ในบ่ายที่แสนแข็งแก้วของทางดงสวยงาม หมิ่มและเพื่อนๆของเขาเดินทางมายังสวนเพราะเวลาและแต่งตัวด้วยหนังสือวาดและเครื่องบันทึกเสียงเพื่อเริ่มต้นการท่องเที่ยวที่มีความสนุกสนานกับสัตว์เลี้ยงมดด้วยกัน。ทางตอนนี้ พวกเขาจะเรียนรู้ชื่อและเสียงของสัตว์ และเพิ่มความเข้าใจต่อสัตว์ด้วยการเล่นเกมส์ประสานงามกัน。
วันหนึ่ง การตั้งข้อทบทวนในสวนสาธารณะ
ฝ่ายแดงเมื่อเช้าแล้ว หมิ่มและเพื่อนร่วมโลกของเขาก็ออกเดินทางไปยังสวนสาธารณะ พวกเขากำลังพกนิติบัตรภาพเขียนและเครื่องบันทึกเสียงเพื่อบันทึกทุกอย่างที่พวกเขาเห็นและได้ยินในวันนี้
ในสวนสาธารณะ ไม้เข้มงอายและดอกไม้บานอย่างหลากหลาย เด็กๆ ตื่นเต้นอย่างเพลิดเพลินและมองแหวกไปทั่วไป จนเข้าไปบนคำร้องสวยงามที่เหมือนกับการเรียกของพวกเขา หมิ่มถอดเครื่องบันทึกเสียงออกมาเล่นเสียงที่เขาได้ยินไปนั้น ทุกคนก็เริ่มเดาว่า “นี่คือเสียงแห่งประสกุญชาติใด?”
“อาจจะเป็นตะโกน!” ฮวโยว กล่าวได้ทันใจ
“ไม่ใช่ ไม่ใช่ นี่คือเสียงของไก่ยุง!” กัน กำลังกล่าว
พวกเขาก็ยังเดินต่อ พบกับหนูในกันไม้ที่กระดันกระตันขึ้นลงมา หมิ่มถอดนิติบัตรภาพเขียนออกมาแสดงภาพหนูที่บนนิติบัตรบอกว่า “นี่คืออะไร? คุณจะเป็นไปได้ที่จะบอกชื่อมันได้ไหม?”
“หนู!” ลิลี่ตอบ
ด้วยการสำรวจของพวกเขา พวกเขาได้พบกับสัตว์เล็กๆ มากมาย แบบบัตรยังหมาย บินยังเมาะ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยหนาว และอื่นๆ แต่ละคนของเด็กๆ ก็เอานิติบัตรภาพเขียนของตัวเองออกมา บอกชื่อของสัตว์เหล่านั้น
ในบริเวณหนึ่งของสวนสาธารณะ พวกเขาพบทะเลสาบเล็กๆ ที่ทะเลสาบมีปลาหลากหลายเลี้ยงล่องตัวลงมา หมิ่มถอดเครื่องบันทึกเสียงออกมาเล่นเสียงของปลาที่เลี้ยงล่อง แล้วเด็กๆ ก็ตะละกันเอามือมาแบบปลา
“เราจะมาเป็นปลาไหม!” หมิ่มกล่าว
เด็กๆ ก็ตะละกันแบบปลาเลี้ยงล่องตัวลงมา เหมือนจริงๆ ที่จะกลายเป็นปลาในทะเลสาบ
ข้างจบวันเช้า พวกเด็กกลับเข้าห้องเรียนด้วยหนังสือบันทึกที่เต็มไปด้วยบทเรียนในวันนี้ พวกเขาเล่นเครื่องบันทึกเสียงที่บันทึกไว้ที่สวนสาธารณะเพื่อฝึกฝนชื่อสัตว์และเสียงของพวกเขา
“วันนี้เราได้เรียนรู้อะไรที่น่าสนใจมากมายนัย” หมิ่มถาม
“ใช่นะ วันนี้เราได้รู้จักสัตว์มากมาย!” ฮวโยวบอก
“เรายังต้องการจะเรียนรู้เพิ่มเติมเพื่อรู้จักสัตว์มากขึ้น!” ลิลี่เสริม
และเช่นนั้น ในบรรยากาศที่น่าสนใจและสบายใจ เด็กๆ ไม่เพียงแค่ได้รู้ความรู้ทางวิชาการ แต่ยังได้แก้ไขพลังการสังเกตสิ่งและการแสดงออกของตัวเองด้วย
เจอหาสัตว์ต่างๆ: รู้ชื่อและเสียงของมัน
สวัสดีครับค่ะ บนสวนเจ้าหนูเหมียวและเพื่อนๆของเขาได้บังเอิญเจอพบสัตว์เลี้ยงดีนับไม้หลากหลาย พวกเขาใช้สมุดภาพและเครื่องบันทึกเสียงเพื่อบันทึกชีวิตอันยอดหลังนี้
หนู：แรก พวกเขาได้ยินเสียงร้องนุ่มนวลของหนู จ๊ะหมิวเปิดเครื่องบันทึกเสียง บรรดาเด็กเรียนตามเสียงเพื่อบันทึกและแก้วว่า: “เตียว! เตียว!” พวกเขาได้เรียนรู้คำว่า “sparrow” และ “tweet”
แมว：ต่อมา แมวลูกหนึ่งตกออกมาจากต้นไม้ เด็กๆชื่นชมและหน้าตาอย่างน่าชื่นชมสมุดภาพแมวบนสมุดว่า: “อะไรนี้? คุณจะพูดได้ว่า ‘cat’ ไหม?” เด็กๆเรียนตามว่า: “Cat! Cat!”
สุนัข：ไม่นานหลังจากนั้น สุนัขลูกหนึ่งรอยหลังหายตัวออกมา จ๊ะหมิวถามว่า: “อะไรนี้? คุณจะพูดได้ว่า ‘canine’ ไหม?” เด็กๆตอบว่า: “canine! dog!”
หนูหรือหนูเขา：สุดท้าย พวกเขาเห็นหนูหรือหนูเขาหนึ่งกำลังกินข้าวโพดบนหญ้า จ๊ะหมิวนำสมุดภาพมาแสดงและหน้าตาที่สมุดว่า: “อะไรนี้? คุณจะพูดได้ว่า ‘rabbit’ ไหม?” เด็กๆตอบกลับว่า: “Rabbit! Rabbit!”
เกมส์เสียง：เพื่อจะจับตามองและจดจำชื่อและเสียงของสัตว์ดี จ๊ะหมิวจัดงานเกมส์เสียง แล้วเขาเอาใบเก็บมาและบวกด้วยภาพหนึ่งของหนูปลายตัวว่า: “สัตว์อะไรนี้? คุณจะพูดชื่อและเสียงของมันได้ไหม?” เด็กๆตอบกลับว่า: “Frog! Ribbit!”
การแสดงบทบาท：เด็กๆเล่นตามลำดับเป็นสัตว์ต่างๆและแสดงการเคลื่อนไหวของมัน พวกเขาเล่นแบบแมวจับหนู นกบิน และหนูปลายตัวกระโดด สวนติดตามเสียงร้องและเสียงดัง
สรุปและเรียนรู้：หลังจากกิจกรรมเสร็จ จ๊ะหมิวพาเด็กๆกลับไปที่ห้องเรียนและรวมกันซึ่งเรียนรู้สิ่งที่ได้เรียนรู้วันนี้ จ๊ะหมิวเล่นเครื่องบันทึกเสียงที่บันทึกเสียงของสัตว์ที่ต่างๆและให้เด็กๆยืนยันและเรียนรู้อีกครั้ง
ผ่านกิจกรรมนี้ เด็กๆไม่เพียงได้เรียนรู้ชื่อและเสียงของสัตว์ แต่ยังได้ฝึกฝนสมองดูแลและการแสดงออกด้วยเช่นกัน
ให้บอกคำแปลเด็ดขาด ไม่ใช้ภาษาไทยที่เป็นภาษาจีนในคำแปลInteraction Question and Answer: Enhance Understanding of Animals
ในบ่ายแล้วที่มีแดดออกมาอย่างแจกแจง มิ่มหมองได้พาเพื่อนๆมายังสวนสัตว์และรู้สึกน่ายอดกลมกล่อมที่จะเริ่มต้นการเดินทางการสำรวจที่น่าสนุกสนาน
“มองดูนั่นเป็นสัตว์อะไรนี้?” มิ่มหมองขยายตัวไปที่สัตว์นักห่างๆ
“นี่คือหงอน!” หญิงแววตอบกลับกับความตื่นเต้น “เราจะได้ยินมันพูดอะไรไหม?”
“จูจู!” มิ่มหมองลอกเสียงหงอน
ขณะนั้น พวกเขาเห็นหนูตัวเล็กหลายตัวกำลังกระโดดเร็วในหญ้า
“นี่คือหนู!” หญิงมาลัยขยายตัวบอก “หนูกินอะไร?”
“หนูกินหอมะกะหรือ!” มิ่มหมองตอบ
เพื่อจะจดจำชื่อและคุณสมบัติของสัตว์เหล่านี้ได้ดีขึ้น คุณครูของพวกเขาได้เสนอเกมส์สนทนาเรียกว่า “ในตอนนี้ พวกเราจะเล่นเกมที่จะเรียกชื่อสัตว์นี้ดูว่าเป็นอะไร?” คุณครูเอาใบกระดาษที่มีภาพของหนุนออกมา
“หนุน!” หญิงแววตอบกลับเร็ว
“ดีมาก เสียงร้องของหนุนคืออะไร?” คุณครูสอบต่อ
“กวากวา!” มิ่มหมองลอกเสียงหนุนอีกครั้ง
เมื่อเกมส์ดำเนินต่อ พวกเด็กเรียนรู้ชื่อและเสียงร้องของสัตว์และยังรู้เกี่ยวกับวิถีชีวิตของพวกมันด้วย พวกเขาลอกเสียงกลางวานมดาวกับหนูจับหนู ลอกเสียงนกบิน ลอกเสียงหนุนกระโดด สวนสัตว์อุปโภคอุปราคีได้เต็มไปด้วยเสียงตะลึงเสียงดนตรี
ผ่านการเล่นเกมส์สนทนาเช่นนี้ พวกเด็กไม่เพียงได้เพิ่มความรู้เกี่ยวกับสัตว์ แต่ยังพัฒนาความสามารถในการแสดงความคิดและการสังเกตการณ์ของตนเองด้วย
：
ในสวนสาธารณะ เด็กๆ ก็ลองจำลองพฤติกรรมของสัตว์ต่างๆ และทำให้การเรียนรู้และการเล่นเป็นหนึ่งตัวแปลกันกันได้ง่าย พวกเขาตามครูเรียนรวมกันเรียนว่าเช่นเดียวกับหงส์บิน และยิงแก้วลงไปด้วยความเร็วเหมือนแมว หรือ “แก้วแก้ว” อย่างเหมือนกะกาย
จำลองการบินของหงส์
เด็กๆ ใช้มือของตนเป็นเครื่องบิน ลองเคลื่อนไหวเหมือนเงินอากาศ และร้องเสียงเหมือนหงส์ ขณะที่วิ่งหน้า ครูยืนอยู่ด้านหลังและนำเสนอว่า “ดูเธอกำลังบินเหมือนหงส์! ตอนนี้ จะบอก ‘ตวี้ตวี้’ ไหม”
จำลองการกระโดดของแมว
เด็กๆ จำลองการกระโดดของแมวโดยก้มเท้าและกระโดดขึ้นอย่างเล็กน้อย และร้องเสียงเหมือนแมวว่า “เหมย หมย!” ครูเล่าว่า “ดีเลย! คุณเป็นแมวน้อยที่น่ารัก”
จำลองการแก้วแก้วของกะกาย
เด็กๆ จำลองการแก้วแก้วของกะกายโดยก้มตัวและทำลักษณะมือเหมือนกะกาย และแก้วแก้วอย่างเหมือนกะกาย ครูยิ้มและบอกว่า “ตอนนี้คุณก็เป็นกะกายที่กระโดดรอบบ่อนน้ำ”
ผ่านการแสดงบทบาทเช่นนี้ เด็กๆ ไม่เพียงแต่จะเรียนรู้เสียงและการกระทำของสัตว์ แต่ยังเพิ่มขึ้นทักษะการพูดด้วยภาษา และในขณะที่จำลองพฤติกรรมของสัตว์ เด็กๆ ยังได้ประสบการณ์ความสนุกสนานของการเรียนรู้ด้วย
