยซี่ไม่ลังเลได้รีบเดินไปด้วยหามของตัวเอง ละกเชื้อเส้นมดตาอย่างอ่อนๆ ให้นกประจำต้นไม้ได้รับประโยชน์ นกประจำต้นไม้ชมดูหลุยซี่อย่างแสดงออกความขอบคุณ.
ทันทีหลังจากนั้น หนูส้มหนึ่งตัวเดินมา บอกกับหลุยซี่ว่า “หลุยซี่ รู้แล้วว่ามีอุปราคาลึกลับในป่าไหม? ตามความเล่าของบางคน มันถูกซ่อนไว้ในหลุมแว่นที่มีมาลายที่ปกป้อง.” หลุยซี่มีตาเปิดออกมา ตัดสินใจที่จะไปหาอุปราคาดังกล่าวกับหนูส้มด้วย.
พวกเขาเดินตามเส้นทางเล็ก และพบเพื่อนร่วมป่าหลายๆ ที่บริเวณนั้น. หมีที่รửaนแม่น้ำกำลังซัดเครื่องเล่นของตน มะม่วงที่ต้นไม้กำลังกลับหน้าที่แตกผลไม้ หนูเลี้ยงลูกที่หญ้ากำลังเล่นเลียนกัน. หลุยซี่และหนูส้มขอความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมป่าทุกคน แต่ทุกคนให้คำแนะนำที่ต่างกัน.
พวกเขาเดินเข้าไปในป่าที่หนาหนา หากลับไปที่หลุมแว่นที่มีมาลายที่ปกป้อง. ตามหน้าประตูหลุมมีหินใหญ่ดินดังกล่าว “มีความกล้าแค่ใจที่จะหามาลาย” หลุยซี่และหนูส้มเรียกกันเพื่อกำลังใจ แล้วพยายามที่จะยกหินดังกล่าวขึ้น แล้วเข้าไปในหลุม.
หลุมมีแสงมืดและมีมาลาย แต่หลุยซี่และหนูส้มไม่รู้สึกหวาดกลัว. พวกเขาเดินตามเส้นทางหลุมที่หมุนเมื่อไหร่ จนได้พบกับตะกร้าทองสว่าง ที่ฝากลองพบอุปราคาที่เต็มไปด้วยของที่มีค่า: มณีที่ระเบิดเหมือนดวงใส่ใจ, ขนประดับที่งดงาม และหนังสือที่มีความรู้.
หลุยซี่และหนูส้มร่วมช่วยกันแบ่งปันสิ่งที่พบได้ พวกเขารู้ว่า การประมงครั้งนี้ไม่เพียงแค่ทำให้พวกเขาหามาลาย แต่ยังทำให้พวกเขาได้รับเพื่อนร่วมป่าและความกล้าที่นั่น. ในทางกลับบ้าน พวกเขาบอกเรื่องการประมงน่าทึ่งนี้แก่เพื่อนร่วมป่าของพวกเขา และทุกคนต่างรู้สึกดีเกี่ยวกับการประมงนี้.
ทศวรรษที่ห้า: เปิดเผยลับของธรรมชาติ
เช้าวันรุ่งเร่งในป่าเด็กๆ ตื่นขึ้นและรู้สึกถึงลมที่ละลายในป่าเพื่อนานาชาติ แสงแดดที่สว่างไปผ่านกิ่งไม้ กระจายในเส้นทางหลายเส้นของเท้าที่เรียบตัว พวกเขาได้ยินเสียงร้องของระเบิด ซึ่งเป็นเพลงเช้าที่มีเสียงร้องพิเศษ เด็กๆ ตามรอยเท้าของสัตว์ป่า และเริ่มการสำรวจของพวกเขา
เจอพืชพรรณที่น่าสนใจในลึกลงไปในป่า เด็กๆ ได้เจอพืชพรรณที่มีชาติพันธุ์หลากหลาย พวกเขาเห็นต้นไม้สูงใหญ่ที่ใบของมันเหนือน้ำเพราะลมเหนือน และดอกไม้สีสันสว่างที่มีชาติพันธุ์หลากหลายในแสงแดง เด็กๆ มีการสัมผัสเผาะใบที่นุ่มนวลและรู้สึกถึงความเวลาของธรรมชาติ
บุรุษโบราณที่ซ่อนตัวบนพื้นหลังหญ้าที่แสนสวย เด็กๆ ได้หาแผนที่โบราณซึ่งแสดงทางไปสู่บุรุษโบราณ พวกเขาตามแผนที่นี้ ผ่านป่า และข้ามแม่น้ำจนถึงหน้าประตูหน้ากากหลังหลุมหินที่เป็นเหตุที่น่าสนใจ
การสัมพันธ์กับเพื่อนป่าในหลุมหินนั้น เด็กๆ ได้พบกับเพื่อนป่าหลายๆ พวกเขาร้องเพลงกับนก เล่นเล่นกับหนูป่า และมีการสนทนาที่ดีกับหมีเล็กที่มีจิตวิญญาณ เพื่อนป่าเหล่านี้ได้แสดงให้เด็กๆ รู้ถึงความสง่าสุขของธรรมชาติ
เปิดเผยลับธรรมชาติด้วยการช่วยเหลือจากเพื่อนป่า เด็กๆ ได้เปิดเผยลับธรรมชาติหลายๆ ที่น่าสนใจ พวกเขาได้รู้ถึงว่าต้นไม้จะเก็บคาร์บอนไดออกไซด์ไว้ ดอกไม้จะติดตายงานดึงมากุรา และทางน้ำจะช่วยให้ป่ามีน้ำใช้ การรู้เห็นนี้ทำให้เด็กๆ มีความเข้าใจลึกซึ้งกับธรรมชาติ และสร้างความสนใจในการปกป้องธรรมชาติ
สุดท้ายของเรื่องเมื่อดวงอาทิตย์ตกลง เด็กๆ กลับมาที่บ้านด้วยจิตใจที่เต็มไปด้วยรางวัลและความดี พวกเขานำความรู้และความสุขที่ได้รับมากับพวกเขากลับบ้าน การสำรวจป่านี้ไม่เพียงแค่ทำให้พวกเขาได้รับความรู้ แต่ยังทำให้พวกเขามีประสบการณ์ใกล้ชมกับธรรมชาติด้วยวิญญาณ พวกเขาตัดสินใจที่จะปกป้องป่าที่น่ารักนี้ในอนาคต
ได้รับความรู้และเพื่อนร่วมกิจกรรม
ในท้ายทางของการออกเดินทางนี้ สัตว์เลี้ยงลูกขวัญไม่เพียงแต่ได้รับความรู้ที่มีค่าแต่ยังสร้างความมั่นคงในเพื่อนที่แน่นแฉะด้วยกันด้วย พวกเขาได้เดินทางร่วมกันตลอดทั้งหมดของป่าและค้นพบวัตถุทางพฤกษศาสตร์ที่น่าทึ่ง เช่น หญ้าที่สว่างแสง ต้นไม้ที่สามารถเล่นดนตรี และแม้กระทั่งต้นไม้ที่สามารถพูด ผู้เด็กทั้งหลายได้รับประสบการณ์ที่น่าตื่นตระหนก และเรียนรู้ชื่อของพืชพรรณ รวมทั้งคุณสมบัติและสภาพแวดล้อมที่เกิดขึ้นของพวกมัน
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มหันไปทางตะวันตก สัตว์เลี้ยงลูกขวัญก็เริ่มหาความสนุกในคืน พวกเขาค้นพบหมากดอกไฟที่สว่างแสงเขียวในอากาศ และดูเหมือนดวงดาวเล็ก ๆ ผู้เด็กทั้งหลายตามรอยของหมากดอกไฟและร้องรำตลอดทางเดิน รวมถึงการสนุกสนานกับงานธรรมชาติ
ในขั้นตอนนี้ ผู้เด็กทั้งหลายยังได้เรียนรู้วิธีการการประชวรกับสัตว์ป่าอย่างเป็นมิตร พวกเขาได้เรียนรู้ว่าจะเอาเสียงอ่อนๆ มาสื่อสารกับสัตว์ และไม่ต้องกลัวสัตว์ที่ดูเหมือนว่าจะเลวร้าย ในดินในป่า พวกเขาได้เจอกับหมู่เลี้ยงที่มีความมีซาบาย หมู่เลี้ยงนี้นำพวกเขาไปเยี่ยมบ้านของมันและเล่าเรื่องเกี่ยวกับวิถีของสัตว์อื่นในป่า
เมื่อค่ำมืดลงมา สัตว์เลี้ยงลูกขวัญจึงเริ่มรวมตัวกันเดี่ยวด้วยเพลิงเปลวไฟและแบ่งปันประสบการณ์ของวันที่ผ่านมา พวกเขาสื่อสารด้วยภาษาอังกฤษที่ง่าย และเรียนรู้กันกันเอง ในขั้นตอนนี้ ผู้เด็กทั้งหลายไม่เพียงแต่ได้เพิ่มความสำคัญของภาษาอังกฤษของตนเอง แต่ยังได้เรียนรู้ว่าจะให้ความดูแลและเคารพธรรมชาติ
สัตว์เลี้ยงลูกขวัญตัดสินใจที่จะบันทึกประสบการณ์ของการออกเดินทางนี้และแบ่งปันกับเด็กๆ อื่นๆ พวกเขาใช้บางเสียงสีเพื่อวาดภาพที่งามของป่า และบันทึกชื่อของสัตว์และเรื่องราวของพวกมันด้วยภาษาอังกฤษ วิธีการเรียนรู้นี้ไม่เพียงแต่มีนัยสนุกสนาน แต่ยังช่วยให้เด็กๆ ได้รับความรู้ที่มีค่า และเข้าใจความสำคัญของเพื่อนฝายและทีมงาน
เมื่อเรื่องสิ้นสุดลง ผู้เด็กทั้งหลายออกจากป่าด้วยความรู้และความเคารพต่อธรรมชาติที่มากมาย พวกเขารู้ว่าการออกเดินทางนี้เป็นจุดเริ่มต้นของการทางเดินทางของพวกเขาที่มีกำลังใจไปตามโลกที่น่าสนุกที่ยังมีมากมายที่ควรได้ไปค้นพบด้วย
