ในเรื่องราวการออกเดินทางที่มีความน่าตื่นเต้นอย่างมากนี้ พวกเราจะตามตัวนักสำรวจที่มีกล้าหาญผู้หนึ่ง ไปตามหาโลกที่ยังไม่เคยถูกค้นพบก่อน และแก้ไขคำเกล็ดลับหลายอย่าง ในทางที่น่าสนุกและน่าดีตายงานนี้ พวกเราจะเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ ประสบประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมต่างๆ และเติบโตขึ้นด้วยความรุ้งเร้นรุ้งหน้า กลับมากับการเดินทางนี้ที่น่าตื่นเต้นของเราได้ข้างต้นหรือเปล่า? ให้เริ่มต้นการเดินทางนี้เรียบร้อยแล้ว!
เดินทางน่าตลกของนักออกปฏิบัติการเรือลาย
เด็ก: วันนี้เราจะไปตามหาคำศัพท์ซ่อนเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมนะ! มีอะไรน่าสนุกแน่ๆ จะมาด้วยเราครับ?
เราจะมีภาพของสิ่งแวดล้อมที่เรารู้จักมากที่สุดเพื่อช่วยเราจับคำศัพท์นะครับ! โปรดแสดงให้เราเห็นภาพของสิ่งแวดล้อมที่คุณรู้จักดี
เด็ก: ภาพนี้เป็นภาพของสวนเลย!
เราจะมีคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับสวนนี้เพื่อจับเอามาใส่ด้วยครับ! ซึ่งคำศัพท์ที่เราจับเอามานี้คือ “lawn”, “trees”, “flora”, “grass”, “bench” และ “daylight”
โปรดจับคำศัพท์ที่เห็นในภาพกับคำศัพท์ที่เรากล่าวอ้างอิงไปด้วยครับ!
เด็ก: ภาพนี้มีต้นไม้! คำศัพท์คือ “timber”!
เราจะติดตามคำศัพท์ที่เราจับเอามาได้แล้วครับ! จะมีอีกหลายภาพให้เรามีความสนุกในการจับคำศัพท์นะครับ!
บางกลาง การเข้าเข้าชมสวน
ในเช้าวันที่มีแสงแดดระลอกๆ ลูกชายชื่อเจ็กก์และน้องสาวของเขา ซูฟี รู้สึกยอดเยี่ยมเมื่อมาถึงทางเข้าของสวนสนุก พวกเขาเอามือเฝ้าโดยร่วมกัน และหลงละลายกันเรื่องความสนุกสนานที่จะมีการประสบการณ์ในวันนี้
“ดูนะ ซูฟี มันเหมือนได้นั่น นกสีเขียวเหลืองติดตั้งบนกิ่งไม้!” เจ็กก์ชี้ไปยังนกที่ติดตั้งบนกิ่งไม้บอก
“เรียนเหมือนที่มีเสียงร้องไห้!” ซูฟีตอบกลับด้วยความตื่นเต้น
พวกเขาเดินตามทางเดินที่เลี้ยวโค้งเข้าสู่สวนสนุก พบแม่น้ำลึกที่สะอาดเห็นได้ชัดเจน ปลามาหากินในน้ำอย่างอิสระ
“เราอาจจะหาปลาที่น่ารักที่บนแม่น้ำนี้ได้” เจ็กก์ขอนโยน
“แนะนำมาก! เราจะเอาแบตเตอรี่น้ำมาเก็บปลาที่นี่เอาไปเลี้ยงที่บ้าน” ซูฟียินยอม
พวกเขาเดินตามข้างแม่น้ำ หยุดตั้งขณะต่างกันเพื่อสังเกตปลาในน้ำ. จนกระทั่งพวกเขาพบปูเล็กกระโดดเข้าไปในกิ่งหญ้า
“ดูนะ ซูฟี มันเหมือนได้นั่น ปูเล็กติดตั้งบนกิ่งหญ้า!” เจ็กก์ชี้ไปยังปูบอก
“มันเป็นอย่างที่น่ารักมาก!” ซูฟีเยินยัน
พวกเขายังคงตามหาสิ่งที่น่าสนุกในสวนสนุก พบสวนเล็กที่มีดอกไม้สีสันต่าง ๆ ที่มีกลิ่นหอมน่ารัก
“ว่ายาวเหลืองนี้ดอกไม้ที่น่ารักมาก!” เจ็กก์ประทับใจบอก
“เราอาจจะถ่ายภาพในที่นี่มากมาย!” ซูฟีขอนโยน
พวกเขานำเครื่องถ่ายภาพออกมาและเริ่มถ่ายภาพในสวนดอก. พวกเขายังพบกิ้งกุ้งที่กำลังหากิน มันมองโมโมยไปยังเด็กๆ
“ดูนะ ซูฟี กิ้งกุ้งดูเหมือนที่กำลังชวนเรามา!” เจ็กก์ยิ้มและบอก
“ฮึ๊ะ มันอาจจะกำลังต้องการรับฝึกเรา!” ซูฟียิ้มก็ตาม
และนั้นก็เป็นที่ที่พวกเขาใช้เวลาในสวนสนุกไปด้วยความสุขสำหรับช่วงเช้าที่น่าจดจำ ไม่เพียงแต่เรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับธรรมชาติ แต่ยังได้รับความสุขอย่างมากด้วยเช่นกัน
ช่วงที่สอง: ได้พบสัตว์แรก
ข้างทางเข้าของสวนสาธารณะ เด็กๆ ต่างก็ตื่นเต้นเข้าสู่การเดินทางของความท้าทายของพวกเขา แสงแดดรั่วผ่านกิ่งไม้ ทำให้เกิดร่องแสงที่พื้นดิน
“มองเห็นหนูนี้!” ลูกชายตื่นเต้นแสดงให้เห็นหนู
“สวัสดีครับ หนูเล็กนี้!” ลูกสาวพูดด้วยเสียงอ่อนอก
หนูดูเหมือนจะไม่ได้รู้สึกหวาดกลัว มันหยุดกระโดดและตะโกนให้เห็นเด็กๆ โดยความคิดส่วนตัว
เด็กๆ ใกล้เข้าชมและพยายามให้ใกล้ชมากขึ้นกับหนู
“คุณเสียหายหรือไหมหนูเล็ก?” ลูกชายถาม
หนูดูเหมือนจะเห็นด้วยด้วยการเหนือหัวอย่างเหมือนกับที่มันกำลังบอกว่ามันหายตัวตาย
“ขอให้เราช่วยคุณหาทางกลับบ้าน” ลูกสาวตัดสินใจ
จึงเด็กๆ ตามหนูด้วยการเดินทาง ขณะที่พวกเขากำลังหารือกับหนู
“ชื่อของคุณมีอะไร?” ลูกชายถาม
หนูไม่ได้ตอบ แต่เพียงแต่จะเหนือหูเข้าติดผมของเด็กๆ อย่างเหมือนกับที่มันกำลังบอกขอบคุณ
พวกเขาผ่านพื้นที่ป่าและมาถึงพื้นที่บริเวณที่แสนง่ายต่อสายตา ที่นั้นพวกเขาได้พบสัตว์อีกตัวหนึ่ง – นกเล็ก
“สวัสดีครับ นกเล็กนี้” ลูกสาวพูดด้วยเสียงอ่อนอก
นกเล็กนั้นตั้งอยู่บนกิ่งไม้ ตอบคำสวัสดีด้วยเสียงเพลงของมัน
“คุณสามารถช่วยเราหาทางกลับบ้านได้ไหม?” ลูกชายถาม
นกเล็กนั้นดูเหมือนกำลังคิดและจึงบินไปตั้งอยู่บนต้นไม้ใกล้เคียง และใช้เสียงเสียงเตือนของมันบอกทิศทาง
“ตามตัวของฉันไป” นกเล็กบอก
เด็กๆ ตามทิศทางที่นกเล็กนำ ผ่านพื้นที่ดอกไม้ จนมาถึงแม่น้ำเล็ก
ที่นั้น พวกเขาได้พบสัตว์อีกตัวหนึ่ง – หนูเล็ก
“สวัสดีครับ หนูเล็กนี้” ลูกสาวพูด
หนูเล็กนั้นกระโดดลงมาจากต้นไม้และมองเห็นเด็กๆ โดยความคิดส่วนตัว
“คุณกำลังหาทางกลับบ้านหรือไหม?” ลูกชายถาม
หนูเล็กนั้นเห็นด้วยด้วยการเหนือหัวอย่างเหมือนกับที่มันกำลังบอกว่ามันหายตัวตาย
หนูเล็กนั้นนำเด็กๆ ไปตามทิศทางของแม่น้ำ
และเช่นนั้นเด็กๆ ก็ตามสัตว์ๆ ช่วยให้พวกเขาทายทายเดินทาง ตามหาทางกลับบ้านของพวกเขา
ท้องที่ที่ 3: การสนทนากับสัตว์
ที่ทางเข้าของเขตสวน เด็กๆ ตกตะลึงด้วยภาพที่เห็นตามหน้า. หนูอ่อนๆ หลุดออกมาอย่างน่ารักและมองอย่างอยากทราบตัวเองต่อเด็กๆ ที่มาหน้าออก. เด็กๆ จึงหลุดมาอยู่รอบหนู และบอกด้วยภาษาอังกฤษ “hiya, what’s your name?”
หนูยิ้มและตอบว่า “i am Benny. what’s your call?”
เด็กๆ นำตัวเองออกมา “i am Lily, and that is Max.” และเริ่มตอนบอกเรื่องตนเองกับหนู. พวกเขาถามหนูเกี่ยวกับอาหารที่หนูชอบและเกมที่หนูชอบเล่น.
Benny บอกอย่างเพลิดเพลิน “i like carrots and playing disguise and searching for. Do you need to play with me?”
เด็กๆ ยินยอมอย่างดีด้วยความยินดี และตามหนู Benny ลงทะเลสวนเพื่อหาที่ซ่อนตัว. ทุกครั้งที่พวกเขาหาฝากหนู Benny พวกเขาก็จะบอกด้วยภาษาอังกฤษ “in which are you, Benny?”
Benny จะซ่อนตัวไป แล้วบอกว่า “i’m behind the tree!” หรือ “i’m below the bench!”
เด็กๆ ตามแนวที่หนู Benny บอก และเรียนรู้คำศัพท์อังกฤษใหม่ระหว่างการหาฝาก. พวกเขายังได้พบสัตว์อื่นๆ อย่างเช่น นก ตุ่ง และหนูปาโต ทุกตัวเข้ามาเล่นเกมด้วยวิธีของตนเอง.
ในระหว่างเกม เด็กๆ ไม่เฉพาะนั้นเรียนรู้ชื่อสัตว์ แต่ยังเรียนรู้วิธีที่สัตว์ทุกตัวเคลื่อนไหวและลักษณะของตนเองด้วย. ตัวอย่างเช่น นกจะ “fly” ตุ่งจะ “climb” และหนูปาโตจะ “leap”. ด้วยวิธีนี้ เด็กๆ ไม่เฉพาะนั้นสนุกกับเกมและยังเพิ่มความรู้ภาษาอังกฤษด้วยด้วย.
ขณะที่ดวงอาทิตย์เริ่มตกทะลุสวน เด็กๆ และสัตว์ทุกตัวจึงจบการเล่นออกมา. พวกเขาขอบคุณ Benny และสัตว์อื่นๆ ที่มาและกันตกลงที่จะมาเล่นที่สวนอีกครั้งในตอนต่อไป.
ประสบการณ์นี้ทำให้เด็กๆ ได้เรียนภาษาอังกฤษในบรรยากาศที่สบายและสนุก และยังพัฒนาพฤติกรรมการสังคมและตัวตนของตนเองด้วย.
คอหลัง 4: การหาหลักฐานที่ซ่อนไว้
ในป่าที่แสนสงบนี้ นักอุทยานธรรมเนียมเล็กๆ ได้เข้าสู่ทางเข้าของสวนสาธารณะอย่างเงียบๆ และอ่อนโยน แสงแดดรั่วผ่านกิ่งไม้ ทำให้เกิดรูปแบบแสงเงาที่สวยงามตามพื้นดิน。เด็กๆ ตื่นเต้นอย่างเต็มไปด้วยความสนุกสนานและเตรียมพร้อมที่จะเริ่มการเดินทางเรียลลิตี้ของพวกเขา
อย่างไรก็ตาม หนึ่งตัวหนูเล็กๆ ที่ดูน่ารักได้กระโดดออกมาจากฝั่งไม้เฉียด มองโมโหแก่เด็กๆ ที่เข้ามาใหม่นี้ และทำให้เด็กๆ แสดงออกความสนุกสนานด้วยการชี้แสดงและเจาะจงว่า “เห็นหนู! ชื่อของมันอะไร?”
“หนู!” หนึ่งในเด็กตอบด้วยเสียงดัง และเด็กๆ อื่นๆ ก็ตามตอบตาม “หนู!” หนูเล็กๆ ดูเหมือนถูกดึงดูดโดยเสียงร้องแหลมของเด็กๆ มันกระโดดขึ้นมาหน้าเด็กๆ และมองมายังพวกเขาอย่างน่าสนุก
“คุณสามารถพูด ‘หนู’ ได้ไหม?” ผู้สอนกล่าวเน้น และเด็กๆ ทุกคนเริ่มพยายามจะทำแบบเขา
ในขณะที่นั้น นกหนึ่งตัวได้บินมาติดกิ่งไม้ใกล้เคียง และร้องเพลงที่น่าฟังติดหู เด็กๆ ก็ตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง และเริ่มคาดคะเนว่า “นกดังกล่าวคืออะไร? คุณสามารถคาดคะเนได้ไหม?”
“นี่คือนกสาวกหรือไม่?” หนึ่งในเด็กถาม
“หรือนกฟินช์?” เด็กอีกคนคาดคะเน
“เราจะหาตัวนั้นดู!” ผู้สอนนำมาตัวการ์ดที่มีรูปนกหลากหลายเพื่อให้เด็กๆ ประมวลผลตามลักษณะของนกที่พวกเขาเห็น
เด็กๆ ก็ต่อเนื่องเดินทางในสวนสาธารณะ พวกเขาได้เผชิญกับสัตว์ต่างๆ และในแต่ละครั้งที่พวกเขาเผชิญกับสัตว์ใหม่ พวกเขาจะบอกด้วยภาษาอังกฤษว่า “ชื่อของคุณอะไร?” และพยายามตอบด้วยภาษาอังกฤษ
เรื่อยๆ จนเวลาผ่านไป เด็กๆ ไม่เพียงแค่ได้รับความรู้ แต่ยังได้รับความสุขด้วย พวกเขาได้เรียนรู้ว่าจะบอกด้วยภาษาอังกฤษเกี่ยวกับโลกที่อยู่รอบตัว และว่าจะประชวรกับสัตว์เพื่อนด้วยวิธีที่ดี นี่เป็นการเดินทางที่ทำให้พวกเขารู้สึกที่ว่ามีความทรงจำและเป็นประสบการณ์สำคัญในการเรียนภาษาอังกฤษของพวกเขา
บทที่ 5: ค้นพบสัตว์เพิ่มเติม
ระหว่างที่เด็กๆ บรรยายต่อไปทางเลื่อยระหว่างสวนสาธารณะ พวกเขาเตือนใจและมองอย่างเต็มไปด้วยความสนใจ ซึ่งมีสายตาที่แสดงออกถึงความสนใจอยู่ในหน้าตาของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ทันทีที่พวกเขาพบกับรูปภาพของหน้าดินดินที่ซ่อนอยู่ในหญ้าของกลุ่มเด็กที่อยู่บริเวณดินดินนั้น
“ดูนี้มีกระเป๋าหนึ่งตายงานที่ใต้หญ้า!” ลูกเล็กหนึ่งเรียกด้วยความดุดดาน
ลูกเล็กอีกคนเปิดกระเป๋าที่ภายในมีใบกระดาษเล็กหนึ่งบนเดียวกับข้อความ “ยินดีต้อนรับ คุณได้หาอุปราคาแรก! อุปราคาต่อไปอยู่ที่เก้าอี้หลังของทะเลสาบ คุณจะต้องใช้สมัครรับเลือกตั้งของคุณเพื่อบันทึกประวัติการสังเกตุเห็นด้วย ทั้งสิ้นนี้ด้วยเลย!”
เด็กๆ กระโดดขึ้นมากอย่างดุดดานและวิ่งตามเลื่อยทางระหว่างเลื่อยไปยังทะเลสาบ พวกเขาหาและหากลุ่มเก้าอี้หลังของทะเลสาบ หน้ากางดินของหงส์สีทองสีทองดอกนอกของกลุ่มเก้าอี้หลังทะเลสาบมีใบกระดาษใหม่ที่ติดอยู่บนปากหงส์ของหงส์ บนใบกระดาษนั้นมีข้อความ “สวัสดีครับ ผมคือหงส์ที่อาศัยอยู่ที่ทะเลสาบนี้ ผมเห็นหงส์สีสันที่มีปีกสีเหมือนคลื่นแสงเพลิงไฟที่ผ่านไป คุณเห็นมันไหม?”
เด็กๆ ตรวจสอบทะเลสาบอย่างละเอียด และเห็นหงส์สีสันที่มีปีกสีสันสวยงามดังกล่าว พวกเขาเอาสมัครรับเลือกตั้งของตนเองมาบันทึกข้อมูลลงในสมัครรับเลือกตั้ง และเดินต่อไปหาอุปราคาต่อไป
บนต้นไม้ในป่า เด็กๆ ได้พบกับหงอนหน้าป่าที่กำลังร้อยฝันอยู่บนพื้นป่า หงอนหน้าป่าชมดูเด็กๆ ด้วยตาที่แข็งแกร่งและพูดออกมาในเสียงที่เล็กละลาย “ผมคือหงอนหน้าป่า ผมเป็นผู้รักษาป่านี้ ผมได้ยินว่าคุณกำลังหาอุปราคา ผมมีข้อความที่บอกให้คุณคือ อุปราคาต่อไปคือในวงกลุ่มดอกไม้ นั่นคือดอกไม้ที่ผมชื่นชอบมากที่สุด”
เด็กๆ ขอบคุณหงอนหน้าป่าสำหรับคำแนะนำและเดินต่อไปหาอุปราคาต่อไป พวกเขามาถึงวงกลุ่มดอกไม้ที่มีดอกไม้หลากหลายสีเปิดและในกลางวงกลุ่มดอกไม้ พวกเขาพบใบกระดาษเล็กหนึ่ง บนใบกระดาษมีข้อความ “ยินดีต้อนรับ คุณได้หาอุปราคาที่สี่! ตอนนี้คุณต้องกลับไปที่จุดเริ่มต้นและใช้อุปราคาที่คุณหามาอย่างละเอียดเพื่อแก้ปรับสมาธิประสงค์ และหาสัตว์สุดท้าย”
เด็กๆ กลับไปที่จุดเริ่มต้นและจัดเรียงใบกระดาษและบันทึกของพวกเขากัน พวกเขาเริ่มแก้ปรับสมาธิประสงค์ และพบว่าใบกระดาษทุกใบมีสัตว์และคุณสมบัติของมันเหมือนกัน ในที่สุดพวกเขาก็สามารถแก้ปรับสมาธิประสงค์ได้สำเร็จและหาสัตว์สุดท้ายที่คือ หมอมที่กำลังร้อยฝันอยู่บนพื้นหญ้า
เด็กๆ บรรยายข่าวนี้แก่เพื่อนร่วมกลุ่มของพวกเขา และทุกคนเดินทางมาวางแบบกัน พวกเขาได้ตระหนักว่าด้วยการทำงานร่วมกันและการสังเกตการณ์ พวกเขาไม่เพียงแค่หาอุปราคาทั้งหมด แต่ยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์มากมายด้วย การเดินทางอุทยานเล็กนี้นี้ไม่แค่ทำให้พวกเขามีความสนุกสนาน แต่ยังทำให้พวกเขามีความเห็นชอบกันดีขึ้นด้วยเช่นกัน
：ประมวลยุทธ์ลับของสัตว์และสิ่งแวดล้อม
ในเช้าวันที่มีแสงแดดระใจ ลูกชายชื่อเจ็กและลูกสาวของเขา นามว่าซูฟี ก็เดินทางมาที่สวนสนุกใกล้บ้านโดยมีแผนที่ที่มีรูปสัตว์ทั้งหลายซึ่งถูกวาดบนเข้าไปด้วยความยินดีเจ็กกล่าวว่า “วันนี้เราจะหาสัตว์ทั้งหมดและอธิบายเขาด้วยภาษาอังกฤษ”
พวกเขาเริ่มจากทางเข้าของสวน ที่มีหนูสัตว์อย่างน่ารักที่กระโดดติดตามกันโดยเจ็กบอกด้วยภาษาอังกฤษว่า “What’s this?” และซูฟีจับหนูสัตว์แล้วบอกว่า “It’s a squirrel!” พวกเขาก็เดินตามหน้าทางด้วยความกระตือรือร้น พบสัตว์มากมายตามทางเดิน
ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขามาถึงข้างหลังที่เป็นทะเลสาบเล็กๆ ที่มีเป็ดหลายตัวกำลังมีกางเท้าในน้ำ จากนั้นเจ็กก็ชี้มาแล้วบอกว่า “look, there are geese!” ซูฟีก็บอกต่อว่า “ducks are swimming within the pond.” พวกเขาจับตาดูต่อไปแล้วพบปลาหลายตัวกำลังว่ายน้ำในทะเลสาบด้วย
จากนั้น หนึ่งตัวนกก็บินมาหน้าหน้าพวกเขา มีขนสวยงามและปากแหลม จากนั้นเจ็กก็ถามด้วยภาษาอังกฤษว่า “What’s this?” ซูฟีจับหนึ่งตัวนกแล้วบอกว่า “It’s a hen!” พวกเขาก็หาต่อไปแล้วพบผึ้งหนึ่งตัว ซูฟีก็บอกยิ้มว่า “It’s a butterfly!” พวกเขาตามผึ้งไปแล้วมาถึงพื้นที่ดอกไม้หลายต้น
บนพื้นที่ดอกไม้ พวกเขาพบตัวแมงโจ้ทำงานอย่างหนักในต้นไม้ดอกที่กำลังรวมน้ำมันตาล จากนั้นเจ็กก็ถามว่า “What’s this?” ซูฟีจับหนึ่งตัวแมงโจ้แล้วบอกว่า “It’s a bee!” พวกเขาจับตาดูต่อไปแล้วพบว่าแมงโจ้กำลังทำงานอย่างหนักในดอกไม้เพื่อรวบรวมน้ำมันตาล
พวกเขาจับตาดูและอธิบายสัตว์ทั้งหมดด้วยภาษาอังกฤษ หลังจากที่พยายามหาทุกสัตว์ที่มีในแผนที่และอธิบายเขาด้วยภาษาอังกฤษโดยแน่นอน พวกเขารู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะการท่องเที่ยวครั้งนี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขาได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่แต่ยังทำให้พวกเขาเข้าใจดีกว่าเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมธรรมชาติรอบตัว
การท่องเที่ยวสวนสนุกครั้งนี้ทำให้เจ็กและซูฟีไม่เพียงแต่เรียนรู้ภาษาอังกฤษ แต่ยังสนุกสนานกับการสำรวจธรรมชาติและจับตาดูสัตว์ด้วย พวกเขาตัดสินใจที่จะมาสวนเพิ่มเติมในอนาคต เพื่อต่อเนื่องการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของพวกเขา
กลับสู่ความเป็นจริงและแบ่งปันประสบการณ์การออกเดินทาง
การเดินทางประหลาดใจนี้กำลังจะสิ้นสุดลง บรรดาเด็กๆ กลับเข้าสู่โลกปกติด้วยความรู้สึกเจ็บประสงค์อย่างมาก พวกเขาช่วยกันบอกเกี่ยวกับประสบการณ์ของตน บรรยายถึงการสนทนากับสัตว์ต่างๆ และว่าพวกเขาได้เรียนรู้คำศัพท์และวิธีการแสดงออกใหม่ในเกมส์
“วันนี้ผมพูด ‘hello’ กับหนู!” ลูกเด็กหนึ่งเกียรติใจกล่าว
“ผมสอนคำ ‘tweet’ ให้กับหงส์!” ลูกเด็กอีกคนจำลองเสียงร้องของหงส์
เด็กๆ ได้รับคำนำของครูและรวมตัวกันเพื่อทบทวนคำศัพท์ที่พวกเขาเห็นในสวนสาธารณะ และปฏิบัติการศัพท์ดังกล่าว พวกเขายังได้ทบทวนวิธีการใช้ศัพท์เพื่อบรรยายเวลา วันที่และสภาพอากาศ และวิธีการใช้ศัพท์เหล่านั้นในการสนทนา
“แม่ ผมเรียน ‘What’s your call?’ และ ‘How antique are you?’ แล้ว!” ลูกชายเล็กหนึ่งบอกแม่ของเขาด้วยความเจ็บประสงค์
“พ่อ ผมสามารถถาม ‘What’s this?’ ด้วยภาษาอังกฤษแล้ว!” ลูกสาวเล็กหนึ่งแสดงความสำเร็จให้กับพ่อของเธอ
ครูสนับสนุนให้เด็กๆ ใช้คำศัพท์และวิธีการแสดงออกที่เรียนรู้มาใช้ในชีวิตประจำวัน เช่น สนทนาด้วยภาษาอังกฤษกับครอบครัว หรือใช้ภาษาอังกฤษเพื่อบรรยายกฎของเกมส์
ครูนำเด็กๆ กลับดูทุกอย่างที่พวกเขาเรียนรู้ในระหว่างการเดินทางประหลาดใจ และชวนเกียรติอาญาและความเข้าใจกันของพวกเขา บรรดาเด็กๆ ออกจากห้องเรียนด้วยความรู้สึกประสงค์และความสุข พร้อมที่จะนำทรัพยากรที่เรียนรู้มาใช้ในการเรียนเรียนและชีวิตประจำวันต่อไป การเดินทางประหลาดใจนี้ไม่เพียงแค่ทำให้เด็กๆ ได้เรียนภาษาอังกฤษ แต่ยังทำให้พวกเขาประสบกับความสนุกสนานของการเรียนรู้และความสำคัญของการทำงานร่วมกันด้วยกันด้วย
