ในเรื่องราวการท่องเที่ยวที่เต็มไปด้วยความสนุกสนานนี้ พวกเราจะตามตัวนักสำรวจที่กล้าหาญเดินทางผ่านป่าเพื่อเรียนรู้เอกสารและลึกลับของป่า และในระหว่างทางเราจะเรียนรู้ความรู้เกี่ยวกับเวลา สี ฤดูและวัตถุที่น่าสนุกอื่นๆ ในภาษาอังกฤษ ให้เริ่มการท่องเที่ยวเรียนภาษาอังกฤษที่น่าตื่นเต้นนี้กับกันเหล่านี้!
ประชายแห่งการค้นหาสนุกสนาน
บรรดานักสำรวจเล็กเอมี่ตื่นขึ้นในเช้าวันนี้แล้วก็ทำหน้าที่แรกคือเรียกเสี้ยวลงเอื้อม หลังจากนั้นเธอก็รีบหน้าไปที่หน้าต่างเพื่อดูโลกนอกไปด้วยตาของตัวเอง。วันนี้ เธอพบว่าสวนเล็กนอกหน้าหนึ่งตกแต่งด้วยดอกไม้สีสันที่แตกต่างกัน แสงแดดที่รั่วผ่านกิ่งไม้และส่งร่องแบบที่ละเอียดอ่อนลงบนพื้นดิน
เอมี่ได้รับชังชาติที่หนึ่งของตัวเองอยู่ในตะกร้าอุปกรณ์การสำรวจ ซึ่งมีการ์ดอะแนน์ บันทึกและปากกาสีที่เธอชื่นชอบ และเธอตัดสินใจว่าวันนี้เธอจะวาดภาพเกี่ยวกับสวนดังกล่าว ฝากลิ่นปากกาเริ่มวาดบนกระดาษด้วยภาพดอกไม้และใบบังคับ
ในตอนที่เธอวาดอยู่ อีกครั้งเอมี่ได้ยินเสียงร้องลึกๆ จึงหันหน้าไปที่มุมหนึ่งของสวนและพบกันกับหนูป่าที่กำลังกินฝานอยู่ และเอมี่ได้เอาบันทึกบนใบสือเขียนว่าลักษณะและเสียงของหนูป่านั้น
“ดูว่ามันเป็นหนูป่า!” เอมี่ตะโกนด้วยความเจ็บเจ็บ
หนูป่าดูเหมือนจะไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวกับเสียงเรียกของเอมี่ มันยังคงกินฝานต่อไป และขึ้นมามองเอมี่อย่างหลากหลายครั้ง
เอมี่จับตาดูหนูป่าอย่างละเอียด และเขียนบนใบสือว่า “หนูป่ากินฝาน. หนูป่างาม. หนูป่ามีหางยาว”
หลังจากวาดหนูป่าเสร็จ อีมี่ตัดสินใจที่จะไปดูด้านอื่นของสวน และพบกับพื้นหลังเกลืองที่มีนกหลายตัวบินร้องเพลง
“ดูว่ามันเป็นนก!” เอมี่ตะโกนด้วยความเจ็บเจ็บอีกครั้ง
นกๆที่ได้ยินเสียงเรียกของเอมี่ก็บินออกมา และเอมี่วาดภาพของช่วงที่มันบิน ซึ่งเธอพบว่าขนของนกมีสีงามและสีเหนียวน่ารัก
“นกงาม. นกสีสัน. นกบินตามท้องฟ้า” เอมี่เขียนบนสมุดการ์ดอะแนน์
หลังจากวาดนกเสร็จ อีมี่รู้สึกหิวเอา และจำได้ว่ามีคำศัพท์อังกฤษที่แม่เธอเล่าให้เอมี่ จึงตัดสินใจที่จะไปที่ห้องครัวเพื่อดู
เอมี่เข้าไปในห้องครัวและพบว่ามีอาหารที่มีมากมายและรสชาติที่หลากหลาย
“แม่ อะไรที่คุณกำลังแตกหนัง?” เอมี่ถาม
“ปิซซ่า ปาสต้า และคักเค้ก!” แม่ตอบ
เอมี่ยิ้มด้วยความยินดี และตัดสินใจที่จะใช้ช่วงวันนี้ไปกินหนังสืออาหารที่น่ายอมยินดี
เอมี่เอาสมุดการ์ดอะแนน์ออกมาและวาดอาหารที่แม่ทำ
“ปิซซ่าหลอด. ปาสต้าดี. คักเค้กหวาน”
หลังจากวาดหนังสืออาหารเสร็จ อีมี่รู้สึกที่เต็มเต็มด้วยความสุข และตัดสินใจที่จะพักผ่อนในสวนและนอนอยู่บนหญ้า ดูท้องฟ้าและรับประทานแสงแดดในช่วงบ่าย
“วันนี้เป็นวันที่ดีมาก” เอมี่กล่าวใจในตัวเอง
และเช่นนั้นเอมี่ก็เข้าสู่วันที่เต็มไปด้วยความสำรวจและดีๆ ซึ่งเธอได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่และสนุกสนานกับชีวิต ซึ่งเธอก็หวังว่าวันเด็ดขาดของวันต่อไปจะเป็นอีกครั้งที่น่ารัก
การพบธนาลี
เมื่อเช้าวันที่มีแสงแดดที่มีความสวยงาม นักสำรวจเล็กชื่ออีมิลีได้เริ่มเดินทางในป่าด้วยกระเป๋าของเธอ และรีบไปออกเดินทางเร็วๆ ทั้งใจเพราะหลงใหลกับการไปสำรวจป่าแล้ว。เธอเดินตามทางเล็กๆ และรอบตัวเต็มไปด้วยเสียงเสียงและสีสันที่น่าสนใจ。ต้นไม้เลี้ยงให้เสียงลมเหนือๆ และเหมือนกับที่มีการตอนรับเธอด้วย。
อีมิลีเห็นหนูป่าหนึ่งที่กระโดดต้นไม้เร็วๆ มาก หางของมันเหมือนเป็นหมองสีแดงเล็กๆ และเธอกล่าวว่า “hi there, little squirrel! what’s your call?” หนูป่าดูเหมือนจะเข้าใจเสียงของเธอ หยุดลงมองเธอ และจากนั้นกระโดดลงมาที่พื้นและนำอีมิลีไปยังพื้นที่ที่มีดอกไม้งามสวยงามอย่างน่าตื่นตระหนก ดอกไม้ทั้งหลายเปิดดอกในแสงแดด สีสันที่มีกันแตกต่างกัน อีมิลีกล่าวว่า “Wow, those vegetation are so beautiful!”
ขณะนั้น อีมิลีได้เจอกับหนูป่าหนึ่งที่กำลังดื่มน้ำที่แม่น้ำ หนูป่ามองมาที่เธอและใช้เสียง “Ribbit! Ribbit!” อีมิลีเรียนเสียงของหนูป่า หนูป่าดูเหมือนจะพอใจ และกระโดดมาอยู่ข้างเธอ และเล่นกันในแม่น้ำ
เริ่มจากนั้นเวลาผ่านไปและดวงอาทิตย์กำลังขึ้นมาตามทางของเธอ อีมิลีรู้สึกเหนื่อยและหากำแพงใหญ่หนึ่งที่จะนั่งพักครู่ชั่วคราว ขณะนั้นเธอยังคงจำทั้งการสำรวจป่าของตน และตกลงใจว่าป่าเป็นสถานที่ที่มีความทรงจำเป็นที่น่าทึ่ง ทุกต้นไม้ ทุกดอกไม้ และทุกสัตว์ที่เธอเจอกับมันทำให้เธอได้เรียนรู้อย่างมากมาย อีมิลีตั้งใจที่จะมาสำรวจอีกครั้งในอีกคราวนี้ด้วย。
เพื่อนสัตว์ของคุณที่ช่วยเหลือ
มันเป็นเช้าวันแก้วความร้อนที่เปิดเผยแสงแดด นักออกเดินทางน้อยชายเดินเข้ามาสู่ป่ากว้างขวางนี้ ที่มีต้นไม้สูงและหนา แสงแดดเข้ามาผ่านช่องว่างในกำแพงต้นไม้และทำให้เกิดเงาแตกตัวบนพื้นดิน。นักออกเดินทางน้อยชายร้องระฝ่าหน้าเดินไปด้วยความกระตือรือร้น ขณะที่เขาเดินไป เขายังได้ชมทุกอย่างรอบตัว
จริงๆ นักออกเดินทางน้อยชายตะโกนด้วยความยินดีที่ได้พบตัว หนึ่งตัวกุ้งโก้งเล็กออกมาจากและดูว่านักออกเดินทางน้อยชายคนใหม่นี้มาจากที่ไหน นักออกเดินทางน้อยชายยื่นมือออกไป กุ้งโก้งเล็กไม่มีความหวาดกลัว แต่กลับกระตุ้นความสนใจและจับเมือกหลังมือของนักออกเดินทางน้อยชายเข้ามาด้วย นักออกเดินทางน้อยชายยิ้มและสนทนากับกุ้งโก้งด้วยการที่ไม่มีเสียง แต่ความมีมีที่มีกันในแง่ดีของพวกเขาก็เริ่มสร้างขึ้นบนสายตาที่ไม่มีเสียง
ไม่นานหลังจากนั้น กลุ่มหนุ่มนกได้บินมาเหนือและหมุนรอบบนอากาศ ดูเหมือนว่าพวกมันกำลังเชิญนักออกเดินทางน้อยชายเข้าร่วมเกมส์ของพวกมัน นักออกเดินทางน้อยชายตามหนุ่มนกไปสู่พื้นที่ที่มีดอกไม้งามและสวยงาม ดอกไม้นี้มีสีสันที่มีน่ารักและมีสายหอมเหมือนกัน นักออกเดินทางน้อยชายจึงเห็นและโห่วายว่า “ว่ายิ้ม ดอกไม้นี้ดูว่างามเช่นนี้! ”
ในตอนที่นั้น หนึ่งตัวหนูตาขาวได้กระโดดออกมาจากดอกไม้ ดูเหมือนว่ามันก็มีความสนใจกับการที่นักออกเดินทางน้อยชายเข้ามาเพื่อด้วย หนูตาขาวใช้หูของมันที่ยาวต่อสัมผัสมือของนักออกเดินทางน้อยชาย เหมือนกับว่ามันกำลังบอกว่า “สวัสดี มิตร!”
นักออกเดินทางน้อยชายรู้สึกถึงความเมตตาและความมีมีของสัตว์ในป่า และเริ่มพยายามสนทนาด้วยภาษาอังกฤษที่เรียบง่ายกับพวกมัน กุ้งโก้งเล็กชี้ทางขึ้นที่ฟ้า ดูเหมือนว่ามันกำลังบอกว่า “นกกำลังร้องเพลง” หนูตาขาวทำให้หางของมันหลายๆ ครั้งเพื่อบอกว่า “ดอกไม้งาม”
และนั้นก็เริ่มต้น นักออกเดินทางน้อยชายได้พบกับสัตว์มากมายในป่า พวกเขาสนทนากันด้วยการใช้ลักษณะร่างกายและคำภาษาที่เรียบง่าย ความมีมีระหว่างพวกเขาก็เริ่มขยายตัวในความรักและความอุดมสมบูรณ์ของป่าแห่งนี้ นักออกเดินทางน้อยชายได้เรียนรู้เกี่ยวกับคำภาษาที่เกี่ยวกับสัตว์และธรรมชาติมากขึ้น และความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษของเขาก็ได้เพิ่มขึ้นโดยไม่ต้องมีการจับตามองความเปลี่ยนแปลง
ป่าเงาหลังที่ลับๆ
ในดินแดนลึกลงในป่า ซ่อนอยู่หลายลับที่ลับ นักสำรวจเล็กในระหว่างที่เดินเดินไป ได้พบถนนเล็กที่ซ่อนเร้นไว้ในป่าอย่างไม่ได้ตั้งใจ。เขาเดินตามถนน จนมาถึงพื้นที่บริเวณกว้างๆ ที่เรียบสบโดยมีต้นไม้สูงมากล้อมรอบ
ทันทีที่ลมเล็กน้อยเพาะผ่าน ใบไม้ตะโกนเสียงสวนสนุกเหมือนกำลังพูดบางอย่าง นักสำรวจเล็กหมอกตัวไปทั้งหมดและพบกับหนึ่งตัวสัตว์เลี้ยงลูกขาวที่กระโดดต้นไม้ไปมาอย่างหนักหน่วง นักสำรวจเล็กกล่าวกับสัตว์เลี้ยงลูกขาวว่า: “สวัสดีครับ สัตว์เลี้ยงลูกขาวเล็ก คุณจะบอกในที่นี้มีลับอะไรหรือไม่?”
สัตว์เลี้ยงลูกขาวหยุดกระโดดลงมา มองสั้นๆ กับนักสำรวจเล็กด้วยตาที่มีปลาก๊กโก้ แล้วบอกว่า: “แน่นอนที่จะบอกนะ ในป่านี้มีหน้ากากที่เป็นหลุมโก้ที่มีอยู่ ภายในหลุมมีต้นไม้สาวที่สมานฉลาดอยู่ ต้นไม้นั้นสามารถบอกให้ทราบเรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับป่านี้”
นักสำรวจเล็กตะลึงขึ้นมา ตัดสินใจจะไปหาต้นไม้สาวที่มีอยู่นั้นอย่างลับลับๆ จากนั้นเขาเดินตามสัตว์เลี้ยงลูกขาวผ่านพุ่มไม้หนาหนา จนมาถึงหน้ากากที่ทำด้วยกิ่งไม้ที่เต็มไปด้วยกิ่งไม้ที่เข้ากัน
หลุมมีเสียงมืดมืด แต่นักสำรวจเล็กไม่รู้สึกหวาดเกรง เขาก็กวาดด้วยกำลังใจแล้วเปิดประตูหลุม
ในหลุมมีหอมแรงน้อยน้อยลอยออกมา นักสำรวจเล็กเดินเข้าไปอย่างเงียบๆ และเห็นต้นไม้สาวที่มีผมขาวอยู่บนหินใหญ่ ต้นไม้สาวยิ้มและบอกให้นักสำรวจเล็กว่า: “ยินดีต้อนรับเข้าบ้านของฉัน นักสำรวจเล็กที่กล้าหาญ ฉันจะบอกให้ทราบเรื่องลับของป่านี้”
ต้นไม้สาวเริ่มบอกเรื่องป่าด้วยตนเอง ซึ่งรวมถึงเรื่องของสัตว์และพืชพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในป่า ยังมีเรื่องเทพประเด็นและเรื่องประวัติท้องถิ่นด้วย นักสำรวจเล็กฟังด้วยความสนใจมาก ไม่เพียงแต่ทำให้ได้รับความรู้ใหม่ แต่ยังได้พบเพื่อนใหม่อีกมากมายด้วย
ก่อนที่จะออกจากหลุม ต้นไม้สาวมอบของของพวกเขาให้นักสำรวจเล็กคือแผนที่มหาศาลที่สามารถเปิดลับทั้งหมดของป่าได้ นักสำรวจเล็กรู้สึกยิิมยอดเยี่ยมเมื่อเขารับแผนที่นี้ รู้ว่านี่จะเป็นทรัพย์สินที่บ้างของการประมงของเขาในอนาคต
เพื่อนของเรามีพลัง
ฝาย ดูว่าเธอเห็นว่า ต้นไม้นี้มีใบเขียว และใบนั้นเป็นสีแดง” สัตว์เลื้อยของต้นไม้กำลังมองและบอก “เรียกว่า สีของป่ามีการเปลี่ยนแปลงมากมาย ในแต่ละฤดูมีวิวที่แตกต่างกัน”
นักสำรวจเด็กที่ตื่นเต้นกับเรื่องที่กำลังฟังนั้นตั้งใจได้ว่า ป่าไม้ไม่ได้เพียงแค่เป็นสถานที่ที่มีประสบการณ์น่าสนใจ แต่ยังเป็นที่เก็บรักษาความงามธรรมชาติและละกฎชีวิตด้วย
สัตว์เลื้อยของต้นไม้ยังนำนักสำรวจเด็กไปเยี่ยมแม่น้ำในป่า ที่มีหนังสือเลื่อนและสัตว์น้ำที่หลากหลายประเภท นักสำรวจเด็กเรียนรู้ว่าเป็นวิธีที่จะแยกประเภทปลาต่าง ๆ และได้ฟังเสียงหลังของปลาในน้ำ
“เรียกว่า ปลานี้วิ่งตามหน้ากันในน้ำ น่าจะเหมือนที่กำลังเต้นด้วย” นักสำรวจเด็กที่ตื่นเต้นกล่าว
สัตว์เลื้อยของต้นไม้ยังยิ้มและตอบว่า “ใช่นั้น พวกเขากำลังสนุกสนานกับโลกของตนเอง ในป่าแต่ละสิ่งมีความมีความมีความหมายของตนเอง พวกเราควรเคารพพวกเขา”
ด้วยการนำของสัตว์เลื้อยของต้นไม้ นักสำรวจเด็กไม่เพียงแค่เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังเรียนรู้ว่าวิธีที่จะประชายกับธรรมชาติด้วยวิธีที่สงบายงาม และเขาเข้าใจว่า พลังของเพื่อนสนิทนั้นไม่ได้มาจากการแบ่งปันความดี แต่มาจากการช่วยเหลือกันและเติบโตร่วมกัน
