ในเช้าวันที่มีแสงแดดระลอก แมวเลี้ยงลูกสาว ลิลลี่ ตัดสินใจที่จะเริ่มต้นการปราบปรามคำศัพท์ซ่อนเร้นด้วยตนเอง โดยพวกเขานำหนังสือระเบียนรูปภาพที่มีคำศัพท์มากมาย และเดินเข้าไปในป่าเพื่อหาหลักฐานของคำศัพท์เหล่านั้น ด้วยลูกเท้าของลิลลี่ พวกเราจะร่วมกันเดินทางไปที่การค้นหาที่เต็มไปด้วยสนุกสนานและการค้นพบที่น่าตื่นตระหนกนี้ด้วยกันเอง。
หลังจากเริ่มต้นด้วยเช้าแห่งแสงแล้ง
มันฟ้าสว่างและอากาศชาติสวยงามในเช้าวันนี้ จิ๊กกับมิ่งมาที่สวนสาธารณะด้วยแผนที่ที่มีสัตว์ต่างๆ และบ้านของมันที่เขียนอยู่บนเปลือกทางกำลังของพวกเขา พวกเขาตัดสินใจที่จะเล่นเกมหาสัตว์เพื่อเรียนภาษาอังกฤษ
จิ๊กกล่าวว่า “ให้เราเริ่มจากหาหวานที่ข้างแม่น้ำไปที่นี่!”
มิ่งเห็นด้วยและพวกเขาเดินตามทางตามเส้นทาง จนได้ยินเสียง “กะกะ” และพวกเขาก็หายใจได้หวานที่หนึ่ง จิ๊กกล่าวด้วยความตื่นเต้น “Duck!”
พวกเขาเดินต่อไปไปถึงป่า และเห็นหนุนไหล้ยอดต้นไม้ มิ่งกล่าว “เห็นเลย! มันคือหนุน!”
พวกเขาเดินต่อไปไปถึงสวนหญ้า และเห็นหนูที่กำลังกินหญ้า จิ๊กกล่าว “Bunny!”
พวกเขาก็ค้นหาต่อไป ไปถึงชายหาด และเห็นปลาหลายตัวกำลังล่องน้ำในทะเลสาบ มิ่งกล่าว “Fish!”
พวกเขาก็หาสัตว์ต่อไปและเรียนคำภาษาอังกฤษของมัน ไม่นานก็หาแล้วหลายสัตว์แล้ว รวมถึงแมว หมา ม้า แกะ และอื่นๆ
พวกเขาเดินไปถึงทางออกของสวนสาธารณะและจิ๊กกับมิ่งตะย-xlากด้วยกัน พวกเขาไม่เฉยแย้งเพราะพวกเขาเข้าสู่ความสุขสำหรับเช้านี้ และเรียนคำภาษาอังกฤษหลายคำ พวกเขาตัดสินใจที่จะเล่นเกมเช่นนี้ต่อไปด้วยเพราะการเรียนภาษาอังกฤษมันสามารถเป็นสนุกมากเช่นนี้!
เข้าสู่ลับแห่งป่า
มันเป็นเช้าวันที่มีแดดออกและเมื่อกลางวันที่สวยงามนี้ มิ่มหลวงกับเพื่อนๆของเขาตั้งใจที่จะไปเดินทางเคลื่อนไหวในป่าใกล้เคียง。พวกเขากำลังสนุกสนานในการใส่เสื้อเล็กและรองเท้าหญ้า และเตรียมตัวสำหรับการทายาทิต่อลิภพของป่า。
พวกเขาเดินตามทางและสนุกสนานกันเรื่อยๆตลอดทางเดิน จนกระทั่งพวกเขาพบกุ้งหนุ่มหนึ่งที่กระโดดเล่นเหนือต้นไม้ มิ่มหลวงบอกด้วยภาษาอังกฤษ “hey, what’s your name?” กุ้งหนุ่มดูเหมือนจะต้องการเข้ามาสนทนา มันบอกด้วยหางของมันที่ดินโดยแสดงตำแหน่งโดยตรง และจากนั้นกระโดดขึ้นต้นไม้อีกครั้ง และใช้หางของมันมีท่าทางออกแสดง
เด็กๆตามคำแนะนำของกุ้งหนุ่ม พวกเขาพบโก้ะที่ซ่อนตัวไว้ด้วยไม้และดอกไม้ พวกเขาเข้าไปในโก้ะอย่างเงียบๆ และพบที่นอนที่ทำด้วยใบไม้และดอกไม้ มิ่มหลวงบอกว่า “that is fantastic! allow’s make a little mattress right here and feature a snooze.”
หลังจากที่พักแล้วชั่วคราว พวกเขาก็ต่อเดินทาง ไม่นานก็ได้มาถึงพื้นที่บริเวณโปรง และเห็นแกะป่าที่กำลังดื่มน้ำ มิ่มหลวงบอกด้วยภาษาอังกฤษ “What are you doing?” แกะป่าหันหัวขึ้นมาและหัวน้อยด้วยหนาว และกลับไปดื่มน้ำต่อ
พวกเขาก็เดินต่อไป และทันทีที่มีเสียงร้องลั่นลั่นดังขึ้น พวกเขาจับตาเห็นหน้าอกที่อยู่บนต้นไม้ห่างไกลที่กำลังหลับหมอบอยู่ มิ่มหลวงตัวเล็กตัวหนึ่งสงสัยว่า “what’s that?” บรรดาเพื่อนของมันบอกว่า “it is a bear, it’s napping. We need to be quiet and no longer disturb it.”
พวกเขาเดินไปต่อไปในละแวกที่มีพื้นที่สูงกว่า และพบหนองน้ำที่งดงามที่มีน้ำลล่องลล่องกลางอากาศ มิ่มหลวงบอกด้วยภาษาอังกฤษ “What a beautiful waterfall! pay attention to the sound of the water.”
ในการเดินทางที่เข้าป่าครั้งนี้ มิ่มหลวงกับเพื่อนๆของเขาไม่เพียงแต่ได้เรียนรู้ว่าจะใช้ภาษาอังกฤษเพื่อบอกเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมรอบตัว แต่ยังได้สนุกกับการสนทนากับสัตว์ด้วย พวกเขากลับบ้านกับอาหารใจที่มีมากมาย และหวังที่จะมีการการเดินทางรบกวนต่อไปนี้。
ต้องการหาศัพท์ซ่อนอยู่
ในเกมหาของที่มีแปลกปลอด เด็กๆ จะตามลักษณะของเครื่องหมายซ่อนเร้น เพื่อหาคำศัพท์ที่เกี่ยวกับป่าไม้ อย่างเช่น “tree” “leaf” “movement” และ “hen” พวกเขาต้องสังเกตสิ่งแวดล้อมรอบตัวอย่างละเอียด และใช้ตาของพวกเขาที่จะจับตาดูซากของคำศัพท์เหล่านั้น ขณะที่พวกเขาหาก่อนพบกับต้นไม้ที่มีฟางของ “tree” พวกเขาจะเห็นว่าพวกเขาสามารถติดฟางนั้นบนแผนที่ของเกมหาของพวกเขาได้ หากพวกเขาพบทางน้ำเล็กเพื่อนของ “circulate” พวกเขาก็จะทำการทำเครื่องหมายคำศัพท์นี้บนแผนที่ของพวกเขาด้วย
เมื่อเกมหาของเริ่มขึ้น เด็กๆ จะพบข้อความเกี่ยวกับ “grass” บนหมอกหญ้า หรือข้อความ “wooded area” บนชุมชนไม้ไม้ การหาคำศัพท์ทุกตัวที่พวกเขาพบจะทำให้พวกเขาใกล้เคียงกับการแก้ปัญหาลับและหาสมบัติสุดท้ายของพวกเขามากขึ้น ขณะที่พวกเขาหาก่อนทั้งหมดและจัดการคำศัพท์ต่างๆ ให้ถูกต้อง พวกเขาจะรู้สึกมีความสำเร็จและดีใจมาก การเล่นเกมนี้ไม่เพียงแค่เพื่อเล่นตลอดแต่ยังเป็นวิธีการเรียนรู้ที่มีประโยชน์อีกด้วย ทำให้เด็กๆ ได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษในบรรยากาศที่สนุกสนานและมีประโยชน์มาก
การค้นพบและสนุกสนานในการออกเดินทางแผนกลับ
ในต้นไม้แห่งป่าที่ลึกลงไปนั้น แสงแดดเข้าผ่านกิ่งไม้สร้างบางรอยแสงสีขาว สัตว์เลี้ยงลูกของมนุษย์ยังคงแรงมือที่ที่นั้นเดินหลวงตัวอีกต่อเนื่องกัน เด็กๆ ตามหลังอาจารย์ของตนเข้าในการประสบประชันสำหรับคราวนี้。
“มองเห็นนั้นไหม? ช้างไหว้ติดบนต้นไม้!” หนึ่งในเด็กแสดงความดันทะลึงต่อเพื่อนๆว่า。
“มันร้องเพียงไรครับ?” หนึ่งในเด็กให้คำถามเกี่ยวกับเสียงร้องของช้างไหว้นั้น。
อาจารย์ยิ้มแล้วตอบว่า: “มันอาจจะร้องว่า ‘tweet, tweet’ และเราจะพยายามทำตามเสียงร้องของมันได้ไหม!”
เด็กๆ จึงเริ่มทำแบบทางตนเองที่ร้องเสียงตามช้างไหว้ โดยมีเสียงเสียงร้องยิ้มยิ่งเป็นที่สะเทือนในป่า。
“ในตอนนี้ ทอดดูนั้นไหม。” อาจารย์มีมือหน้าหนึ่งหน้าสีชายแดงขึ้นหน้าสัตว์ตะกร้าวที่อยู่ไม่ไกลนั้น，“มันกำลังเก็บตะกร้าวนั่นเพื่อใช้เก็บอาหารในหนาวครับ สัตว์ตะกร้าว มิคุณจะบอกเราว่ามิคุณกำลังทำอะไรนี้มั้ย?”
สัตว์ตะกร้าวตอบด้วยวิธีของตนเอง: “ฉันกำลังเก็บตะกร้าวนี้เพื่อใช้เก็บอาหารในช่วงฤดูหนาว。”
เด็กๆ ตามหลังอาจารย์ก็กินต่อเนื่องกัน และเมื่อพบสิ่งใดที่ใหม่ในทุกครั้งก็มีเรื่องเล่าขานหนึ่งตามมา พวกเขาได้เรียนรู้วิธีการบอกเรื่องด้วยภาษาอังกฤษที่แสดงภาพทางธรรมชาติ และยังได้เรียนรู้วิธีการสนทนาเรียบง่ายกับสัตว์ป่าด้วยเช่นกัน。
“เราต้องการรู้ว่า?” อาจารย์กล่าวต่อไป，“ทุกสิ่งมีชีวิตในป่ามีเรื่องของตนเอง วิธีการชีวิตของมันและวิธีการชีวิตของเรามีจำนวนมากที่ต่างกัน.”
เด็กๆ ฟังดูอย่างตั้งใจ และช้ายยิ้มยิ้มเป็นที่นั้นเดียวที่ยอมรับว่าใช้น้ำใจของตนเองต่อหน้าเรื่องดังกล่าว.
“ในตอนนี้ นั่นเราจะหาคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่.” อาจารย์เอาใบการ์ตูนแสดงภาพทางป่าออกมา，“ในป่า บางคำศัพท์ถูกซ่อนไว้นั่น คุณจะสามารถหามันได้ไหม?”
เด็กๆ จึงมองและสืบหาคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่บนใบการ์ตูนที่มีภาพป่า พวกเขาหาและพูดเสียงคำศัพท์เช่น “tree”、“hen”、“squirrel” และอื่นๆ โดยตื่นเต้นเป็นที่สะเทือนใจ.
“ที่นี่เหมือนจะดีมาก!” อาจารย์เตือนว่า，“คุณไม่เพียงได้หาคำศัพท์และเรียนรู้ความหมายของมัน แต่ยังได้สนุกกับการค้นหาด้วยเช่นกัน.”
ในการประสบประชันนี้ เด็กๆ ไม่เพียงได้เรียนรู้คำศัพท์และวลีใหม่ แต่ยังได้สนุกกับการค้นหาพบสิ่งใหม่ด้วยเช่นกัน พวกเขาได้เรียนรู้วิธีการบอกเรื่องธรรมชาติด้วยภาษาอังกฤษ และยังได้เรียนรู้วิธีการปรากฏตัวอย่างที่สงบกับธรรมชาติด้วยเช่นกัน การประสบประชันนี้กลายเป็นหนึ่งในหน้าที่ทำให้เด็กๆทำให้เข้าใจและจดจำได้ว่าด้วยป่า.
