ในเรื่องราวสนุกสนานแห่งนี้ที่เต็มไปด้วยการออดเวิร์ด，เราจะตามทางของแมวเล็กที่กลับมามีความกล้าหาญและเรียนรู้ภาษาอังกฤษ และตัดสินใจที่จะช่วยเหลือมนุษย์โดยทางเลือกตัวเอง。ผ่านช่วงเวลาที่มีประสบการณ์น่าสนุกมากมาย พวกเราจะร่วมกันสำรวจทางการออดเวิร์ดของแมวเล็กที่เดินทางผ่านการโดยสาร และรู้สึกถึงความเรียบง่ายของภาษา และเรียนรู้คำศัพท์และวลีใหม่ระหว่างทางที่เป็นการค้นหาและพบสิ่งที่น่าประทับใจต่างๆ พร้อมกันเราจะเดินทางผ่านทางที่มีประสิทธิ์และประทับใจมากมาย!
หาคำศัพท์ซ่อนในสวนสัตว์
เช้าวันที่เป็นวันแดดรุ้งระลึกซ้ำ แมวขาวมิมิตายามอาลัยเดินทางมายังสวนสัตว์ มิมิมีความน่าดึงดูดมาก เพราะมันชอบเล่นกับสัตว์มากที่สุด
เช้าตอน: การเดินทางตามหาสวนสัตว์
-
หอสัตว์หมี: มิมิมาถึงหอสัตว์หมีและเห็นหมีเด็กที่น่ารัก มันใช้คำ “pandas” ในการสวัสดีกับหมี หมีเหล่านั้นดูเหมือนจะเข้าใจ และตอบกลับมิมิ
-
สวนสัตว์แรกงวน: มิมิมาถึงสวนสัตว์แรกงวนและเห็นแรกงวนที่มีความเจริญหนัก มันใช้คำ “lions” ในการอธิบายเกี่ยวกับสัตว์ที่มีความหนักหน่วงนี้
three. หมู่เขาโค้ง: มิมิมาถึงหมู่เขาโค้งและพบสุนัขโค้งที่มีความมีนิสัยที่แข็งแกร่ง มันใช้คำ “monkeys” ในการอธิบายเกี่ยวกับสุนัขโค้งที่มีความเหนียวแน่นนี้
กลางวัน: ของอาหาร
มิมิซื้อของอาหารแบบสแนนวาฟ มันใช้คำ “sandwich” ในการอธิบายของอาหารที่น่ารับประทานนี้
บ่าย: การแสดงสัตว์
-
การแสดงสัตว์หายนมทะเล: มิมิเข้าชมการแสดงสัตว์หายนมทะเล สัตว์หายนมทะเลที่มีความสวยงามทั้งหลายได้แสดงการเล่นตลอดเวลา มิมิใช้คำ “sea lions” ในการอธิบายเกี่ยวกับสัตว์ที่มีความเลิศละลายนี้
-
การแสดงสัตว์หมี: มิมิเข้าชมการแสดงสัตว์หมีต่อมา สัตว์หมีใช้หามากยาวของตนเองเอาลูกบอลขึ้นมา มิมิใช้คำ “elephants” ในการอธิบายเกี่ยวกับสัตว์ที่มีความใหญ่หลวงนี้
ช่วงเย็น: จากสวนสัตว์
มิมิเสร็จการแสดงในบ่ายและมีความสุขสำหรับวันที่มีกิจกรรมที่น่าดึงดูด มันใช้คำ “goodbye” ในการถายาวตามหลังสัตว์ที่น่ารักเหล่านั้น แล้วก็กลับบ้านด้วยเจ้าของของมัน ในวันนี้ มิมิไม่เพียงแต่ได้เรียนรู้ชื่อสัตว์ แต่ยังได้ประสบการณ์การเล่นกับสัตว์ด้วยด้วย
หาคำศัพท์ซ่อนในป่า
กลุ่มเด็กของมิ่งมีความสุขสันต์ในเช้าวันที่มีแดดทางกวาดผ่านมา พวกเขาตัดสินใจที่จะไปเดินทางท่องเที่ยวในป่าที่ใกล้ที่สุดกับบ้านของพวกเขา ป่าที่มีต้นไม้มีหนาแน่นและมีดอกไม้ดอยและเสียงร้องของร่างต้นไม้ที่สวยงาม ที่ทำให้มีบรรยากาศและสนุกสนาน
พวกเขาเดินตามทางเดินที่มีในป่า ขณะที่มีเสียงเสียงร้องและยิ้มและยิ้มไปตลอดเวลา จนกระทั่งมิ่งพบต้นหนุนสุดที่กำลังกระโดดกระตกเพื่อหาอาหาร มิ่งก็กล่าวขึ้นเสียง “ดูว่ามันเป็นต้นหนุนสุดนั่น!”
พวกเพื่อนๆ มารวมตัวมาเห็นต้นหนุนสุดนั้น และอายากที่จะเรียนรู้มากยิ่งขึ้น อาจารย์ก็ได้ขอให้พวกเขาคิดถึงคำถามหนึ่ง “เพื่อนๆ คุณรู้ว่าต้นหนุนสุดกินอะไรหรือไม่?” มิ่งตอบได้ทันที “ต้นหนุนสุดกินลูกทองและฝาน”
อาจารย์ยิ้มและยืนยัน “ดีมาก ลูกคุณ” แล้วก็ได้เสนอเล่นเกมส์หนึ่ง “ฉันจะบอกชื่อสัตว์ คุณต้องบอกว่าสัตว์นั้นกินอะไร”
อาจารย์เริ่มบอกคำถาม “ครั้งแรก หนูกินอะไร?” มิ่งตอบ “หนูกินจาหลักและเฟฮาวร์” อาจารย์ก็บอก “ครั้งที่สอง นกกินอะไร?” บรรดาเพื่อนๆ ก็ตอบเดียวกัน “นกกินแมลงและเมล็ดเม้ยง”
ในขณะที่เกมส์มีต่อไป บรรดาเพื่อนๆ ก็เริ่มตอบคำถามของอาจารย์ได้ดีขึ้น ไม่เพียงแต่เรียนรู้เรื่องอาหารของสัตว์ แต่ยังได้รู้ถึงพฤติกรรมของสัตว์ด้วย
อาจารย์ก็เสนอคำถามที่ยากขึ้น “เพื่อนๆ คุณรู้ว่าสัตว์ใหญ่ที่สุดในป่าคืออะไรหรือไม่?” มิ่งคิดกะทันหันแล้วก็บอก “สัตว์ใหญ่ที่สุดในป่าคือแรกงู”
อาจารย์ยิ้มและยืนยัน “ตรงนี้เลย แรกงูเป็นสัตว์ของป่าที่เป็นราชันย์” แล้วก็บอก “เราจะหาคำที่ซ่อนอยู่ในป่า”
อาจารย์ถือกระดาษที่มีภาพที่ระเบียบป่าและพบคำที่ซ่อนอยู่เช่น “tree”、”hen”、”fish” และ “lion” ในไม่ช้าเพื่อนๆ ก็หาได้
อาจารย์ชวนเกล่าวถึงความพยายามของพวกเขาและสรรค์เลิศพวกเขาให้เรียนต่อไปด้วย การท่องป่านี้ไม่เพียงแต่ทำให้พวกเขาเรียนรู้เรื่องสัตว์ แต่ยังทำให้พวกเขามีความสามารถในการสังเกตและคิดความ
เมื่อมีเสียงเสียงร้องและยิ้มยิ้ม มิ่งและบรรดาเพื่อนๆ ก็จบการท่องป่านี้ที่สนุกสนานอย่างนี้ พวกเขากลับมากับทั้งหมดที่ได้รับ และหวังที่จะมาเดินทางอีกครั้งในอนาคต
หาคำศัพท์ซ่อนในทะเล
กลางบ่ายที่มีแดดอากาศระลอกลึกลึก มิ่ม และเพื่อนๆ ของเขาตัดสินใจจะไปที่ชายหาดเพื่อสนุกสนาน。พวกเขาพกตัวอาวุธของพวกเขาซึ่งคือลูกบอลทะเลและชุดว่ายน้ำและตกลงที่ชายหาดอย่างดีกะทันหัน。
เมื่อถึงชายหาด พวกเขาก็เร่งระบุอาวุธ และกระโดดเข้าไปในน้ำทะเลที่เย็นชาติและระลึกลึกและสนุกสนานกับเพื่อนๆ โดยเล่นเกมหาปิดตัวของเด็กๆ อย่างสนุกสนาน
จนกระทั่งมิ่มพบหนึ่งภาษีบุลซึ่งซ่อนอยู่บนชายหาด มิ่มเก็บมันขึ้นมา พบว่ามีบัตรภาษีที่เขียนว่า “เพื่อนรักคนเด็กที่ยังไม่มีอายุมากนั้น ฉันอยู่ที่นี่รอคุณมาครองพวกเขา มาหาฉันได้ว่า!”
มิ่มติดตามที่บัตรภาษีกล่าวถึงและพบที่หลังคาแหน่งที่เล็ก มิ่มขุดดินเล็กน้อยและพบเกิดตะกร้าที่มีหนูทะเลเล็กอยู่ภายใน หนูทะเลดูเหมือนตื่นตระหนกและยังมีการขัดท่าเท้าด้วยคลังเท้าของมันอย่างหนัก
มิ่มเก็บหนูทะเลกลับเข้าไปในตะกร้าและหนูทะเลเล็กน้อยก็เข้าไปในตะกร้าอย่างเงียบๆ มิ่มตัดสินใจตามหนูทะเลเพื่อดูว่ามันจะนำมันไปที่ไหน
มิ่มตามหนูทะเลผ่านชายหาด จนถึงป่าไม้บนชายหาด มิ่มพบสวนที่มีดอกไม้ที่มีหลากหลายสีและดูงดงานมาก มิ่มหลงไปด้วยวิวสวนที่งดงามของสวนดังกล่าวและตัดสินใจหาบัตรภาษีที่ซ่อนอยู่ในสวน
มิ่มค้นหาอย่างละเอียดและพบบัตรภาษีที่ติดอยู่บนพื้นหญ้าและบัตรภาษีขึ้นมากล่าวว่า “ฉันอยู่ที่นี่รอคุณมา มาหาฉันได้ว่า!”
มิ่มรีบเดินไปตามที่บัตรภาษีกล่าวถึงและพบที่ที่เป็นทวนของหนูต้นไม้เล็กอยู่บนชายหาด มิ่มเก็บเหล่าเกล็ดทะเลที่งดงามและพบบัตรภาษีที่ซ่อนอยู่ภายในเกล็ดทะเล บัตรภาษีขึ้นมากล่าวว่า “ฉันอยู่ที่นี่รอคุณมา มาหาฉันได้ว่า!”
มิ่มตามที่บัตรภาษีกล่าวถึงและมาถึงบ้านไม้เล็กที่ประตูบ้านเปิดอยู่ครึ่งประตู มิ่มเปิดประตูและพบฝายเด็กเล็กที่มีของขวัญเล็กอยู่ดังกล่าว
มิ่มเปิดฝายและพบจดหมายและของขวัญเล็กอยู่ด้วย จดหมายของที่เขียนว่า “เพื่อนรักคนเด็กที่ยังไม่มีอายุมากนั้น ขอบคุณที่คุณมาหาฉันในบริการของฉัน นี่คือของขวัญของฉันเพื่อคุณ หวังว่าคุณจะชอบมัน!”
มิ่มรับของขวัญอย่างยินดีและรู้สึกว่าการที่มาที่นี้เป็นการออดิทีมที่น่าสนุกมาก มิ่มตัดสินใจที่จะแบ่งปันความสุขนี้กับเพื่อนๆ และพิเศษที่จะสนุกสนานกับเพื่อนๆ ที่ชายหาดตลอดช่วงบ่ายนั้น
หาคำศัพท์ซ่อนในเมือง
เช้าวันที่มีแสงแดดที่ระลึกซ้ำ หมายเด็ด และเพื่อนๆของเขา ได้มาสำรวจเมืองที่น่าสนุกสนานนี้ร่วมกัน。พวกเขาเดินบนถนน และพบคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่ในมุขของอาคารและบนผนังรถยนต์หลายแห่ง。
- มุขของอาคาร:
- ฝายหลังคา (ด้านหลังของอาคาร)
- หน้าต่าง (หน้าต่าง)
- ด้านข้าง (ด้านข้าง)
- หลังบ้าน (ด้านหลังบ้าน)
- บนผนังรถยนต์:
- หน้ารถ (ด้านหน้ารถ)
- ด้านข้างรถ (ด้านข้างรถ)
- หลังรถ (ด้านหลังรถ)
- หน้าตัวรถ (ด้านหน้ารถบัส)
- สัญลักษณ์บนถนน:
- ตึกสูง (ตึกสูง)
- หลอดลวง (หลอดลวง)
- สะพาน (สะพาน)
- หลอดแยก (หลอดแยก)
หมายเด็ดและเพื่อนๆของเขา กำลังเดินไปข้างหน้าและหาคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่ พวกเขาช่วยกันต่างกัน และเร็วๆแล้วก็หาคำศัพท์ทั้งหมดแล้ว พวกเขารู้สึกดีมาก เพราะเกมนี้ไม่เพียงช่วยพวกเขาเรียนคำศัพท์มากขึ้น แต่ยังช่วยพวกเขาทราบสภาพแวดล้อมของเมืองมากขึ้นด้วย。
พวกเขามาถึงร้านขนมหวาน และเรียกเรื่องเสริมชาติของพวกเขาอีกที. ก่อนที่จะออกจากร้าน พวกเขายังหาคำศัพท์ที่ซ่อนอยู่ล่าสุดที่ประตูร้านคือ – ร้าน (ร้าน). การเดินทางนี้ทำให้พวกเขามีช่วงเวลาเช้าที่ทรงจำไว้ดีมาก
