ในเรื่องปฏิบัติการที่มีอิสรรพสาธารณ์มากมายนี้ เราจะตามตามหนูแมวที่กล้าหาญที่ตั้งใจเดินทางไปทางการเรียนภาษาอังกฤษ ในระหว่างทาง เหล่านี้ หนูแมวไม่เพียงแค่เรียนรู้คำศัพท์ใหม่ แต่ยังได้พบเพื่อนหลากหลาย และช่วยพวกเขาแก้ปัญหา กลายเป็นฮีโร่ของทุกคน จงร่วมเดินทางกับหนูแมวนี้ในการปฏิบัติการของเรา ศึกษาภาษาอังกฤษ และประสบกับความยินดีและความสนุกในการช่วยเหลือผู้อื่น!

เรื่องเปิดตัว: การประสบภัยของแมวเลี้ยงศึกษาภาษาอังกฤษ

แบบฝ่ายหนึ่งอาจมีลักษณะเช่นนี้:

เช้าวันที่มีแดดที่แก้วและแสงแดดสว่างมาก แมวชื่อ Tom ตื่นขึ้นจากเก้าอี้ และหายใจออกไปด้วยความสุข มันตัดสินใจว่าวันนี้มันจะเรียนภาษาอังกฤษด้วยคำศัพท์ใหม่ของสัตว์เลี้ยงลายต่าง ๆ ที่มีอยู่ในหนังสือเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงลาย。

Tom มองไปที่ภาพในหนังสือ ซึ่งแสดงภาพของปลาต่าง ๆ มันยืนอยู่ด้วยลูกหางของมันและออกคำว่า “Goldfish” ต่อพายพวงที่อยู่บนภาพปลาทองของมัน หลังจากนั้นมันเห็นปลาทะเลเทร์ริทอรีและกล่าวออกว่า “Tropical fish” ด้วยตัวเอง

เมื่อTomเรียนต่อไปนั้นมันต้องเผชิญกับความท้าทาย เมื่อมันเห็นปลาประมง มันไม่ทราบชื่อในอังกฤษ แต่Tomคิดแล้วและหาคำว่า “Shark” ในหนังสือ มันจึงฉุดตะโกนด้วยความยินดีที่มันได้เรียนรู้คำศัพท์ใหม่

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว Tom ได้เรียนคำศัพท์ของปลามากกว่าสิบคำแล้ว มันตัดสินใจที่จะทดสอบตัวเองเพื่อเห็นว่ามันจำได้ดีไหม Tom ปิดตาแล้วหันหน้าหนังสือและเรียกคำว่าปลาที่มีภาพบนหน้าเซอร์ช์ไปเรียก

“Dolphin!” Tom ตอบต่อตามที่ถูกต้อง

“Eel!” มันอีกครั้งตอบต่อตามที่ถูกต้อง

“Clownfish!” Tom ออกคำว่าและรู้สึกยินดี

ขณะที่มันกำลังเรียน มันได้ยินเสียงกดประตูมา มันเปิดประตูและเห็นตุ๊กตาหนูหนึ่งบุกเข้ามาด้วยบัตรฟิล์มที่มีข้อความว่า “สวัสดี Tom! ฉันเห็นว่าคุณกำลังเรียนภาษาอังกฤษ ฉันอยากเล่นเกมกับคุณ. อย่างไรก็ตาม จะเห็นได้เพียงใดที่คุณจำคำศัพท์ของปลามา”

Tom ตอบตกลงอย่างเด็ดขาด มันเล่นเกมจับจำกับตุ๊กตาหนูนั้น และเมื่อจำคำศัพท์ของปลาใหม่ มันจะกระโดดขึ้นไปอย่างยินดี

ผ่านเกมนี้ Tom ไม่เฉพาะที่แก้งความรู้ที่ได้เรียนแต่ยังได้รู้จักปลาต่าง ๆ มากขึ้นเช่นกัน Tom ตระหนักว่าการเรียนภาษาอังกฤษไม่เพียงแค่ทำให้มันได้ตัวแซบตัวลึกแต่ยังช่วยให้มันเข้าใจและชื่นชมโลกมากขึ้นด้วย

ในที่สุด Tom และตุ๊กตาหนูร่วมกันร้องเพลงภาษาอังกฤษเกี่ยวกับทะเลและปลา Tom โดยร้องเสียงที่ลอยละลายในห้องโดยแสงและความยินดีที่เต็มไปด้วยความหวาง

ขอเสมอให้ตรวจสอบการแปลของฉันไม่ให้มีภาษาจีนแบบเรียบง่ายขึ้นไปให้มาแปลให้ฉัน หรือเรียกว่าข้อความดังกล่าวเป็นภาษาไทยคือ:ปรับปรุงวลีประจำวัน

กลางเช้าที่มีแดดออกและมีแสงแล้ว แมวเลี้ยงของมิมิ ตู้ตะโกนให้มิมิไปรับประทานอาหาร มิมิตอบว่า “ฉันหิวแล้ว ขอให้เราไปที่ห้องครัว” (ฉันหิวแล้ว ขอให้เราไปที่ห้องครัว)

มิมิตามตัวแม่เข้าไปที่ห้องครัว แล้วเห็นว่าตาแล้วมีอาหารที่อยู่บนตาราง แม่ของมิมิแสดงมือไปยังขนมหวานและพูดว่า “นี่คือขนมหวาน มันเป็นสีขาว” (นี่คือขนมหวาน มันเป็นสีขาว) มิมิเฝ้าแล้วยอมรับว่าเข้าใจ

ต่อมา แม่ของมิมินำออกผลไม้มา “นี่คือแอปเปิ้ล มันเป็นสีแดง” (นี่คือแอปเปิ้ล มันเป็นสีแดง) มิมิโต้ว่า “ทำไมแอปเปิ้ลจึงเป็นสีแดง?” (ทำไมแอปเปิ้ลจึงเป็นสีแดง?) แม่ของมิมิยิ้มแล้วตอบว่า “เพราะมันมีผิวสีแดง” (เพราะมันมีผิวสีแดง)

มิมิยังเห็นตัวผัก “นี่คือแครอท มันเป็นสีส้ม” (นี่คือแครอท มันเป็นสีส้ม) มิมิยินดีดหน้าว่า “ฉันชอบแครอทสีส้ม” (ฉันชอบแครอทสีส้ม)

ในห้องครัว มิมิได้เรียนรู้คำศัพท์อังกฤษเกี่ยวกับอาหารหลายอย่าง เช่น “นม” (milk), “ไข่” (eggs), “ข้าวโพด” (potato), “โตมาโท” (tomato) และอื่นๆ

มิมิและแม่ของมิมิรับประทานอาหารเช้าที่ยอดเยี่ยม มิมิรู้สึกดีและมีความยินดีต่อการเรียนรู้คำศัพท์ใหม่ และเรียนรู้ว่าจะใช้คำศัพท์เหล่านั้นในชีวิตประจำวัน

ด้วยการสนทนาประจำวันเช่นนี้ มิมิไม่เพียงได้เรียนรู้คำศัพท์อังกฤษเกี่ยวกับอาหาร แต่ยังได้เรียนรู้ว่าจะใช้คำศัพท์เหล่านั้นในชีวิตประจำวันด้วยวิธีที่มีสนุกและประโยชน์ ทำให้มิมิมีความสนใจอย่างมากต่อภาษาอังกฤษ

ในนามเพื่อนใหม่

แบบฉบับภาษาไทยดังนี้:

ในบ่ายวันแสวงสวยแห่งนี้ แมวโทมท้อมตัดสินใจที่จะออกหาการปลอดยากในสวนสนุก เขาใส่คราบสีน้ำเงินที่ชื่นชอบมากที่สุดของเขาและกระโดดออกจากบ้านของเขาติดตามทางท้องถนน。โทมท้อมได้บังคับตัวพบกับสุนัขหนึ่งตามชื่อลิลีที่กำลังล่าหนึ่งใบดาวบัตรด้วยความนิยมนักและกลับกลับตัวกล่าวว่า: “hi there, Tom! คุณกำลังทำอะไร?”

โทมท้อมหยุดข้างหนึ่งและตอบว่า: “hello, Lily! ฉันกำลังไปสวนสนุกเพื่อเล่น ลิลี นั่นควรหรือไม่?”

ลิลีกระโดดขึ้นกลับตอบ: “ใช่อะจะไป! แต่ก่อนที่เราจะไป ฉันต้องหาหนึ่งใบดาวบัตรตรงนี้. คุณได้ยินเสียงนั่น?”

โทมท้อมนั่งทั้งความทับฟึงแล้วยิ้มว่า: “ใช่แล้ว นั่นคือเสียงที่หนึ่งใบดาวบัตรขับขานเพลิง. ขอให้เราเดินตามเสียงนั้นแล้วหามัน!”

ทั้งสองหลงเดินไปตามเสียงดังกล่าวจนพบกับใบดาวบัตรที่น่าสนใจนั้นในหญ้าต้นดอกเฟื่อง. พวกเขาอยากเข้าชมมันและเริ่มรวมกันหมุนรอบมันหมดทาง. แต่เนื่องจากหนึ่งตัวรันแก้วที่กลับมาบอกว่า: “ดูจะดูด่วน! นี่เป็นดินแดนของผม!”

โทมท้อมและลิลีทำดีๆ โหนดฝ่ายหนึ่งแล้วรันหนีเพื่อเก็บออกมา. รันแก้วยังคงค้นหาอาหารในต้นดอก. โทมท้อมติดต่อว่า: “Lily, ดูเห็นว่านกในต้นไม้รักษาดินแดนได้ดีที่ไม่ให้บาดเจ็บต้นดอก. พวกเราควรเป็นคนดีต่อธรรมชาติด้วย.”

ลิลียิ้มตายยอมรับ: “ใช่เลย.”

ในขณะที่มีนางแม่ที่เดินมาและถือของมันบางลูกที่ใช้ที่จะปลูกดอกด้วยความยินดีที่ต่อพวกเขากล่าวว่า: “เด็กๆ ฉันกำลังปลูกดอกตรงนี้. คุณจะช่วยฉันเปลี่ยนลูกบางตันได้ไหม?”

โทมท้อมและลิลีตอบว่า “ใช่แล้ว” และทำงานขันๆ ระหว่างที่พวกเขาสนทนาด้วยกันและโยนลูกปลูกแล้วใช้เวลาไม่นานที่จะแล้วงาน. นางแม่ยิ้มและบอกว่า: “ขอบคุณที่เป็นบรรดาคนเล็กที่ช่วย คุณทำให้สวนสนุกที่นี่มีความงามมากขึ้น.”

โทมท้อมและลิลียิ้มตายยิ้มและตัดสินใจที่จะเล่นอีกชั่วโมงที่สวนสนุก. พวกเขากลับเล่นดาวบัตร หานกที่กินอาหาร และเล่นเกมละกัน ก่อนที่สุดท้ายยอมรับและหลงกันเดินทางกลับบ้านในช่วงที่ดวงอาทิตย์เริ่มลดลง.

กลับบ้านมา โทมท้อมบอกกับแม่เรื่องการออกสู่การปลอดยากของวันนี้. แม่เข้ายอมและยิ้มบอกว่า: “โทมท้อมเรียกดูว่าคุณได้ได้รับหลายบทเรียนเกี่ยวกับเพื่อนและการให้ความสนใจต่อธรรมชาติวันนี้. จงจดจำว่าเสมอเข้าไปที่ที่ไหนใด ที่สุดอย่าแก่งกับเป็นเด็กที่ดีและเป็นบุคคลที่ช่วยเหลือให้เรียบร้อย.”

โทมท้อมยืนนำตายและใจไปด้วยความยินดีและความเป็นมาที่เป็นผลลัพธ์จากการปลอดยากนั้นที่มีค่าสำหรับเขาทางทางการเติบโตของเขา.

ช่วยเหลือผู้อื่น

เมื่อเช้าแห่งวันที่มีแสงแดงอย่างมาก แมวตม ตื่นขึ้นมาและขยับขายาว มันตัดสินใจว่าวันนี้มันจะเรียนรู้อะไรบางอย่างใหม่ ตม รู้ว่าการเรียนภาษาอังกฤษจะทำให้มันสามารถสื่อสารกับผู้อื่นได้ดีขึ้น จึงเริ่มทางการเรียนภาษาอังกฤษของมัน

วันแรก ตมเรียนคำขอแก้วของภาษาอังกฤษ มันเรียนว่าจะเรียกว่า “good morning” และตอบกลับด้วย “exact morning” เมื่อได้รับคำขอแก้ว ต่อมา ตมเรียนว่าจะเรียกตัวเองว่า “i am Tom” และ “How are you?”

วันที่สอง ตมเริ่มเรียนตัวเลข มันเรียนจาก 1 ถึง 10 ด้วยเครื่องเล่น และสามารถนับเลขของเครื่องเล่นได้ถูกต้อง ตมพบว่าการเรียนตัวเลขมันสนุกมาก จึงตัดสินใจที่จะเรียนต่อ

วันที่สาม ตมเรียนความสี มันเรียนว่าจะเรียกว่า “crimson”, “blue”, “green” และอื่น ๆ ต่อมา ตมใช้ลูกเต้าปูนสีต่าง ๆ มาประกอบเพื่อเรียน และสามารถตรงตัวได้ดี

วันที่สี่ ตมเริ่มเรียนชื่อสัตว์ มันเรียนว่าจะเรียกว่า “cat”, “dog”, “fowl” และอื่น ๆ ต่อมา ตมใช้ภาพสัตว์เพื่อช่วยเรียน และสามารถรับรู้และพูดชื่อสัตว์ได้เร็ว

วันที่ห้า ตมเรียนคำภาษาอังกฤษของวัตถุในบ้าน มันเรียนว่าจะเรียกว่า “table”, “chair”, “tv” และอื่น ๆ ต่อมา ตมหาวัตถุในห้องและพูดชื่อเองด้วยภาษาอังกฤษ

วันที่หก ตมเริ่มเรียนความสั้นยาวของเวลา มันเรียนว่าจะเรียกว่า “morning”, “afternoon”, “evening” และ “night time” ต่อมา ตมยังเรียนว่าจะเอยายามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละช่วงเวลาของวัน

วันที่เจ็ด ตมเรียนคำภาษาอังกฤษของอาหาร มันเรียนว่าจะเรียกว่า “apple”, “banana”, “cake” และอื่น ๆ ต่อมา ตมจำลองแม่ในห้องครัวและพูดชื่ออาหารด้วยภาษาอังกฤษ

วันที่แปด ตมเรียนคำภาษาอังกฤษของส่วนทางร่างกาย มันเรียนว่าจะเรียกว่า “head”, “eye”, “ear” และอื่น ๆ ต่อมา ตมเรียนด้วยกลับตัวในกล้องและสามารถชี้ส่วนทางร่างกายของตัวเองได้ถูกต้อง

วันที่เก้า ตมเรียนคำภาษาอังกฤษของสภาพอากาศ มันเรียนว่าจะเรียกว่า “sunny”, “wet”, “cloudy” และอื่น ๆ ต่อมา ตมสังเกตสภาพอากาศและบรรยายสภาพอากาศด้วยภาษาอังกฤษ

วันที่สิบ ตมทบทวนทุกสิ่งที่มันเรียน และสามารถพูดโดยสบายๆ ด้วยภาษาอังกฤษในการเจรจาทั่วไป มันรู้สึกยิิงยอดเป็นอย่างมาก เพราะมันได้เริ่มทางการเรียนภาษาอังกฤษแล้ว

ทางการเรียนภาษาอังกฤษของตมยังคงดำเนินต่อไป มันเรียนคำภาษาและประโยคใหม่ทุกวัน มันเชื่อว่า หากมันยังคงดำเนินต่อไป มันจะสามารถพูดภาษาอังกฤษได้ตัวเองแน่นอน

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *