ที่อยู่แห่งโลกที่มีความฝัน การเรียนภาษาอังกฤษ และการออกตัวที่น่าตื่นเต้น

บทความนี้จะนำเราสู่โลกที่มีความฝันและการออกตัวที่น่าตื่นเต้น ให้พร้อมกับตัวละครหลักของเราเดินทางร่วมกันเพื่อต้องการค้นหาสิ่งที่ไม่ทราบและประสบกับการเติบโตของตนเอง

ป่าหลวง

หน้าแรก:– ภาพ: ภาพป่าหลวงที่มีต้นไม้สีเขียวสลับ, ต้นไม้และดอกไม้หลากหลาย, และสัตว์ป่าเช่นหมูสาว, หมาป่า, และหนู.- คำศัพท์ที่ซ่อ: ป่าหลวง, ต้นไม้, ดอกไม้, หมูสาว, หมาป่า, หนู.

หน้าที่สอง:– ภาพ: ภาพอ่าวที่มีคาบมหาสมุทร, ลำหมอก, และเรือเดินทะเล.- คำศัพท์ที่ซ่อ: ทะเล, มหาสมุทร, ลำหมอก, เรือ.

หน้าที่สาม:– ภาพ: ภาพแม่น้ำหลักที่แบ่งแยกเขตป่าและหมู่บ้าน.- คำศัพท์ที่ซ่อ: แม่น้ำ, ฝั่งแม่น้ำ, หมู่บ้าน, สะพาน.

หน้าที่สี่:– ภาพ: ภาพทะเลสาบที่มีต้นไม้เตีร์บนเกาะเล็กและสัตว์ป่าน้ำชาย.- คำศัพท์ที่ซ่อ: ทะเลสาบ, เกาะ, ป่า, สัตว์น้ำ.

หน้าที่ห้า:– ภาพ: ภาพป่าดิบดิบที่มีหญ้าสีเขียวเหมือนหมี่และสัตว์ป่าที่มีสีสัน.- คำศัพท์ที่ซ่อ: แดนหญ้า, สัตว์, สี, ท้องฟ้า.

หน้าที่หก:– ภาพ: ภาพหมู่บ้านที่มีต้นไม้และสิ่งก่อสร้างต่างๆ.- คำศัพท์ที่ซ่อ: บ้าน, บ้านเรือน, มนุษย์, ถนน.

หน้าที่เจ็ด:– ภาพ: ภาพสวนสาธารณะที่มีต้นไม้และเก้าอี้สักกะ.- คำศัพท์ที่ซ่อ: สวนสาธารณะ, ต้นไม้, เก้าอี้, มนุษย์.

หน้าที่แปด:– ภาพ: ภาพซาลาสดานที่มีต้นไม้และสัตว์ป่า.- คำศัพท์ที่ซ่อ: สวนสัตว์, สัตว์, ต้นไม้, มนุษย์.

หน้าที่เก้า:– ภาพ: ภาพฝายทะเลที่มีเรือเดินทะเลและสัตว์น้ำ.- คำศัพท์ที่ซ่อ: เรือ, ทะเล, ปลา, มนุษย์.

หน้าที่สิบ:– ภาพ: ภาพสวนสัตว์ที่มีสัตว์ป่าหลากหลาย.- คำศัพท์ที่ซ่อ: สัตว์, ต้นไม้, มนุษย์, สวน.

หน้าที่สิบเอ็ด:– ภาพ: ภาพสวนสนุกที่มีเกมส์ต่างๆ.- คำศัพท์ที่ซ่อ: สนุก, เกม, มนุษย์.

อ่าวสันนิภาค

ในเช้าวันที่มีแสงอาทิตย์ระลอกใส่ใจ พ่อของเด็กมีนนำเขาไปเล่นที่ชายหาด。เด็กมีนตื่นเต้นอย่างสนุกสนานขึ้นหลังพ่อของเขาและร่วมเดินไปยังชายหาด พวกเขาผ่านบริเวณชายหาดกว้างขวางที่มีเกลือซับซ้อนสวยงามตกลงมา

เมื่อมาถึงชายหาด เด็กมีนเห็นทะเลสีสดใสดูเป็นทะเลที่ไม่จำกัด ทะเลลมลมสง่าส่าเพรียงลมมายังชายหาดและทำให้เสียงเสียงทะเลเล็งเสียงดีเยี่ยม

เด็กมีนที่มีความสนใจอย่างมาก บอกว่า “พ่อ ทะเลมีสัตว์อะไรอื่นบ้างเลย?” พ่อของเขาตอบอย่างเป็นผู้ใหญ่ว่า “ทะเลมีสัตว์หลากหลาย อย่างเช่น หางงูทะเล ดาวทะเล หางพลิง และปลาที่มีชนิดหลากหลาย”

เด็กมีนฟังเข้าใจและรู้สึกชัดเจน ตอนนั้น เขาพบกลุ่มนกทะเลบินลอยเหนือฟ้า เด็กมีนชี้และบอกว่า “พ่อ นั่นคืออะไร?” พ่อของเขายิ้มและตอบว่า “นั่นคือนกทะเล นกทะเลชอบบินลอยที่ชายหาดและหาอาหาร เสียงเสียงของนกทะเลเหมือนเสียงร้องเพลง”

เด็กมีนจินตนาการว่านกทะเลบินลอยเหนือฟ้า และแสดงความตื่นเต้นว่า “ฉันอยากเป็นนกทะเลบินลอยเสรีในอากาศ” พ่อของเขาเอ่ยวเหมาะว่า “หากคุณเรียนเรียนอย่างแข็งแกร่ง คุณก็สามารถปฏิบัติความฝันของคุณได้”

เด็กมีนและพ่อของเขาเล่นที่ชายหาดตลอดวันที่นั้น พวกเขากู้เกลือ ทำลูกทราย และสังเกตสัตว์ที่อาศัยอยู่ที่ชายหาดด้วย ในช่วงเย็นเมื่อแสงอาทิตย์ลดลง สถานที่ที่ชายหาดมีมากยิ่งสวยงามมากขึ้น

เด็กมีนแยกตัวจากทะเลกับความหลงหละเข้าใจ พวกเขากลับบ้านด้วยกัน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล จากนั้นเขาจึงตั้งใจใจกลับบ้าน หลังจากนั้นเขาจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้าน ใจใส่ด้วยความหลงหละต่อทะเล และจึงตั้งใจกลับบ้า

แม่น้ำหลัก

ฝั่งแบ่งแยกของแม่น้ำหลักที่แผ่นดินที่กว้างและเย็นสงบนี้ มีแม่น้ำหลัก (fundamental River) หลุกลากเหนือจากหลักฐานที่ภูเขาสูง ไหลลงมาผ่านป่าสักดอกที่มีชีวิตและสุดท้ายรวมกันกับทะเลกว้างขวางฝั่งแม่น้ำที่มีสีเขียวสดใส น้ำที่ชัดเจนเห็นได้ชัดเจน ช่วงเวลาบางครั้งเห็นปลาตัวเล็กล่องลงน้ำเล่นตลอด. บริเวณฝั่งแม่น้ำมีต้นไม้สูงมาก ใบไม้เลอะเลอน้ำหลังจากลมเหนือเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียงเสียง

ทะเลสาบ

ช่วงเช้าที่แสนสงบ แสงแดดสลัดผ่านต้นไม้และตกลงบนผิวทะเลสาบที่สงบแสน ทำให้เกิดแสงวาละวาวออกมาจากน้ำทะเลสาบ รอบน้ำทะเลสาบเต็มไปด้วยต้นไม้ที่มีริมและมีเสียงร้องนกของแม่น้ำที่ส่งมาให้มีความสงบและสันติ เด็กๆเดินบนเส้นทางเล็กๆตามข้างทะเลสาบและชมวัววัวธรรมชาติ

มีสัตว์น้ำหลากหลายในทะเลสาบ รวมทั้งปลาทองสีสันที่มีสีที่ลากเป็นตัว และเป็นนกเขียวที่วิ่งลากเพื่อนั่งดูและสันติ เด็กๆที่ดูแลปลาด้วยความดีและเรียกกันด้วยภาษาอังกฤษขนานๆ:

“ดูนี่ ปลาทอง!”“เลย มันเป็นสีที่มีดีมาก!”

บนพื้นหญ้าข้างทะเลสาบ เด็กๆพบสัตว์ประมงที่กำลังสงบสันติที่แสงแดด และทำคำถาม:

“ที่ที่ปลาหมึกอาศัยไหน?”“บนน้ำนั่นเอง!”

เด็กๆยังสนใจทางสะพานเล็กๆข้างทะเลสาบ มีสัตว์หินขนาดใหญ่ติดสะพาน และถาม:

“มันมีอะไรใช้?”“มันเป็นอุทิศตราแก้วของสะพาน”

ด้านทะเลสาบที่มีพื้นดินที่เต็มไปด้วยดอกไม้ที่บานออกมา หลากหลายสี ดอกไม้ที่มีสีที่สอดคล้องกับสีทางระบาย และเด็กๆหยุดชมมาก:

“ดอกไม้ที่ดีมาก!”“ใช่ มันเป็นสีของฝุ่นสีแสง”

เด็กๆได้ใช้เวลาอย่างสุขสำนึกที่ทะเลสาบ พวกเขาไม่เฉพาะได้ชมวัววัวที่งดงาม แต่ยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติอีกด้วย ในบรรยากาศที่แสนสะอายและอรรมยม พวกเขาได้เรียนภาษาอังกฤษโดยการบรรยายสิ่งแวดล้อมโดยนัย และสนุกกับการเรียนภาษาอย่างง่ายดาย

ป่าดิบดิบ

อาทิตย์รุ่งเรืองหนึ่งวันเช้า，หนูอาเมียตัดสินใจที่จะไปเล่นออกที่ป่าและเดินทางเข้าไปในป่าด้วยความสุขสำหรับที่จะสำรวจป่านี้ด้วยตัวเอง และเธอติดอวยางสีน้ำเงินที่เธอชื่นชอบ และเอากระเป๋าของตัวเองที่เต็มไปด้วยของกินและหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ป่าที่เธอชอบอ่าน

อาเมียเดินเข้าไปในป่าและพบว่าที่นี่มีเสียงที่มากมาย ตั้งแต่เสียงร้องของนกที่เสียงหวานแห่งโลก; เสียงน้ำในแม่น้ำที่ลอยเลี้ยง; และเสียงใบไม้ที่หวิ่นเต้นกับลม อาเมียเดินไปตามเสียงเหล่านั้น และจินตนาการเกี่ยวกับสัตว์ที่อาจอยู่ในป่านี้

ไม่นานหลังจากนั้น อาเมียเห็นหนูตะกร้าหนึ่งที่กำลังกระโดดต้นเต็มไปด้วยอาลัย อาเมียรีบเดินมาหามันและบอก “สวัสดีหนูตะกร้า! มันคือเสียงที่มาจากนายแหละหรือไม่?”

หนูตะกร้าตะโกนโต้ว่า “ใช่แล้ว ผมอาศัยอยู่บนต้น คุณได้ฟังเสียงร้องของนกแหละหรือไม่? พวกมันร้องเสียงอยู่บนต้น และเสียงเป็นอย่างแยกย่องมาก”

อาเมียสักเพียงแล้วและเปิดหนังสือของตัวเองเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์ป่าที่อยู่ในป่า ซึ่งมีเป็นมีน้วงของเธอเพื่อเห็นแกะวัวที่กำลังกินหญ้า; หนูที่กำลังเล่นเกมหลักเล่นซ่อนหน้า; และหนูหมายที่กำลังหาอาหารในป่า

อาเมียเดินต่อไปอีก และพบหวานที่มีขากระโดดสีสันที่ยิ่งใหญ่ อาเมียบอก “สวัสดีหวาน! ทำไมหางของนายมีสีดวงแบบนี้?”

หวานหมุนหางยิ่งใหญ่และตอบว่า “เพราะธรรมชาติที่ได้ให้ตัวเองสีที่มีความงดงามนี้ ผมชอบที่จะบินลาดตลอดในฝายที่มีดอกไม้”

อาเมียเดินต่อไป และพบสวนดอกที่มีมงกุฎงามเลี้ยงตาย อาเมียเกาะบนพื้นดอกไม้และปิดตาได้ เพื่อรู้สึกกับความงามของธรรมชาติ ซึ่งเธอได้ฟังเสียงมดลูกที่รวมน้ำตาและเห็นหางหมี่ที่เลี้ยงตลอดในดอกไม้

อาเมียมาถึงบริเวณที่มีหลุมน้ำเล็ก ซึ่งมีปลาจำนวนมากที่หล่อลอยไปมาข้างตาเธอ อาเมียบอก “สวัสดีปลา! คุณชอบที่อาศัยที่ที่นี่หรือไม่?”

ปลาเลี้ยงตายมาอยู่เบื้องข้างอาเมียและบอก “แน่นอนแล้ว! น้ำที่นี่เป็นอย่างสะอาด และเราสามารถเล่นได้เสรีในน้ำนี้”

อาเมียและปลาหลายตัวได้พูดกันเรื่องราวมากกว่ากัน จนถึงที่แสงแดดเริ่มหายไป อาเมียรู้ว่าเป็นเวลาแล้วที่ต้องหันกลับบ้าน เธอจึงขอบคุณบรรดาเพื่อนที่อาศัยอยู่ในป่าและเดินทางกลับบ้าน

อาเมียกลับบ้านและบอกเรื่องการสำรวจป่าของตัวเองให้ครอบครัวฟัง ซึ่งเธอรู้สึกมีความสุขมาก เพราะเธอไม่เพียงได้เรียนรู้จากป่าแต่ยังได้พบเพื่อนใหม่บ้าง