ในเช้าวันที่มีแสงแดดระเบิด ลูกเด็กชายทอมตัดสินใจที่จะเดินทางไปสนุกสนานในการประมงที่มีความสนุกสนาน เขาถือกระเป๋าของตน แต่งกายเรียบร้อยด้วยรองเท้ากีฬาที่ชื่นชอบ และเตรียมตัวที่จะไปตรวจสอบเพราะสวนที่เขายังไม่เคยไปเยี่ยมเลยนี้ ในสวนที่มีสีเขียวอันงดงามนี้ ทอมจะได้พบสัตว์ต่างๆ ที่มีความมีน่าสนุก ได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ และยังสามารถฝึกฝนภาษาอังกฤษด้วย จงเรียกตามเท้าของทอมเพื่อเริ่มต้นเดินทางนี้ที่น่าสนุกสนานในการเรียนภาษาอังกฤษด้วย!

เรื่องเรียกด้วยคำหน้าที่: ประวัติการออกเดินทางของนักออกกำลังของตนเอง

ยังเริ่มต้นด้วยการหาศัพท์ซ่อนระหว่างเทวดาหายนะในโลกสีสันที่มีลิลี่เด็กเล็กคนหนึ่งที่ชื่อ ลิลี่ คอยออกเดินทางเพื่อเข้าใจเนื่องเรื่องที่มีอยู่รอบๆ ตัวเอง

เมื่อวันอาทิตย์แห่งหนึ่งที่มีแสงแดดระลอกลอย ลิลี่ตัดสินใจที่จะออกเดินทางเพื่อหาศัพท์ที่ซ่อนไว้ที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบตัวเธอ

การเดินทางของลิลี่เริ่มจากสวนสาธารณะที่เธอเห็นต้นไม้หลากหลาย ดอกไม้และสัตว์เลี้ยงลูกขนาดเล็กๆ ลิลี่สังเกตฟังและจำชื่อของทุกสิ่งที่เธอเห็น เมื่อเธอเดินไปตามเส้นทาง เธอพบลิ้นของไม้ซึ่งเธอหวาดไหวว่ามันอาจหมายถึงอะไร

ตามทางเดินด้วยลิ้นไม้นี้ ลิลี่พบศัพท์ที่ซ่อนไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่คือ “ต้นไม้” โดยยินดีต่อนั้น ลิลี่เขียนมันลงบนเอกสารของเธอ เมื่อเธอเดินต่อเส้นทางของเธอ มันก็พบศัพท์ “ดอกไม้” บนหญ้าปลูกดอกไม้ ลิลี่ยิ้มอย่างดีๆ พอรู้ว่าเธอกำลังใกล้ขับไปตามความเข้าใจสิ่งแวดล้อมของเธอมากยิ่งขึ้น

ต่อมา ลิลี่มาถึงทะเลสาบที่มีเสือเปลือยกวางเสียง “ควาก ควาก” มันเห็นศัพท์ “เสือเปลือย” ซ่อนไว้ในดอกไม้ข้างบริเวณน้ำ ลิลี่ตื่นเต้นและต่อต้นที่นั้น

เมื่อวันจนถึงเที่ยงคืน ลิลี่ไปถึงป่า อากาศเย็นและดาวดวงเหนือตกเป็นน้ำตกในท้องฟ้า ลิลี่ได้ยินเสียงหวีบของกุ้งหงูที่ห่างไกลและพบศัพท์ “กุ้งหงู” บนต้นไม้ดินในป่า ลิลี่รู้สึกเหมือนเป็นหนึ่งสาวสืบสวนเล็กๆ

ด้วยเอกสารที่เต็มไปด้วยศัพท์ ลิลี่กลับบ้านและเล่าเรื่องการเดินทางของเธอให้ครอบครัวฟัง และแสดงให้เห็นทุกศัพท์ที่เธอหาได้ พวกเขาต่างทุกคนตื่นตะลึงด้วยปรากฏการณ์ที่ลิลี่ได้ได้รู้เรียนรู้และสนุกสนานในการเดินทางของเธอ

ตั้งแต่วันนั้นมา ลิลี่ยังคงเดินทางเพื่อค้นหาและเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมรอบตัวเธอ และเธอได้ตระหนักว่าโลกที่อยู่รอบเธอเต็มไปด้วยศัพท์ที่น่าสนใจ และแต่ละการเดินทางของเธอนั้นสามารถเป็นประสบการณ์การเรียนรู้ได้ และทั้งนี้ ความรักของลิลี่ต่อธรรมชาติและการเรียนรู้ก็ได้เพิ่มมากขึ้น เรียนรู้ศัพท์ละอนับ

หลักการแรก: การหาป่าลึกลับ

เมื่อเช้าแห่งวันที่มีแสงแดดระลอก ลูกชายทอมม์ตื่นขึ้นและตัดสินใจที่จะไปสำรวจป่าลึกที่ใกล้ที่สุดกับบ้านของเขา。ป่านี้มีต้นไม้มากมาย แสงแดดที่ผ่านลอยผ่านกลิ่นไม้สร้างแสงเงาที่มีลักษณะเฉพาะต่างๆ ทอมม์ถือตะกร้าเล็กที่มีอาหารและวัตถุสำหรับการสำรวจในทอดหลังของเขา。

เขาเดินตามทางเดินเล็กๆ บนท้องถนน และบางครั้งยังสามารถได้ยินเสียงร้องของนกและเสียงน้ำไหลของแม่น้ำที่ห่างไกลออกไป ทอมม์เดินไปขณะที่สนใจกับทั้งหมดที่อยู่รอบตัว ความสนใจของเขาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

อย่างไรก็ตาม ทอมม์พบกุ้งกะระหนึ่งตามต้นไม้ที่กระโดดเข้ากระโดดออกมา มันดูเหมือนว่ามันกำลังชักชวนทอมม์ให้เห็นอะไรบางอย่าง ทอมม์ออกเคลื่อนวิธีเดินทางของตัวเองและดึงกล้องออกมาเพื่อจับภาพภาพสัญญาณนี้

“howdy, little squirrel! Do you live right here?” ทอมม์พูดด้วยภาษาอังกฤษ

กุ้งกะระไม่มีการตอบกลับ แต่มันดูเหมือนว่ามันมีความสนใจที่จะมีการสนทนากับมนุษย์ ทอมม์ก็เดินต่อไปตามทางเดินของเขา และตลอดทางเขาได้พบสัตว์ต่างๆ ที่มีชีวิตอยู่ในป่า มีหนูที่เดินเรียบร้อยบนหญ้า นกที่ร้องเพลงบนต้นไม้ และเปลี่ยงที่น้ำที่มีสัตว์ปลาเล่นตลอด

ทอมม์พูดด้วยภาษาอังกฤษและพวกมันดูเหมือนว่าสามารถเข้าใจเขาได้ พวกมันตอบกลับด้วยวิธีต่างๆ บางตัวเฉียดศีรษะ บางตัวหมุนหาง บางตัวเลี้ยงเท้าเพลิง ทอมม์รู้สึกดีที่เขาเหมือนจะกลายเป็นผู้รักปกป้องสัตว์เล็กๆ

ในลึกของป่า ทอมม์พบดอกไม้งามหนึ่งสะพายตัวด้วยสีสันที่สวยงาม ดอกไม้ที่มีสีสันสวยงามปรากฏขึ้นในแสงแดดที่มีสว่าง ทอมม์ก็บอก

“What a beautiful vicinity!”

ขณะที่เขามีความสนใจในดอกไม้งามนี้ หนูบัณฑิตหนึ่งตัวบินมาเข้ามา มันบินระหว่างดอกไม้และเต้นเล่นเรียบร้อย ทอมม์พยายามจับมัน แต่หนูบัณฑิตมีความเร็วเร็ว มันเลยจากหลังมือของทอมม์ไปตลอด

“do not worry, little butterfly. you may fly freely on this magical wooded area.” ทอมม์ยิ้มและบอก

หนูบัณฑิตดูเหมือนว่าจะฟังเข้าใจ มันหยุดบนหลังมือของทอมม์และร่วมดูดอกไม้งามที่มีสวยงามนี้กับเขา ทอมม์รู้สึกว่าป่านี้เหมือนโลกที่มีอาศัย มีอะไรน่าสนใจและงามงาม

และเช่นนั้น ทอมม์ใช้เวลาในป่าอย่างสนุกสนาน มีการสนทนากับสัตว์ ชมภูมิภาคธรรมชาติที่งดงาม และรู้สึกถึงความดีของชีวิต จนกระทั่งดวงอาทิตย์ตกทางตะวันตก ทอมม์ก็ออกจากป่าด้วยความสุขและรางวัลที่มากมาย

บทที่สอง: ปะทะกับสัตว์ที่มีอาศัยแห่งน่าสนใจ

ในป่าที่ลึกลับและแปลกประหลาดนี้ แสงแดดเข้ามาที่กิ่งไม้ยาวและหนา ทำให้เกิดแสงเงาที่มีลักษณะแตกต่างกันบนพื้นป่า。เด็กนักอุทยานไปเดินอย่างทนทุกข์ในช่องเกาะของป่า หวังว่าจะได้พบสัตว์ที่มีอาหรับในป่านี้。

อย่างไรที่จะไม่คาดคิด หนึ่งตัวนกเกาะป่าสีสันที่น่าตื่นเต้นได้กระโดดออกมาจากกิ่งไม้ มันเปิดเพาะหางที่เล็กน้อย และสวยงามขึ้นเมื่อมองในแสงแดดที่มีสีเหมือนเงาเมฆในแสงแรงแสงพระอาทิตย์。เด็กๆ รวมตัวกันเห็นด้วยตาที่น่างามต่อสัตว์นี้。

“ดูเหมือนมันมีสีหลากหลายมาก!” มีเด็กหนึ่งกล่าว

“หางของมันยาวมาก!” เด็กอีกคนเสริม

นกเกาะป่าดูเหมือนไม่รู้สึกผิดปกติกับการที่เด็กๆ มาเยี่ยมชม มันเปิดหางเลี้ยงรอบเด็กๆ จากทางต่างๆ และลอยไปทางฝั่งเข้าไปในป่าที่มีต้นไม้ที่มีสีเขียวเหมือนพื้นที่

เด็กๆ ยังคงเดินต่อไป ไม่นานก็ได้ยินเสียงเสียงเหว่างดึงจากทางหนึ่ง พวกเขาเดินไปตามเสียงนั้น และพบกิ้งก่ายใหญ่มากกว่านี้ที่กำลังยืนหยัดอยู่บนต้นไม้หรือกำลังหยุดนอนกันใต้ต้นไม้

“กิ้งก่าย! มันใหญ่มากเลย!” เด็กๆ ตะลึงกล่าว

กิ้งก่ายหยิบหัวขึ้นมาเล็กน้อย มองด้วยตาที่เป็นวงกลมกับเด็กๆ และหลังจากนั้นก็หยุดตาอีกครั้ง หลังจากนั้นเด็กๆ ก็เดินอย่างทนทุกข์เหมือนกันและก็เดินต่อไปด้วยการเดินทางของพวกเขา

ในป่าที่ลึกลับและแปลกประหลาดนี้ มีสัตว์ที่น่าสนใจอีกมากที่รอเด็กๆ ได้พบ พวกเขาอาจจะเจอกับหนูป่าที่กระโดดหรือนกประมงที่กำลังสร้างเรือนในต้นไม้ แต่ละสัตว์เป็นส่วนที่จำเป็นของระบบชีวภาพที่มีชีวิตและกำลังใจของป่านี้

เด็กๆ วิ่งวายบนทางของพวกเขา ตอนที่เสียงเสียงร้องและเสียงเสียงสัตว์เข้ารวมกัน ทำให้เกิดภาพที่สง่างามและทันสมัย

เมื่อเวลากลางคืนเริ่มที่จะมา เด็กๆ ตระหนักว่าเป็นเวลาที่พวกเขาต้องหยุดการอุทยานและกลับบ้าน พวกเขาอยากอย่างยิ่งที่จะแยกตัวจากป่านี้ แต่ก็พาความทรงจำและความรู้ใหม่มากกว่านี้กับ

พวกเขากลับบ้านด้วยความอยากอย่างยิ่ง พาความทรงจำและความรู้ใหม่มากกว่านี้กับตัวเอง การอุทยานนี้ไม่เพียงแค่ให้พวกเขาสนุกกับการเจอสัตว์เป็นกัน แต่ยังมีความรู้และการเคารพที่มากยิ่งขึ้นต่อธรรมชาติด้วย

บทที่ 3: ปรับบทเรียนที่ซ่อนเร้น

บนพื้นที่สวยงาม นักออดเวิลด์เด็กๆ ได้มาถึงป่าแห่งที่ลึกลับ ที่ต้นไม้สูงยืนและแสงแดดที่โดนต้นไม้ทับทิ้งลงมาเป็นแสงสีสัน พวกเขาเดินตามเส้นทางเล็กๆ แล้วจึงพบหินหนึ่งที่มีสัญลักษณ์แปลกประหลาดบนพื้นหิน

“นี่คืออะไร?” นักออดเวิลด์เด็กๆ หนึ่งบอก

“นี่อาจเป็นข้อบ่งชี้ของลูกเกม” นักออดเวิลด์เด็กๆ อีกคนคาดการณ์

พวกเขาพิจารณาสัญลักษณ์เหล่านั้นอย่างละเอียด พบว่ามีชื่อสัตว์บางตัวปรากฏในสัญลักษณ์ดังกล่าว พวกเขาจึงพยายามเสริมชื่อสัตว์กับภาพที่มีอยู่รอบๆ

“ดูว่านักแมวนั้นอยู่บนต้นไม้ ดังเดียวกับคำว่า ‘fowl’” ลูกๆ หนึ่งได้ชี้ต้นหนึ่งที่มีนักแมวอยู่

“และ ‘fish’ ปลากำลังเดินทางในน้ำ” ลูกๆ อีกคนชี้

พวกเขาค้นหาต่อไปจนพบบ้านเล็กๆ ซึ่งฝาประตูมีล็อกและเคาะสัญลักษณ์บนด้านประตูด้วย

“นี่คือส่วนสุดท้ายของลูกเกม” ลูกๆ หนึ่งบอก

พวกเขาพิจารณาอย่างละเอียดและเข้าใจว่าสัญลักษณ์ดังกล่าวหมายถึงการหาสัตว์ในป่าและรวบรวมเสียงร้องของสัตว์เหล่านั้นเข้าด้วยกันเป็นประโยคหนึ่ง

ลูกๆ จึงเริ่มต้นหาสัตว์ พวกเขาหาแมวและได้ยินเสียง “meow” หาหมาและได้ยินเสียง “woof” หาหนูและได้ยินเสียง “bark”

พวกเขารวบรวมเสียงเหล่านั้นเข้าด้วยกันแล้วได้ประโยคน่าสนุก “Meow, woof, bark!” ลูกๆ ยินดนตรีและรยายกัน

พวกเขาพบตะกร้าเล็กๆ ภายในตะกร้ามีกุญแจหนึ่ง พวกเขาใช้กุญแจเปิดประตูบ้าน ภายในมีแผนที่ที่มีจุดหางามแห่งที่ซ่อนตัวในป่า

ลูกๆ ตามแผนที่ที่มีอยู่และหาถึงทรัพย์สินที่ซ่อนไว้ และแบ่งปันประสบการณ์การออดเวิลด์ของพวกเขา การออดเวิลด์ครั้งนี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขาเรียนรู้ชื่อสัตว์และเสียงร้องของสัตว์ แต่ยังทำให้พวกเขาตระหนักถึงความสำคัญของการทำงานร่วมกันด้วยกันด้วย

รอบที่ 4: การตกลงทางลับของป่า

ในดินแดนของป่าที่ลึกลงไป แสงอาทิตย์สลับผ่านกิ่งไม้ที่หนาแน่น ลอกเป็นลายแสงสีสัน เด็กนักประมงริกมากบนเส้นทางบนเนินป่า ตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความสนใจ

จริงๆ แล้ว หนึ่งลมน้อยพัดผ่านมา นำมาตามด้วยเสียงร้องของหงส์ไก่จากทางไกลไปทางนี้ เด็กนักประมงหยุดบนทาง ฟังอย่างเงียบๆ หนึ่งตัวนกเก๋งสีสันที่เปิดใจออกมาจากต้นไม้เข้ามาสวมตัวดูเด็กนักประมง

“สวัสดีครับค่ะ! ” นกเก๋งกล่าวด้วยภาษาอังกฤษที่สะอาด “ฉันคือส่วนตัวของป่าที่มาเปิดโอกาสให้ทุกคนมาสำรวจลับป่า ฉันสามารถนำคุณไปสำรวจลับป่าได้”

เด็กนักประมงสวดแสงเพลิงและตามหลังนกเก๋งไปยังพื้นที่ที่ซ่อนตัวในกลุ่มไม้ ที่นั่นมีบ้านไม้เก่าแก่หนึ่ง ในบ้านไม้นั้นอาศัยอยู่ด้วยหลากหลายสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดของป่า

“ยินดีต้อนรับสู่บ้านไม้!” นกเก๋งต้อนรับอย่างใจยอด “ที่นี่มีบรรดาเพื่อนที่มีความมานะมากมาย พวกเราสามารถเล่นเกมหรือเรียนรู้ความรู้ใหม่ด้วยกัน”

เด็กนักประมงเข้าบ้านไม้และสันทนาตามระยะเวลาหนึ่ง พวกเขาได้เล่นเกมส์ร่วมกับเพื่อนที่อาศัยอยู่ในป่า ร้องเพลง และเรียนรู้เกี่ยวกับป่า

นกเก๋งนำเด็กนักประมงไปยังพื้นที่ลับที่น่าสนใจ ที่นั่นมีพืชที่แปลกประหลาดที่วางตัวเต็มไปด้วยแสงสว่างเมื่อได้รับแสงอาทิตย์

“นี่คือลับของป่า!” นกเก๋งบอกเล่น “ใบของพืชนี้สามารถนำเราหาเงินฉันในป่าได้”

เด็กนักประมงตามคำนำของนกเก๋ง ได้หาที่ซ่อนตัวของบรรดาเงินในดินแดนลึกลงไปในป่า ซึ่งมีมันอยู่อย่างเงินทองทอง ทั้งเด็กนักประมงก็แบ่งช่วยแบ่งและสนุกกับทรัพย์สินที่ได้มา

“อุบายและมีเพลิงใจมากว่านี้ที่วันนี้!” เด็กนักประมงกล่าว “เรายังมาที่นี่อีกวันหนึ่งไหม?”

นกเก๋งยิ้มและตอบ “แน่นอน การเดินทางสำรวจป่าของพวกเราจะไม่จบตลอดไป”

และเช่นนั้น นักประมงเด็กๆ ก็ได้สำรวจลับป่าและมีความสนุกสนานมากมาย พวกเขาไม่เพียงแต่ได้เรียนรู้ความรู้ แต่ยังได้รับมรดกของเพื่อนและความดีฝรั่งของชีวิตด้วย

ขอบคุณครับครับ รับรองว่าจะไม่มีภาษาจีนประกอบ แปลของคำที่ใส่ให้คือ:”ได้รับความรู้และเพื่อน”

ในดินแดนลึกลงในป่า แสงแดดรั่วผ่านกิ่งไม้ ทำให้เกิดร่องแบบลอยเหนือพื้นดิน. นักอุทยานน้อยบางคนกำลังไล่ล่าเรื่องลับป่า พวกเขาพบกับประตูโบราณที่มีรูปสัญลักษณ์ที่น่าสนใจ ขณะที่ประตูเปิดขึ้นอย่างเงียบๆ ลมอ่อนๆ สวนดอกเหนือมือเหมือนกำลังหานเสียง

เด็กๆ ทำการเข้าไปด้วยความระมัดระวัง พวกเขาตกลงใจตั้งตารอรับฝันในโลกใหม่ที่มีชาติพันธุ์ที่น่าสนใจ. พวกเขาพบกับสัตว์ต่าง ๆ ที่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ง่ายๆ หนูเปิดปากวิ่งว่า: “hey, i am Bunny. i like carrots!” นกบินบนต้นไม้ร้องเพลงสวยงาม: “whats up, i am chicken. i really like to fly high!”

เด็กๆ และสัตว์เหล่านี้ได้เล่นกันด้วยกัน และเรียนรู้คำศัพท์และบทบาทภาษาอังกฤษต่าง ๆ พวกเขาถามด้วยภาษาอังกฤษ: “what is this?” และสัตว์ทั้งหมดตอบอย่างเป็นทางบ้าน: “that is a tree. that is a flower. this is a leaf.”

ในระหว่างการเดินทางตามลูกทาง เด็กๆ ยังได้พบกับหนูหวานที่มีความรู้เท้าเท่ากับหนูอายุมากที่มองให้เห็นพวกเขาด้วยสายตาที่มีความลึกลง: “เด็กๆ คุณกล้าที่เดินทางเข้ามาเพื่อตรวจสอบป่า. จำไว้ว่าโลกนี้เต็มไปด้วยภาพรวยและเกิดเหตุ”

เร็วๆ นี้ เด็กๆ นักอุทยานได้รับความรู้ที่มากมาย และมีเพื่อนใหม่ด้วยกัน. พวกเขาได้เรียนรู้ว่าจะว่ายภาษาอังกฤษเพื่อบรรยายอารมณ์ของตน: “i’m glad!” “i am sad!” “i’m excited!”

ขณะที่ดวงอาทิตย์ลดลงและแสงในป่ากลายเป็นเงียบเข้มขึ้น เด็กๆ ก็จัดการแบกบรรทุกอาวุธที่รวมกันและเพื่อนที่น่ารักเหล่านี้ออกจากป่าเพื่อกลับบ้าน. พวกเขารู้ดีว่าการเดินทางในป่านี้จะเป็นหนึ่งในความทรงจำที่ดีที่สุดในวัยเด็กของพวกเขา

ตลอดทางกลับบ้าน พวกเขาเรียกยกเกี่ยวกับประสบการณ์ของวันนี้ ตองเสียงเสียงล้อเลียนและเสียงเพลิงกลายเป็นเสียงดนตรีในอากาศ. พวกเขาตัดสินใจว่าครั้งต่อไปเขาจะมาป่าอีกครั้งเพื่อเรียนรู้ความรู้ใหม่และได้พบเพื่อนมากขึ้น. การเดินทางนี้ไม่เพียงแค่ทำให้พวกเขาได้รับภาษาอังกฤษ แต่ยังทำให้พวกเขาได้รับการเติบโตและเพื่อนของชีวิตด้วยกันด้วย.

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *