ในเรื่องราวที่ได้ตลอดด้วยการขบวนเคลื่อนที่มีอภินิหารจริงๆ พวกเราจะตามตามแมวเลี้ยงที่มีกลิ่นดุดงและกล้าหาญเพื่อเรียนภาษาอังกฤษ ช่วยเหลือผู้อื่น และเผชิญหน้ากับความท้าทายต่างๆ ด้วยบทเรื่องที่มีความสดใสและหน่วยงานที่มีการปฏิสนธ์มากมาย เด็กๆจะลงอยู่ในสนุกสนานของการเรียนภาษาอังกฤษ และได้รับการติดต่อทางเพื่อนและฝึกฝนทางโลกฝรั่งเศสที่ทำให้เติบโตและได้รับฝึกฝนทางภาษาอังกฤษอีกด้วย
สำหรับช่วงเวลาและสถานที่ของเรื่องและบรรยายภูมิหลังของตัวละครหลัก
เช้าวันแห่งแสงและความร้อนอันเตรวง พ่อของมิ่งได้นำเขาไปเล่นที่สวนสาธารณะใกล้เคียง。สวนที่มีต้นไม้เขียวร่มและดอกไม้บานมากมาย มิ่งรู้สึกสนุกสนานและสำรวจไปตามทางสวนเลี้ยวไหว。
มิ่งและพ่อของเขาเดินบนเส้นทาง พวกเขาได้บังเอิญเจอตุ๋นหนุ่มหนึ่งที่กำลังกินหญ้า ตุ๋นมีสีสัตว์ที่สวยงาม ที่มีสีขาว สีเทา และสีน้ำตาล มิ่งบอกต่อพ่อว่า: “พ่อ ทำไมตุ๋นมีสีมากมายเช่นนี้?”
พ่อของมิ่งยิ้มและตอบว่า: “เพราะตุ๋นมีชีวิตอยู่ในที่แตกต่างกัน สีของเมฆของตุ๋นช่วยให้ตุ๋นใช้งานเพื่อปกป้องตัวไม่ให้ศัตรูพบ”
มิ่งเห็นอย่างเห็นได้ชัดและถามต่อว่า: “แล้วดอกไม้ที่อยู่รอบตัวเราเหมือนนี้ที่มีสีหลากหลายนั้นเหมือนไหม?”
พ่อของมิ่งวางใจว่า: “สีของดอกไม้นั้นเป็นวิธีที่ดอกไม้ใช้เพื่อของเชื้อมาช้างตากางเพื่อเพิ่มการละลายพันธุ์ของตนเอง ดอกไม้ที่มีสีต่าง ๆ จะนำมาช้างตากางที่มีลักษณะต่าง ๆ มามากขึ้น”
มิ่งฟังชอบชอบ และทันทีก็พบในกลุ่มดอกไม้เห็นใบบังเอิญบินเหนือดอกไม้ ใบบังเอิญมีตลับสีที่สวยงาม ที่มีสีฟ้า สีเขียว และสีม่วง มิ่งแสดงให้พ่อเห็นว่า: “พ่อ ใบบังเอิญมีสีสวยงามเช่นนี้ พวกเขาจะทำได้แบบไหน?”
พ่อของมิ่งรยายยิ้มและบอกว่า: “ใบบังเอิญของใบบังเอิญมีชิ้นกระดาษพิเศษที่สามารถแสงออกมาในลักษณะที่แตกต่างกัน นี้คือเหตุให้ใบบังเอิญดูเป็นสีที่ดูวิเศษเช่นนี้”
มิ่งฟังเรียนรู้และบันทึกความรู้ที่น่าสนใจดังกล่าวลงใจของตน ขณะที่เขามองไปที่โลกที่มีสีสันแห่งสวยงาม มิ่งได้จดจำคำศัพท์อังกฤษที่เรียนไว้ที่โรงเรียนและเริ่มใช้ภาษาอังกฤษเพื่อบรรยายภาพที่ที่น่าสนใจนี้
“มอง, พ่อ! ดอกไม้นี้สวยงามเช่นนั้น มีสีแดง สีเหลือง สีน้ำเงิน และสีม่วง ใบบังเอิญเช่นกัน มันสวยอย่างที่ไม่เคยเห็นเคย ใบบังเอิญมีสีเขียว สีฟ้า และสีม่วง ฉันชอบมันมาก” พ่อของมิ่งยินดีต่อการที่มิ่งใช้ภาษาอังกฤษเพื่อบรรยายการสังเกตการณ์ของตน และกระตุ้นให้มิ่งยังคงเรียนภาษาอังกฤษต่อไป และบอกให้มิ่งตระหนักว่า ด้วยการเรียนภาษาอังกฤษ มิ่งจะสามารถเข้าใจโลกได้ดีขึ้นและรู้เรื่องที่น่าสนใจมากมายมาก
ในการเดินทางมาสวนนี้ มิ่งไม่เพียงได้รับความสุขแต่ยังได้รับความรู้เกี่ยวกับสี ดอกไม้ และสัตว์เศษ มากมาย และที่สำคัญที่สุด มิ่งได้รับทราบวิธีการบรรยายสิ่งที่ดูดีมากๆ ด้วยภาษาอังกฤษ
หาลิขฐานแฝฝบางตัวในบทเรื่อง ระบุลิขฐานที่ซ่อนอยู่ในบทเรื่อง และวิธีที่จะนำเด็กไปหาคำซี่งซ่อนอยู่
- ในการหาข้อบ่งชี้เพื่อค้นหาคำศัพท์ลับ สามารถนำเอาความช่วยเหลือดังนี้เพื่อนำทางเด็กๆได้
- ข้อบ่งชี้ด้วยภาพ：ใช้ภาพที่เกี่ยวข้องกับเรื่องหรือประเด็น เช่น สัตว์ ยานยนต์ อาหาร และทำให้เด็กสังเกตภาพและพยายามบอกชื่อของสิ่งที่ภาพแสดงออก ตัวอย่างเช่น ถ้าเรื่องมีภาพของป่า ภาพนั้นสามารถแสดงต้นไม้และสัตว์ ให้เด็กชี้และบอกชื่อของมัน
- ข้อบ่งชี้ด้วยเรื่องราว：รายงานเรื่องราวและหยุดชะงักบางครั้งเพื่อให้เด็กคาดคะเนคำศัพท์ที่ขาดไปในเรื่องราว ตัวอย่างเช่น ถ้ามีเรื่องที่กล่าวถึง “แม่ได้ใส่แตงอ่อนเข้าไปในตะกร้า” หยุดชะงักและให้เด็กคาดคะเนคำศัพท์ “ตะกร้า”
- เกมส์ประสานงาม：ออกแบบเกมส์ประสานงาม เช่น “เล่นด้วยคำศัพท์เรียงตาม” ให้เด็กเล่นด้วยคำศัพท์ที่หนึ่งคนบอกแล้ว คนต่อไปต้องบอกคำศัพท์ที่เริ่มต้นด้วยตัวอักษรสุดท้ายของคำศัพท์ที่ผ่านมาfour. การ์ดศัพท์：ทำการ์ดศัพท์ที่มีภาพ ให้เด็กจับคำศัพท์ที่ได้ยินในระหว่างที่อ่านเรื่องกับภาพที่มีใบการ์ดfive. การแสดงบทบาท：ผลักดันให้เด็กแสดงบทบาทเป็นตัวละครในเรื่อง ซึ่งทำให้เด็กเรียนรู้และใช้คำศัพท์ในการพูดแบบปฏิบัติ
- การเจรจากลุ่ม：จัดกลุ่มเจรจาโดยให้เด็กแบ่งปันคำศัพท์ที่พวกเขาหาได้ และจัดการเจรจาเกี่ยวกับบทบาทของคำศัพท์นั้นในเรื่องผ่านวิธีนี้ เด็กไม่เพียงแต่จะเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังสามารถพัฒนาทักษะการพูดอย่างสบายใจและสนุกสนานด้วย
ช่วงปฏิสนธ์**：ออกคำถามที่เพื่อให้เด็กเข้ามามีส่วนร่วมในขณะที่ฟังเรื่องราว และหาคำซับซ้อนที่ซ่อนอยู่
-
สร้างความเข้าใจต่อสถานการณ์ของเรื่อง：ในขั้นแรก นักเรียนจะได้รับการชี้แจงสั้นๆเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เรื่องเกิดขึ้น อย่างเช่น ป่าสวยงามหรือดวงดาวแห่งความฝัน
-
แสดงคำศัพท์：เมื่อมีคำศัพท์ใหม่ปรากฏในเรื่อง จะหยุดไปก่อนที่จะแสดงภาพหรือวัตถุที่แสดงคำศัพท์นั้นให้เด็กเห็นโดยตรง
three. ประชุมที่เกี่ยวกับเรื่อง：เสนอคำถามที่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่อง เช่น:- “คุณสามารถหาคำ ‘tree’ ในภาพนี้ได้ไหม?”- “ใครบรรดาที่นี้ ใครบ้างที่จะกล่าวว่าร่างกายนั่นออกเสียงไหน?”
four. เกมละเล่นการเสริมความคิด：สำหรับคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่ อาจให้เด็กเรียนเลือกละเล่นเพื่อคาดเดา:- “ฉันได้ยินเสียงที่เหมือน ‘ว่อว่อ’ คุณคาดว่ามันคือสัตว์อะไร?”
-
การจัดกลุ่มเพื่อประชุม：กระตุ้นให้เด็กจัดกลุ่มเล็กๆ โดยให้พวกเขาประชุมกันเกี่ยวกับคำศัพท์ที่พวกเขาหาและแบ่งประกาศความคิดของตน
-
การแสดงทางเลือก：ให้เด็กเลือกบทที่เป็นส่วนหนึ่งของเรื่อง และเล่นเล็กๆด้วยภาษาอังกฤษ เช่น โคมมานาหรือเล่าสถานการณ์ที่พวกเขาเห็น
-
สรุปและทักทาย：เมื่อเรื่องจบลง สรุปคำศัพท์ทั้งหมดที่หาขึ้น และให้เด็กพูดข้างหลังเกี่ยวกับเนื้อหาหลักของเรื่องด้วยตนเอง
ผ่านส่วนที่มีการประชุมนี้ เด็กจะไม่เพียงสร้างความเข้าใจต่อคำศัพท์ใหม่ แต่ยังเพิ่มความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษและความสามารถในการทำงานร่วมกันกับเพื่อนๆด้วยทีมงาน
**การอธิบายคำศัพท์และการฝึกซ้อม**：อธิบายความหมายของคำศัพท์ที่ซ่อนไว้และให้ข้อฝึกซ้อมเพื่อช่วยเด็กที่จะทำเครื่องหมายจดจำได้ดีขึ้น
ในช่วงการสัมผัสนี้ เราจะใช้คำถามง่ายและน่าสนุกเพื่อให้เด็กๆเข้ามามีส่วนร่วมในขณะที่ฟังเรื่องขาดซับซ้อน และหาคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่ในเรื่องที่เล่าอยู่ดังนี้:
-
สัตว์ในเรื่อง：ในเรื่องนี้ เราได้กล่าวถึงหนูนักเล่นกลางแจ้ง คุณสามารถบอกว่าหนูนักเล่นกลางแจ้งมีสีอะไรไหม? (ตัวอย่าง: สีเหลือง สีสีน้ำเงิน)
-
การอธิบายสถานที่：เรื่องนี้เกิดขึ้นในสวนสาธารณะ คุณสามารถบอกว่ามีอะไรในสวนสาธารณะไหม? (ตัวอย่าง: ต้นไม้ ดอกไม้ แม่น้ำเล็ก)
three. ลูกเวลา：ในเรื่องนี้มีคำบอกเกี่ยวกับเวลาเช่น ตอนเช้า ตอนกลางวัน และตอนเย็น คุณสามารถบอกว่าหนูนักเล่นกลางแจ้งเริ่มการประสบการณ์ของเขาเมื่อเวลาใดไหม?
four. คำกริยา：ในเรื่องนี้หนูนักเล่นกลางแจ้งทำงานมากมาย เช่น บิน กระโดด และร้องเพลง คุณสามารถแสดงเสียงเหมือนหนูนักเล่นกลางแจ้งได้อย่างไร?
five. คำศัพท์รายงานอารมณ์：ในเรื่องนี้มีการบอกเกี่ยวกับอารมณ์ของหนูนักเล่นกลางแจ้ง เช่น ดีใจ หวาดกลัว และกระตือรือร้น คุณสามารถแสดงอารมณ์เหล่านั้นด้วยภาษาอังกฤษได้อย่างไร?
ผ่านคำถามเหล่านี้ เด็กๆ ไม่เพียงแค่จะทบทวนและกำจัดคำศัพท์ที่พวกเขาเรียนรู้แล้ว แต่ยังจะปลุกปั่นความสนใจต่อการเรียนภาษาอังกฤษด้วย แต่ละคำตอบในคำถามเหล่านี้ซ่อนอยู่ในเรื่องที่เล่าอยู่ และเด็กๆต้องฟังอย่างดีและคิดอย่างแข็งขันเพื่อหาคำตอบที่ถูกต้อง
